to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

«Λοιμοί, σεισμοί και καταποντισμοί» σε κενό κοινωνικού κράτους

Σήμερα, όσοι αναζητούν άλλοθι για τη δική τους ανεπάρκεια να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα φυσικά φαινόμενα τις αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή, όσοι διαβάζουν το μέλλον τους στα άστρα τις αποδίδουν στον ανάδρομο Ερμή και στη δυσαρμονία των πλανητών και όσοι έχουν χιούμορ αποδίδουν τις φυσικές καταστροφές σε πολιτικούς που είναι προικισμένοι με τη φήμη του… καντέμη.


Κάποτε λέγαμε αστειευόμενοι ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα… θερινή. Εννοώντας ότι το σύστημα λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι, τότε που οι κλιματικές συνθήκες είναι ευνοϊκές.

Τα τελευταία χρόνια με τους καύσωνες, την ξηρασία και τις καλοκαιρινές πυρκαγιές, τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Η Ελλάδα έγινε δυσλειτουργική ακόμη και το κάποτε ειδυλλιακό καλοκαίρι.

Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι ακραία φαινόμενα συμβαίνουν μόνο τελευταία, ως αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης.

Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε υπήρχαν φυσικά φαινόμενα που εκδηλώνονταν με ακραίο τρόπο και τα οποία πάντοτε προκαλούσαν φυσικές καταστροφές.

Οι μύθοι του Ηρακλή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αφήγηση σε μυθιστορηματική μορφή του αγώνα του ανθρώπου εκείνης της εποχής απέναντι στα στοιχεία της φύσης. Η Λερναία Ύδρα δεν ήταν παρά ένα επίμονο και καταστροφικό φυσικό φαινόμενο, ένα έλος στη λίμνη Λέρνη που προκαλούσε καταστροφές με τη μορφή της αρρώστιας, της φτώχειας και της δυστυχίας στη γύρω περιοχή. Κι ο Ηρακλής δεν συμβολίζει παρά την ανθρώπινη ευφυία και την επινοητικότητα που βρίσκει τρόπους να διαχειρίζεται και να δαμάζει τα φυσικά φαινόμενα.

Στη Λερναία Ύδρα ο μυθικός Ηρακλής εκτέλεσε ένα από τα πρώτα αποξηραντικά και εξυγιαντικά εγγειοβελτιωτικά έργα που εμφανίζονται καταγεγραμμένα στη  ιστορία.

Κι ακόμη στο μύθο των στάβλων του βασιλιά Αυγεία, ο μυθικός Ηρακλής εκτέλεσε ένα από τα πρώτα μεγάλα έργα αποκατάστασης και εξυγίανσης από τις καταστροφικές συνέπειες των συσσωρευμένων επί χρόνια λυμάτων μιας μεγάλης κτηνοτροφικής μονάδας, εκτρέποντας με την κατασκευή δύο φραγμάτων την κοίτη δύο ποταμών, του Αλφειού και του Πηνειού Ηλείας.

Εκείνο που έχει σημασία στο μύθο του καθαρισμού της κόπρου του Αυγεία είναι ότι ο Ηρακλής, ενεργώντας οικολογικά, επανέφερε την κοίτη των δύο ποταμών στην αρχική τους θέση όταν τελείωσε το έργο του καθαρισμού των στάβλων.

Πάντοτε γίνονταν πυρκαγιές, πάντοτε υπήρχαν πλημμύρες και ανέκαθεν η ιστορία του ανθρώπου ήταν συνδεδεμένη με πανδημίες. Οι οποίες μάλιστα συνέβαλαν στην αποδυνάμωση και την πτώση μεγάλων αυτοκρατοριών, όπως του Βυζαντίου.

Εκείνο στο οποίο πράγματι έχει συμβάλει καθοριστικά η κλιματική κρίση στην εποχή μας και στη δική μας τουλάχιστον περιοχή της Μεσογείου, είναι η συχνότερη επανεμφάνιση των φαινομένων του καύσωνα και της ξηρασίας, όπως και των υγρών περιόδων με ισχυρές βροχοπτώσεις και πλημμυρικά φαινόμενα.

Και βέβαια η δυναμική αλληλοσυσχέτιση μεταξύ των ακραίων φαινομένων και η αιτιώδης σχέση μεταξύ πυρκαγιών και πλημμυρών επιδεινώνει και πολλαπλασιάζει τις συνέπειες των καταστροφών.

Κάποτε οι φυσικές καταστροφές ονομάζονταν θεομηνίες. Ο όρος εκφράζει τη βαθιά πεποίθηση του ανθρώπου που δεν μπορούσε να εξηγήσει αλλιώς τις φυσικές καταστροφές, ότι τις προκαλούσε ο θυμός, η οργή δηλαδή του Θεού.

Σήμερα, όσοι αναζητούν άλλοθι για τη δική τους ανεπάρκεια να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα φυσικά φαινόμενα τις αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή, όσοι διαβάζουν το μέλλον τους στα άστρα τις αποδίδουν στον ανάδρομο Ερμή και στη δυσαρμονία των πλανητών και όσοι έχουν χιούμορ αποδίδουν τις φυσικές καταστροφές σε πολιτικούς που είναι προικισμένοι με τη φήμη του… καντέμη.

Όπως και να έχει, σήμερα τα ακραία φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές, που ούτως ή άλλως αποτελούσαν πάντοτε αναπόσπαστο κομμάτι της πραγματικότητας της ζωής, έχουν μπει πια για τα καλά στη ζωή μας με τη συχνότερή τους επανεμφάνιση.

Γι’ αυτό, ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να επιβιώσουμε, σύμφωνα με τη θεωρία του Δαρβίνου, είναι να μάθουμε να ζούμε με αυτά. Η προσαρμογή στις συχνά επανεμφανιζόμενες ακραίες φυσικές συνθήκες που φέρνει η κλιματική κρίση είναι μονόδρομος.

Η διαρκής απόδοση των ευθυνών στην κλιματική αλλαγή και η αντιμετώπισή της σαν το βολικό άλλοθι δεν είναι ευφυής πρακτική. Γιατί θυμίζει την παραβολή των μωρών παρθένων, που στο τέλος έχασαν το νυμφίο και μαζί με αυτόν και το μυστήριο και το γαμήλιο πάρτι.

Η προσαρμογή στις ακραίες φυσικές συνθήκες της κλιματικής κρίσης επιβάλλει την ανάπτυξη μιας νέας πολιτικής αντίληψης, σύμφωνα με την οποία η διαχείριση των φυσικών καταστροφών θα στηρίζεται περισσότερο στην πρόληψη και στην έγκαιρη παρέμβαση και λιγότερο στις κατασταλτικές και πυροσβεστικές δράσεις. Οι οποίες εκτός που είναι αναποτελεσματικές, όπως διαπιστώσαμε το καλοκαίρι, κοστίζουν και πολύ ακριβότερα.

Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιλαμβάνονταν την αξία της πρόληψης των πυρκαγιών και είχε επενδύσει τα 17,7 εκ. ευρώ που ζητούσαν τα δασαρχεία της χώρας για να ενισχυθεί η αντιπυρική προστασία των δασών, οι καταστροφές από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι θα ήταν απίστευτα μικρότερες.

Το παράδειγμα των γειτονικών μας Μεσογειακών κρατών, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, αλλά και της Κύπρου και της Τουρκίας, που κάτω από τα ίδια ακραία φαινόμενα με εμάς υπέστησαν πολύ μικρότερες ζημιές, είναι διδακτικό για τους δικούς μας κυβερνώντες.

«Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε» λέει η ανθρώπινη σοφία.

Στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, είτε πρόκειται για την πανδημία, είτε πρόκειται για τις φυσικές καταστροφές της πυρκαγιάς και της πλημμύρας, συστηματικά τρέχουν πίσω από τα προβλήματα, γαϊδουρογυρεύοντας.

Το κοινωνικό κράτος υπήρξε ανύπαρκτο σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας. Μέχρι τώρα αντιμετωπίσαμε 4 κύματα της φονικής νόσου με τα ίδια ελλειμματικά νοσοκομεία που είχαμε και πριν, στα οποία δεν έγινε η παραμικρή επένδυση. Αιτία η εκφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει το ΕΣΥ. Γι’ αυτό και δεν προσελήφθη ούτε ένας νέος νοσοκομειακός γιατρός και δεν εξοπλίστηκαν και δεν στελεχώθηκαν παρά ελάχιστες νέες ΜΕΘ, παρά την πιεστική ζήτηση.

Η διεθνής κατάταξη της χώρας στις χειρότερες θέσεις ως προς το πλήθος των θανάτων ανά πληθυσμό από την πανδημία επιβεβαιώνει την απουσία του κράτους πρόνοιας στη χώρα μας.

Τα ίδια και με τις φυσικές καταστροφές. Ο μόνος τρόπος αντίδρασης που γνωρίζουν είναι ο κατασταλτικός. Πάντα εκ των υστέρων και πάντα πίσω από το πρόβλημα.

Γι’ αυτό και αντί να προσλαμβάνουν γιατρούς, νοσοκόμους και προσωπικό φύλαξης και προστασίας των δασών και αντί να κατασκευάζουν αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, εκείνοι προσλαμβάνουν συνέχεια αστυνομικούς. Ακόμη και για τα πανεπιστήμια, που δεν έχουν καθηγητές, αστυνομικούς προσέλαβαν.

Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν.

Δεν έγινε ξαφνικά αριστερός ο Κώστας Καραμανλής. Ο οποίος εκπροσωπεί μια λαϊκή και κοινωνική Δεξιά που έχει πια χαθεί. Γι’ αυτό και αυτά που είπε στη νύφη για να τα ακούσει η… πεθερά στην εκδήλωση του ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής» περί κοινωνικού κράτους, η απουσία του οποίου υπονομεύει τη Δημοκρατία, ήταν τα πιο εύστοχα, τα πιο επίκαιρα και τα πιο σωστά χρονισμένα «εξ οικείων» βέλη που δέχθηκε ποτέ ο αμήχανος ακροατής της ομιλίας του, ο εκφραστής της νέας νεοφιλελεύθερης και κοινωνικά αδιάφορης έως και ανάλγητης Δεξιάς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)