to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

21:41 | 12.07.2013

Πολιτική

Το σχέδιο της Πολιτικής Απόφασης του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε ολόκληρο το σχέδιο της Πολιτικής Απόφασης του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ


Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

1. Το συνέδριο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) αποτελεί συνέχεια και τομή στην πορεία του, η οποία ξεκίνησε ήδη από το 2000, συνεχίστηκε με την ίδρυσή του το 2004 και σφραγίστηκε με την ανάληψη της ιστορικής ευθύνης για την απαλλαγή του ελληνικού λαού από τις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές, που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε αποικία χρέους και οδηγήσει στην περιθωριοποίηση τις δημιουργικές, κοινωνικές και παραγωγικές της δυνάμεις.

2.  Ο ΣΥΡΙΖΑ θεμελιώνεται σήμερα ως ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς για την ενίσχυση ενός ήδη ισχυρού, πλειοψηφικού, λαϊκού ρεύματος ανατροπής για την κατάργηση των μνημονίων, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την εφαρμογή ενός προγράμματος κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα εκφράζει και θα στηρίζεται στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των λαϊκών τάξεων με τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, που θα καλύπτει τις ανάγκες και θα δίνει φωνή στα ευρύτατα στρώματα των κοινωνικά, οικονομικά, μορφωτικά αποκλεισμένων, ώστε να καταστεί πραγματικότητα μια αριστερή κυβέρνηση.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.  ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ.

3.  Η παγκόσμια δομική κρίση του καπιταλισμού, μετά από δεκαετίες συσσώρευσης κερδών και μια τεράστια αναδιανομή πλούτου και εξουσιών υπέρ του κεφαλαίου θίγει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάθε χώρα και κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. 

Η κρίση αυτή υπερσυσσώρευσης έχει κύρια χαρακτηριστικά τη διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, βασισμένη στην απρόσκοπτη κυκλοφορία του χρήματος, που οδηγεί στην υποταγή του πολιτικού προσωπικού στην οικονομική εξουσία, την εργαλειοποίηση και εμπορευματοποίηση της γνώσης και της πληροφορίας. Ζούμε το λεγόμενο «δόγμα του σοκ», που σημαίνει επίθεση τέτοιας έκτασης και κλίμακας ώστε οι αντιστάσεις να φαίνονται ανίσχυρες ή να μην προφταίνουν να εκδηλωθούν. 

Για τη διατήρηση της κυριαρχίας του κεφαλαίου και της παγκόσμιας κερδοφορίας του επιστρατεύονται ακραία προγράμματα λιτότητας και δραματική συμπίεση και επισφάλεια της εργασίας, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και επιχειρήσεων, καταστροφή μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, δραματική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, ενίσχυση της καταστολής και των έκτακτων εξουσιών. Το επίπεδο της ανεργίας είναι περίπου 30%, στη δε νεολαία το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 60%, ενώ αυξάνεται επικίνδυνα η οικονομική μετανάστευση νέων επιστημόνων.. 

Το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο εξακολουθεί να εξαντλεί τα περιθώρια κερδοφορίας του στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου», όπου μαίνονται τοπικοί πόλεμοι και δημιουργούνται τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα. 

4.  Η Ευρώπη εμπλέκεται στη δίνη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που πλήττει τις λαϊκές τάξεις, με μεγαλύτερη σφοδρότητα στις χώρες του Νότου και του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού». Ο λόγος ύπαρξης μιας Ενωμένης Ευρώπης επ’ ωφελεία των λαών της αρχίζει να χάνεται από τον ορίζοντα. Το ευρώ αντιμετωπίζεται κυρίως ως όχημα της γερμανικής πολιτικής, εντείνοντας τις ανισότητες μεταξύ χωρών και τις ταξικές ανισότητες, ενώ εφαρμόζονται στις ευρωπαϊκές κοινωνίες ασιατικά πρότυπα προς όφελος του κεφαλαίου. Το μέλλον της Ευρωζώνης αλλά και της ίδιας της Ενωμένης Ευρώπης καθίσταται διαρκώς περισσότερο επισφαλές. Ένας παγκόσμιος ακήρυχτος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη με τα κύρια νομίσματα να επιχειρούν να κατακτήσουν ευνοϊκές θέσεις. Η πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης αποσαρθρώνει τους δεσμούς μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, ενισχύει τον  ευρωσκεπτικισμό, τον αντιευρωπαϊσμό, οξύνει τις εθνικιστικές αντιπαραθέσεις και διευκολύνει την αναβίωση του φασισμού.

