«Σε ό,τι φορά την οικονομία, παρά τις θριαμβολογίες, η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα στην ύφεση το 2020 με -8,2%. Η ύφεση συνεχίστηκε και το πρώτο τρίμηνο του 2021. Οι προοπτικές είναι αβέβαιες, και γι’ αυτό αναθεωρείται συνεχώς προς τα κάτω ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης. Αν δε επαληθευτούν τα στοιχεία των εκτιμήσεων της Morgan Stanley, τότε τα αποτελέσματα και για το 2021 δυστυχώς θα είναι ολέθρια. Η ανεργία στους νέους έπιασε το 38%, ενώ ζοφερό προβλέπεται το μέλλον, εάν και εφόσον το σύνολο των επιχειρήσεων βγουν από τη «διασωλήνωση». Το γεγονός ότι μόνο το 15% των επιχειρήσεων από τις 850.000 έχουν πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα καταδεικνύει το βάθος της κρίσης και της συνεχιζόμενης λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος με οδυνηρές επιπτώσεις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ η εφαρμογή του νέου πτωχευτικού κώδικα και η απώλεια της πρώτης κατοικίας θα καταστήσουν εφιαλτική την προοπτική για τα πιο αδύναμα και ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας.
Οι κυρώσεις που ψηφίζονται σήμερα έχουν ως στόχο τη διάσωση των πιστωτικών ιδρυμάτων με τη συνδρομή όλων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανοίγουν τη συζήτηση για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά σε τελευταία ανάλυση και με την προοπτική του τι Ευρώπη θέλουμε».
Τα παραπάνω τόνισε, μεταξύ άλλων, ο βουλευτής Κυκλάδων Νίκος Συρμαλένιος, μιλώντας ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής, κατά τη συζήτηση του πρόσφατου νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών με θέμα «Κύρωση της Συμφωνίας για την τροποποίηση της Συνθήκης για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας» και «Κύρωση της Συμφωνίας για την τροποποίηση της Συμφωνίας για τη μεταφορά και την αμοιβαιοποίηση των εισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης».
Αναλυτικά, η ομιλία του Ν. Συρμαλένιου:
«Η Κυβέρνηση συνεχίζει να φέρνει με έναν καταιγιστικό τρόπο συνεχώς νέα νομοσχέδια, και του Υπουργείου Οικονομικών, πέραν των φυσιολογικών ορίων λειτουργίας του Κοινοβουλίου, αξιοποιώντας μέχρι σήμερα την πανδημία για ελαχιστοποίηση των αντιδράσεων. Το είδαμε αυτό στο εργασιακό νομοσχέδιο, το είδαμε πέρυσι στο περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο του κ. Χατζηδάκη και θα το δούμε πάλι σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, που θα έρθει απ’ ό,τι φαίνεται μέσα στον Ιούλιο.
Ταυτόχρονα, όμως, επιδιώκει να ελαχιστοποιήσει και την προετοιμασία των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Διότι με αυτόν τον καταιγισμό, το ένα νομοσχέδιο όχι μετά το άλλο, πάνω στο άλλο, είναι προφανές ότι σοβαρή προετοιμασία και διάλογος, και με τους κοινωνικούς φορείς, πολύ περισσότερο με την κοινωνία, δεν γίνεται. Βρισκόμαστε λοιπόν μέσα στο καλοκαίρι. Η οικονομία κι ο τουρισμός έχουν ανοίξει, αλλά δυστυχώς για το μεγαλύτερο μέρος της χώρας τα πράγματα δεν πάνε καλά. Όσες ενέσεις αισιοδοξίας κι αν προσπαθούν να περάσουν τα κυβερνητικά στελέχη και τα φιλικά κανάλια, ο τουρισμός στα μεγάλα τουριστικά μέρη, Ρόδος, Κρήτη, Κέρκυρα, Χαλκιδική και λοιπά, είναι πολύ πίσω και προβλέπεται απ’ ό,τι φαίνεται, δυστυχώς και πάλι λέω, ναι είναι πίσω από τις προβλέψεις. Διότι η Κυβέρνηση με τις παλινωδίες της δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, ούτε στον ελληνικό λαό αλλά ούτε και στους ξένους φίλους μας. Είμαστε η δέκατη έβδομη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στους εμβολιασμούς. Οι πολιτικές διαχωρισμού εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων, που πρόκειται να εφαρμοστεί, και με ανάληψη ευθύνης από τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων στοχοποιεί και πάλι την ατομική ευθύνη. Το δε κίνητρο των 150 ευρώ προς τους νέους για να εμβολιαστούν λειτουργεί εξ αντικειμένου ως εξαγορά.
Είμαστε, δυστυχώς, μπροστά στο τέταρτο κύμα της πανδημίας με τη μετάλλαξη Δ. Οι λοιμωξιολόγοι ισχυρίζονται ότι το να βγάζουμε τη μάσκα στους εξωτερικούς χώρους δεν ήταν απόφαση δική τους, αλλά απόφαση της Κυβέρνησης. Μέσα λοιπόν σε όλα αυτά έρχεται ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης με τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ και ολόκληρη την αντιπολίτευση ότι ασκούν υγειονομικό σαμποτάζ, την ώρα που ο ίδιος, όχι μόνο δεν θωρακίζει και δεν έχει θωρακίσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας με μόνιμες προσλήψεις, αλλά υπαινίσσεται ότι υπάρχουν και περισσευούμενα νοσοκομεία στην περιφέρεια, αχρείαστα νοσοκομεία δηλαδή, που τι; Ουσιαστικά ότι πρέπει να κλείσουν.
