Κεντρικά συνθήματα ήταν «Ο Ανέες Μιρ ήταν ένας ακόμα από εμάς» και «Δεν είμαστε αναλώσιμοι».

Η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου έκανε λόγο για τους «αμέτρητους συναδέλφους που σακατεύονται και χάνουν τη ζωή τους στο δρόμο εν ώρα εργασίας», τονίζοντας πως «ο συνάδελφος ήταν ένας ακόμη από τους χιλιάδες μετανάστες που ζουν σε ένα καθεστώς ημιπαρανομίας, που αναγκάζονται να ζουν κυνηγημένοι χωρίς χαρτιά, άρα και χωρίς δικαιώματα. Για το θάνατό του δε φταίει η "κακιά στιγμή", υπάρχουν από πίσω απτοί υλικοί παράγοντες και συγκεκριμένες κρατικές και εργοδοτικές ευθύνες».

Σύμφωνα με τη Συνέλευση, «ο Ανέες Μιρ πέθανε στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής, "δολοφονήθηκε" στο βωμό του κέρδους. Για εμάς που έχουμε δει δικούς μας ανθρώπους να χάνονται στην άσφαλτο, που έχουμε κινδυνέψει οι ίδιοι και οι ίδιες, είναι καθήκον να μην αφήσουμε να ξεχαστεί ο θάνατός του. Το έχουμε πει και θα το λέμε πάντα: Στα εργατικά ατυχήματα/δυστυχήματα είμαστε τα θύματα του πολέμου που έχουν κηρύξει τα αφεντικά στην τάξη μας».