5.  Στην Ελλάδα επιβάλλονται, με κυρίαρχο τον ρόλο της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή στρατηγική, από την τρόϊκα της  Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σκληρότατα μέτρα που οδηγούν μεγάλα τμήματα του λαού σε ανθρωπιστική κρίση.  Ο εθνικός πλούτος, τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες τίθενται σε καθεστώς ιδιωτικοποίησης/εκποίησης. Η παραγωγή καταρρέει, δεκάδες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν, οι δημόσιες υπηρεσίες διαλύονται, το κοινωνικό κράτος διαρκώς περιορίζεται, η υγεία, η παιδεία, η σύνταξη, η ασφάλιση αφαιρούνται από μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Το αστικό κομματικό σύστημα, υπόλογο για σκάνδαλα και διαφθορά, στηρίζεται στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και τις δυνάμεις καταστολής, επιβάλλοντας ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που παραβιάζει κάθε δημοκρατική νομιμότητα. 

6.  Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου αναπτύσσονται σε παγκόσμιο επίπεδο κινήματα αντίστασης. Στην Ελλάδα ένα λαϊκό ρεύμα αγώνων για την ανατροπή έδωσε και δίνει τη μάχη ενάντια στα μνημόνια και το χρέος με μαζικούς όρους στις πλατείες, στους εργασιακούς χώρους, στις γειτονιές, στις πόλεις και στην ύπαιθρο, ανασυστήνοντας παλιά και δημιουργώντας νέα κοινωνικά κινήματα. Εμβληματικά αναφερόμαστε στις μεγάλες εργατικές απεργίες και διαδηλώσεις, στο κίνημα των αγανακτισμένων, στο κίνημα στις Σκουριές και στον Έβρο, στα κινήματα ανυπακοής στα χαράτσια, στο αντιφασιστικό κίνημα και στο κίνημα υπεράσπισης της ΕΡΤ. Είναι σημαντικό ν’ αναφερθούμε στο μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται και συνεχώς πολλαπλασιάζεται σε όλες τις περιοχές της χώρας μας.  Με το σύνθημα « κανένας μόνος στην κρίση» και στη βάση της ισοτιμίας - ο καθένας προσφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του και λαμβάνει ανάλογα με τις ανάγκες του - δημιουργούνται πολύμορφες δομές και δίκτυα αλληλεγγύης, που απαντούν στα θέματα της τροφής, της υγείας, γενικά των άμεσων βιοτικών αναγκών. Δίπλα σ’ αυτό το κίνημα και συχνά σε συνεργασία αναπτύσσεται το «κίνημα χωρίς μεσάζοντες» που στηρίζει ταυτόχρονα τους παραγωγούς, οι οποίοι διαθέτουν τα προϊόντα τους και τους καταναλωτές, οι οποίοι αγοράζουν ελεγμένα προϊόντα σε χαμηλές τιμές.

      Τα κινήματα στη χώρα μας συναντούν τα τεράστια σε μαζικότητα και μαχητικότητα κινήματα και τις λαϊκές εξεγέρσεις στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, ιδιαίτερα στην Ισπανία και την Πορτογαλία, που δημιουργούν βάσιμες δυνατότητες ρήξεων στην Ευρώπη του κεφαλαίου και του νεοφιλελευθερισμού.

Καθώς η κρίση έχει παγκόσμιες διαστάσεις οι αντιστάσεις πολλαπλασιάζονται διεθνώς. Οι αγώνες στην Ελλάδα συναντούν, επίσης, το κίνημα “Occupy Wall Street”, τις εξεγέρσεις στον Αραβικό κόσμο με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον συνεχιζόμενο αγώνα για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη του αιγυπτιακού λαού και της Αριστεράς, καθώς και το κίνημα του λαού της Τουρκίας, που αμφισβήτησε με μαζικό, συγκρουσιακό τρόπο την αντιδημοκρατική εξουσία του Ερντογάν και τις κοινωνικές ανισότητες. Κινήματα αντίστασης και υπεράσπισης της αξιοπρέπειας αναπτύσσονται σε όλο τον κόσμο με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εξέγερση της Βραζιλίας, ενάντια στις ανισότητες και την προκλητική σπατάλη των μεγάλων έργων.

 Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΕΣ ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ 

7. Ο σημερινός κόσμος είναι πολυπολικός αλλά όχι ειρηνικός και δίκαιος. Δίπλα στην ιμπεριαλιστική παρουσία των ΗΠΑ, που σήμερα υφίστανται περιορισμό της ισχύος τους, αναδύεται και επηρεάζει τις παγκόσμιες αντιθέσεις η Κίνα, μεταφέροντας μεγάλο μέρος των διεθνών εντάσεων στην Άπω Ανατολή. Οι χώρες που αποκαλούνται BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) μεταβάλλουν τις διεθνείς ισορροπίες και τους συσχετισμούς στους παγκόσμιους οργανισμούς, με τη Ρωσία να διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο. Σ’ αυτό το ασταθές γεωπολιτικό πλαίσιο κινείται, καθοδηγούμενη από τη Γερμανία, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υποτάσσει ολοένα και περισσότερο τις κατακτήσεις των ευρωπαϊκών λαών στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των κεφαλαίων. Η γερασμένη Ευρώπη, που παράγει ολοένα και λιγότερο πλούτο και κινείται ανάμεσα σε δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, δεν έχει καμία προοπτική αν δεν ανατρέψει  άμεσα την αυτοκαταστροφική νεοφιλελεύθερη στρατηγική της.

