1. Η υγειονομική κρίση σε συνδυασμό με τα αδιέξοδα που συσσωρεύει η μεροληπτική και μονομερής. Η διαχείριση της ΝΔ , οδηγεί πλέον σε μια οριζόντια κοινωνική κινητικότητα. Οι πολίτες αναζητούν διεξόδους που θα απαντούν στις αγωνίες και τις ανάγκες που γεννά το συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον. Αναζητούν σχέδιο ελπίδας με το οποίο θα καθίσταται ο ρόλος τους αποτελεσματικός στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και αυτό αποτελεί κίνητρο για τη συμμετοχή τους. Κατά συνέπεια και ο ρόλος των κομμάτων καθίσταται επίκαιρος.

Πρέπει να καταθέσουν ως απάντηση στη πολύπλευρη κρίση όχι μόνο όραμα αλλά και συγκεκριμένη πρόταση. Με τις απαραίτητες συμμαχίες που θα στηριχθεί, τους πόρους και τα μέσα με τα οποία μπορεί να υπάρξει διέξοδος ελπίδας την επόμενη μέρα.

2. Ένα τμήμα -κυρίως συστημικών και μιντιακών δυνάμεων- θέλοντας να προλάβει αυτή τη κοινωνικοπολιτική διεργασία που οδηγεί σε απόρριψη της συγκεκριμένης κυβερνητικής διαχείρισης, δείχνει να ευνοεί μονομερώς τις πολιτικές συμμαχίες αγνοώντας τις κοινωνικές.
 

Κύριο επιχείρημα γι αυτή την επιλογή είναι η επίκληση της ανάγκης να απαντηθεί το νομοθετικό πλαίσιο της απλής αναλογικής, δήθεν για να μην υπάρξει ακυβερνησία .
Η ιστορική διαδρομή όμως καταγράφει πως οι πολιτικές συμμαχίες που προκύπτουν από διαπραγματεύσεις αξιωματούχων κορυφής δεν είναι αρεστές στους πολίτες. 

Γιατί προδίδουν τις προσδοκίες τους. Παραπέμπουν με πρόφαση σχήματα, «οικουμενικά ,ειδικού σκοπού ή… ανάγκης(!)» κλπ, όχι μόνο σε αντιπαροχές ρόλων εξουσίας αλλά το κυριότερο σε κυβερνήσεις συνέχειας της ίδιας συστημικής διαχείρισης  που η κοινωνική αμφισβήτηση θέλει να αλλάξει.

3. Η οριζόντια όμως κοινωνική κινητικότητα ακόμη και στα δημοσκοπικά ευρήματα της καταγράφει και μια άλλη αναζήτησή. Αφορά την αξιόπιστη διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας που θα παραπέμπει σε ένα διαφορετικό παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο ανάπτυξης. Με ευδιάκριτο ζητούμενο τη συμμετοχή της σ’ αυτό το σχέδιο.
 

Κατά συνέπεια, ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία ,ως κορμός της προοδευτικής παράταξης , καλείται να εμβαθύνει τους όρους της σύγχρονης πολιτικής και προγραμματικής ενότητας. Διεκδικώντας την εφαρμογή του εναλλακτικού προγραμματικού σχεδίου που θα αφορά τόσο την ενδυνάμωση της παραγωγικής βάσης όσο και τη δίκαιη συμμετοχή της κοινωνίας με στόχο την άρση των οικονομικών ανισοτήτων.
 

Μ’ αυτή την έννοια, είναι σημαντικό η πολιτική ενότητα και οι συμμαχίες να αποτυπώνουν την κοινωνική ενότητα των δυνάμεων που επιδιώκουν την πολιτική αλλαγή.

4. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο αποτελεί σημαντικό γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία επιλέγει ως προτεραιότητα την ενδυνάμωση πρωτοβουλιών διαλόγου τόσο στο εσωτερικό του όσο κυρίως στους κοινωνικούς χώρους. Ο προσανατολισμός σχετίζεται με δράσεις αφορούν την εξειδίκευση, κατανόηση και εμπλουτισμό της προγραμματικής πρότασης που θα αποτελέσει τη βάση του κυβερνητικού προγράμματος. Ο αγώνας είναι μονομέτωπος απέναντι στις διχαστικές νεοφιλελεύθερες επιδιώξεις!

Σ’ αυτόν τον διάλογο καλούνται να συμμετέχουν τόσο οι φορείς του μαζικού κινήματος και οι παραγωγικές τάξεις όσο και τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό δημοκρατικό και αριστερό χώρο. Και αυτός ο διάλογος μπορεί «από τα κάτω να επιβάλει» μια στέρεη βάση συμπόρευσης με τις πολιτικές δυνάμεις του προοδευτικού χώρου.

Γιατί θα γονιμοποιείται στα πεδία των κοινωνικών αναγκών που αποτρέπουν αμφισημίες προσανατολισμών και συμμαχιών εξουσίας. 

Γιατί το διακύβευμα είναι πολιτική αλλαγή και προϋπόθεση είναι να οδηγηθούμε στην αναγκαία πλέον προοδευτική διακυβέρνηση.

* Αντώνης Κοτσακάς: Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

* Χάρης Τσιόκας: Μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία