to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

16:55 | 03.03.2021

Πολιτική

Δημ. Βίτσας: Το ν/σ για τις δημόσιες συμβάσεις υποσχόταν πολλά και τίποτα δεν λύνει...

Τι τόνισε στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ επί του νομοσχεδίου του υπ. Ανάπτυξης


Μιλώντας στη Βουλή για το σχέδιο νόμου του Υπ. Ανάπτυξης για τον «εκσυγχρονισμό, απλοποίηση και αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων», ο Δημ. Βίτσας τόνισε:

«..Θα μπορούσα να βάλω τίτλο "μια νομοθετική ρύθμιση που πολλά υποσχόταν και που τελικά τίποτα δεν λύνει…

Κάποιες διατάξεις του νόμου που αφορούν τις συμβάσεις αμυντικών προμηθειών, συνιστούν μια βελτίωση σε σχέση με το νόμο 3978/2011 γνωστό και ως νόμο Βενιζέλου.

Θέλω όμως να θυμίσω ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που κύρωσε Ευρωπαϊκή οδηγία στα γρήγορα , μη λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες που της έδινε αυτή η οδηγία για εξαιρέσεις. Κάτι που έκανε η Πολωνία, η Ουγγαρία , η Ισπανία, η Πορτογαλία  κ.ο.κ.

Σε αυτά όμως τα ΄΄βελτιωτικά΄΄ η κυβέρνηση  έχει ακολουθήσει αμήχανα και κουτσουρεμένα  την προσπάθεια που είχε γίνει για την αναθεώρηση του νομικού πλαισίου κατά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ .

Θυμίζω ότι στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας είχαμε όλοι συμφωνήσει ότι ο νόμος 3978 είναι νόμος ΄΄περί μη προμηθειών΄΄.

Αλλά είχαμε συμφωνήσει και ποιος θα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του καινούργιου νόμου, που έχει δύο βασικούς πυλώνες.

1ο. Οι συμβάσεις να γίνονται με βάση τον νόμο μια που ως τώρα,  από το 2011 οι συμβάσεις   που έγιναν με βάση το νόμο δεν πρέπει να ξεπερνούν τις δύο και

2ο. Να ενισχυθεί η Εθνική Αμυντική Βιομηχανία με βάση την Εθνική Αμυντική Βιομηχανική στρατηγική η οποία υπάρχει, έχει ψηφιστεί και δεν έχει αλλάξει από την κυβέρνηση της ΝΔ .

Όλες λοιπόν οι κυβερνήσεις αυτά  τα χρόνια, επειδή ο νόμος επι της ουσίας ήταν άχρηστος, επέλεγαν τις διακρατικές συμφωνίες και την κύρωση των συμβάσεων δια νόμου.

Πχ. Το διεθνές κέντρο εκπαίδευσης ιπταμένων στην Καλαμάτα, εντάσσεται μέσα στην διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Ισραήλ ενώ στην ουσία είναι μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και μιας ιδιωτικής εταιρίας της ELBIT.

Επιπλέον, αν για τα rafaleδεν έφερνε νόμο η κυβέρνηση η όλη διαδικασία θα ήταν παράνομη και μόνο έτσι θα μπορούσε να κυρωθεί η αγορά τους.

Ακόμα και το πρόγραμμα αναβάθμισης των F16 στηρίχθηκε σε προηγούμενη συμφωνία και σε προηγούμενο νόμο.

Τα λέω αυτά επειδή πιστεύω ότι ο ΄΄νόμος Βενιζέλου΄΄είναι ένας νόμος ο οποίος δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Το πρόβλημα είναι ότι και αυτός ο νόμος που φέρνετε για ψήφιση δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί.

Και θα εξακολουθήσει η όποια προμήθεια στο εξής έρχεται να γίνεται ή με διακρατική συμφωνία, ή  δια νόμου.

Και θα αποδειχθεί αυτό όταν και αν έρθουμε κάποια στιγμή να συζητήσουμε την αγορά  φρεγατών ή αναβάθμιση των ΜΕΚΟ.

Το πραγματικό ερώτημα είναι αν με αυτό το νομοθέτημα λύνεται  η αβελτηρία του 3978 , η δυσχρηστία του νομικού πλαισίου που αυτό πλέον θα είναι διάσπαρτο σε 4 νόμους.

Συγκεκριμένα όσο αφορά το νόμο:

Μιλάει για τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό όπως ορίζονταν στο άρθρο 73  του νόμου 3883/2010 και όπως αναφέρεται στο άρθρο 144 του σημερινού νομοσχεδίου.

Πάλι αυτή η διάταξη είναι πρακτικά ανεφάρμοστη.

Γιατί δεν μπορεί να είναι γνωστές οι λύσεις συστημάτων και τεχνολογίας που θα καλύψουν συγκεκριμένες επιχειρησιακές απαιτήσεις των ενόπλων δυνάμεων σε ορίζοντα δωδεκαετίας προκειμένου αυτές να συμπεριληφθούν στο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αμυντικών εξοπλισμών.

Οι εξοπλισμοί και ιδιαίτερα τα οικονομικά και τεχνολογικά τους δεδομένα αλλάζουν σχετικά εύκολα.

Αν δεν προσδιοριστεί ο χρόνος υλοποίησης της προμήθειας και δεν προηγηθούν προσυμβατικές διαδικασίες δεν μπορεί να υπολογιστεί το κόστος προμήθειας ούτε όμως και το συνολικό κόστος.

Η λογική είναι ότι μέσα στην δωδεκαετία θα προσδιορίσουμε περίπου τι θέλουμε να πάρουμε και περίπου πόσο θα μας κοστίσει.

Παράλληλα υπάρχουν και λάθη .

Πχ στο μεσοπρόθεσμο  και ιδιαίτερα στο ζήτημα της δομής δυνάμεων δεν αναφέρονται οι υποδομές.

Συνεπώς, δεν υιοθετείτε την θεμελιώδη λογική της παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ που είχε φτάσει σε υψηλό βαθμό ωρίμανσης και που τελικά θα ακυρώσει την οποιαδήποτε καλοπροαίρετη πρόθεση.

Για την Αμυντική βιομηχανία σας προτείνω, στο άρθρο 149 να υπάρξει μια ουσιαστική προσθήκη που θα βοηθήσει την Ελληνική Αμυντική βιομηχανία και θα λέει : σε κάθε περίπτωση εφ όσον δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη και διατήρηση των τομέων στρατηγικής σημασίας για την προστασία των ουσιωδών συμφερόντων ασφάλειας της χώρας , που συμπεριλαμβάνονται στην εγκεκριμένη από το ΚΥΣΕΑ Εθνική Αμυντική βιομηχανική στρατηγική με άλλα μέσα, η χώρα όταν συνάπτει συμβάσεις προμήθειας Αμυντικού υλικού , δύναται να διεκδικεί βιομηχανική συμμετοχή από τους υποψήφιους προμηθευτές , σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθου 346 της για τη λειτουργία της ΕΕ.

Αν μπεί αυτό, τότε απελευθερώνεται και η δυνατότητά μας , ιδιαίτερα στις διακρατικές συμβάσεις αλλά και σε αυτές που γίνονται με βάση νόμο, να παίζει ουσιαστικό ρόλο η εθνική αμυντική βιομηχανία και να έχει κέρδος τόσο η Ελλάδα όσο και η κρατική και ιδιωτική βιομηχανία…»

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)