Η Ελλάδα, ως χώρα του ευρωπαϊκού Νότου βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο της αυτοκαταστροφικής, νεοφιλελεύθερης στρατηγικής της Ε.Ε., σε ανάλογη θέση με τις άλλες νότιες χώρες που υφίστανται την ίδια πολιτική. Είναι βαλκανική χώρα και συγχρόνως βρίσκεται στη διακεκαυμένη ζώνη της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, επομένως επηρεάζεται άμεσα από τις διεκδικήσεις και τις συγκρούσεις ισχύος που εξελίσσονται σε σχέση με οικονομικά και γεωστρατηγικά επίδικα. Από τη θέση της στον ευρωπαϊκό Νότο απορρέει η κοινότητα συμφερόντων και η ανάγκη συντονισμένων κοινωνικών αγώνων και σχεδίων ανατροπής με τους λαούς των χωρών αυτών στο πλαίσιο πάντα των κοινωνικών αντιστάσεων όλων των λαών της Ευρώπης στο σύγχρονο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Οι χώρες και οι λαοί του ευρωπαϊκού Νότου μπορούν να εμπνευστούν από τα βήματα οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας των χωρών της Λατινικής Αμερικής, που ακολουθούν ένα δύσκολο και αντιφατικό δρόμο αποδέσμευσης ή σχετικής ανεξαρτησίας από τους διεθνείς οργανισμούς κυριαρχίας.

Από τη θέση της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο προκύπτει η ανάγκη επίλυσης όλων των ανοιχτών θεμάτων εξωτερικής πολιτικής στη βάση των κανόνων δικαίου και της ειρήνης, προς όφελος των κοινών συμφερόντων των λαών της περιοχής.  

Η εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία και η διπλωματία που ασκεί, ιδιαίτερα απέναντι στην χώρα μας, τείνει να πολλαπλασιάζει αιτήματα και διεκδικήσεις, συντηρώντας μορφές έντασης που εναλλάσσονται με διακηρύξεις φιλίας. Αλλά ο ελληνικός και ο τουρκικός λαός δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Σε αυτή τη βάση, οι σχέσεις καλής γειτονίας εμπεδώνονται με βάση την ειρήνη, την καλλιέργεια της φιλίας, τον αμοιβαίο σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων, το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.

Ειδικά σε ό,τι αφορά την Κύπρο, που οι δεσμοί με την Ελλάδα παραμένουν ισχυροί, η στήριξή μας σε όλα τα θέματα τα οποία συνιστούν τις σημερινές απειλές εναντίον της είναι δεδομένη. Μετά την οικονομική επίθεση του Eurogroup, που αποτέλεσε αλλαγή παραδείγματος σε σχέση με τα ισχύοντα για τις καταθέσεις και το τραπεζικό σύστημα στην ΕΕ, η Κύπρος δοκιμάζεται οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά.

Η προοπτική της Ελλάδας είναι συνυφασμένη με την προοπτική της Ευρώπης, στο πλαίσιο πάντα των ευρύτερων διεθνών εξελίξεων.  Η επιβολή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών έχει γεννήσει ήδη ένα ευρωπαϊκό κίνημα αντίστασης και εξέγερσης του οποίου το ελληνικό κίνημα αποτελεί μέρος. Η δική μας Ευρώπη βρίσκεται στον αντίποδα της σημερινής, είναι η Ευρώπη του Διαφωτισμού και της ριζοσπαστικής κριτικής του, των επαναστάσεων, του κοινωνικού κράτους, της δημοκρατίας, των μαζικών κοινωνικών κινημάτων από τα κάτω. Στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα στην Ελλάδα και την Ευρώπη. 