Σε ό,τι δε αφορά την οικονομία, παρά τις θριαμβολογίες, η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε η τρίτη χώρα στην ύφεση το 2020 με 8,2% ύφεση. Η ύφεση συνεχίστηκε και το πρώτο τρίμηνο του 2021. Οι δε προοπτικές είναι αβέβαιες, και εξαιτίας της πανδημίας, και γι’ αυτό αναθεωρείται συνεχώς προς τα κάτω ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης. Αν δε επαληθευτούν τα στοιχεία των εκτιμήσεων της MORGAN STANLEY, τότε τα αποτελέσματα και για το 2021 δυστυχώς θα είναι ολέθρια. Η ανεργία στους νέους έπιασε το 38%, ενώ ζοφερό προβλέπεται το μέλλον, εάν και εφόσον το σύνολο των επιχειρήσεων βγουν από τη διασωλήνωση. Το γεγονός ότι μόνο το 15% των επιχειρήσεων από τις 850.000 έχουν πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα καταδεικνύει το βάθος της κρίσης και της συνεχιζόμενης λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος με οδυνηρές επιπτώσεις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ η εφαρμογή του νέου πτωχευτικού κώδικα και η απώλεια της πρώτης κατοικίας θα καταστήσει εφιαλτική την προοπτική για τα πιο αδύναμα και ευάλωτα στρώματα της κοινωνίας.
Οι κυρώσεις που ψηφίζουμε σήμερα και που έχουν ως στόχο τη διάσωση των πιστωτικών ιδρυμάτων με τη συνδρομή όλων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανοίγουν τη συζήτηση για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά σε τελευταία ανάλυση και με την προοπτική του τι Ευρώπη θέλουμε.
Γι’ αυτό και είναι ευκαιρία και με την ψήφιση αυτών των κυρώσεων, οι οποίες για μας είναι τεχνικές συμφωνίες, υπό το πρίσμα των δύο μεγάλων κρίσεων που περάσαμε τα τελευταία χρόνια, την κρίση χρέους που ξεκίνησε το 2008, κυρίως για τις χώρες του νότου, αλλά και την κρίση της πανδημίας, να δούμε πού βαδίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Βαδίζει σε δρόμο κοινωνικής συνοχής, δημοκρατίας, ειρήνης ή έχει εγκαθιδρύσει υπό τη μακρόχρονη κυριαρχία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος -στο οποίο ανήκει και η Νέα Δημοκρατία- μια πολιτική νεοφιλελεύθερη, μια πολιτική κυριαρχίας των αγορών και διαρκούς λιτότητας;
Βεβαίως η πανδημία οδήγησε αρκετούς να ξανασκεφτούν πού πάμε. Μήπως η δημόσια παρέμβαση, ο δημόσιος τομέας ιδιαίτερα στην υγεία και στο κοινωνικό κράτος θα πρέπει να σηκώσουν το βάρος στην κοινωνία και στην οικονομία; Προφανώς έγιναν κάποια βήματα, όμως η αμοιβαιοποίηση του χρέους και ο κοινός δανεισμός για τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης αποτελούν δειλά βήματα σε σχέση παραδείγματος χάρη της πολιτικής Μπάιντεν στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όπου ισχυροποιείται η δημόσια παρέμβαση. Και βεβαίως έχει ανασταλεί το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας από το 2020 και θα ανασταλεί και μέχρι το τέλος του 2022, όμως τελικά τι θα γίνει μετά την 1.1.2023; Θα επιστρέψουμε στον στενό κορσέ της δημοσιονομικής λιτότητας και πειθαρχίας ή θα υπάρξει μια άλλη πορεία, με άλλους όρους και άλλα κριτήρια, όπως ζητούν και στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά γενικότερα μέσα στις χώρες οι δυνάμεις της Αριστεράς, των Πρασίνων και της Αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή οι δυνάμεις της προοδευτικής συμμαχίας στην Ευρωπαϊκή
Ένωση; Τελικά ποια είναι η θέση της Νέας Δημοκρατίας μπροστά σε όλα αυτά, μπροστά στην προοπτική του τέλους της αναστολής του Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας;
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, με την πολιτική σας και τις πράξεις σας αποδεικνύεται ότι είστε από τους φανατικότερους λάτρεις της ασυδοσίας των αγορών, δηλαδή της λιτότητας για τους πολλούς και της ευημερίας για τους λίγους και ισχυρούς. Πλήττετε τον κόσμο της εργασίας, πλήττετε το περιβάλλον, μειώνετε τον δημόσιο χώρο και τη δημόσια παρέμβαση στο βωμό της εξυπηρέτησης των λίγων και εκλεκτών επενδυτών τους οποίους και θεωρείτε και ως την ατμομηχανή ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Με αυτήν την προοπτική, όμως, δεν χτίζεται η Ελλάδα των πολλών, δεν χτίζεται μια Ελλάδα η οποία μπορεί να βρει την προοπτική της ως μια ισχυρή χώρα, δημιουργώντας ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος και στηρίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία, αλλά χτίζεται μια Ελλάδα των λίγων και ισχυρών εκλεκτών φίλων σας, εγχώριων και ξένων.».