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

8. Η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα αρχίζει από την εποχή των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Σημίτη, με χαρακτηριστικές πολιτικές τις ιδιωτικοποιήσεις «προβληματικών» επιχειρήσεων, την ελεγχόμενη άνοδο της ανεργίας και την ελαστικοποίηση της εργασίας, στις οποίες αντιτάχθηκε το μαζικό κίνημα και η Αριστερά. Η διατήρηση μέχρι το 2008 υψηλών ρυθμών, ταξικά προσανατολισμένης και μονόπλευρης ανάπτυξης, που βασίστηκε στην απεριόριστη επέκταση του χρηματοπιστωτικού συστήματος καθώς και στη διόγκωση του δημόσιου και ιδιαίτερα του ιδιωτικού δανεισμού, με τη βοήθεια των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης, διευκόλυναν τη νομιμοποίηση του αστικού μπλοκ εξουσίας, η οποία διαμορφώθηκε ήδη από τη μεταπολίτευση, και τη συναίνεση της πλειονότητας των μεσαίων στρωμάτων αλλά και σημαντικών τμημάτων της μισθωτής εργασίας. 

Η κρίση που άρχισε το 2008 και οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν άλλαξαν ριζικά το τοπίο. Όχι μόνο η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα οδηγήθηκαν στην εξαθλίωση αλλά, επίσης, χρεοκόπησαν ή υπέστησαν επιδείνωση της θέσης τους μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου. Τα χρόνια των μνημονίων χάθηκαν 850.000 θέσεις εργασίας που χρειάστηκαν για να δημιουργηθούν 17 χρόνια με μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ 4%.

Η μαζική ανεργία, η δραματική μείωση μισθών και εισοδημάτων, η συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και η λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, ο αποκλεισμός του 30% του πληθυσμού από το δημόσιο σύστημα υγείας, τα θεσμικά και οικονομικά πλήγματα στη δημόσια εκπαίδευση, οι συνεχείς φοροεπιδρομές και η ιδιότυπη δήμευση της μικρής ιδιοκτησίας, η καταστροφή χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων υπέρ της συγκέντρωσης του κεφαλαίου, ολ’ αυτά οδήγησαν σε δομική κρίση απονομιμοποίησης την ακολουθουμένη μνημονιακή πολιτική και το πολιτικό σύστημα, διαμορφώνοντας το έδαφος για νέες κοινωνικές συμμαχίες και νέες πολιτικές εκπροσωπήσεις.

Οι νέοι και οι νέες βιώνουν, από τη μια μεριά, τις οδυνηρές συνέπειες της οικονομικής κρίσης που τους /τις καθηλώνει στη γκρίζα ζώνη ανεργίας και εργασιακής επισφάλειας αποστερώντας τους την ελπιδοφόρα προοπτική και συχνά εξαναγκάζοντας τους σε μετανάστευση για το βιοπορισμό. Από την άλλη μεριά, συνιστούν και το κρίσιμο εκείνο τμήμα της κοινωνίας, που με τα δικά του ιδιαίτερα αντανακλαστικά έχει τη δυνατότητα να συμβάλλει καθοριστικά στην άρθρωση κοινωνικών αντιστάσεων, στην αμφισβήτηση των νέων όρων που επιβάλλονται και στη διεκδίκηση ενός διαφορετικού μέλλοντος. Η νεολαία βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο. Μια γενιά με συσσωρευμένες δεξιότητες, γνώσεις, ικανότητες, ευαισθησίες, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα δυσοίωνο μέλλον. Πέρα από τα εμπόδια η συνθήκη αυτή δημιουργεί την δυνατότητα συνάρθρωσης των πολλών διαφορετικών στοιχείων των σύγχρονων νεολαιϊστικων ταυτοτήτων σε μια κατεύθυνση συλλογικής οργάνωσης.

9. Η πρόταση της Κυβέρνησης της Αριστεράς ορίζει στο πολιτικό πεδίο τις νέες διαχωριστικές κοινωνικές γραμμές και υποδεικνύει τον εναλλακτικό δρόμο κοινωνικής σωτηρίας, κοινωνικής, παραγωγικής και οικολογικής ανασυγκρότησης σε όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι δυνάμεις της μισθωτής εργασίας, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, οι στρατιές των νέων με υψηλά προσόντα που δεν θα μπορούσαν να εργαστούν, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί και μεσαίοι αγρότες, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, συγκροτούν ένα κοινωνικό μπλοκ με ριζικά διαφορετικά συμφέροντα από το κυρίαρχο. Το κυρίαρχο μπλοκ έχει ως πυρήνα το κεφάλαιο, ελληνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές: τραπεζικό, εφοπλιστικό, εμπορικό, βιομηχανικό - κυρίως στην εξορυκτική βιομηχανία - κεφάλαιο στους τομείς της ενέργειας και των τεχνολογιών αιχμής. Το κρατικοδίαιτο κεφάλαιο των «μεγάλων έργων» και των «αποκλειστικών προμηθευτών» ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των ηλεκτρονικών και έντυπων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Το τρίγωνο της διαπλοκής αποτελείται από το καταρρέον πολιτικό σύστημα, τις χρεωκοπημένες τράπεζες και τα συστημικά υπερχρεωμένα media. Το πολιτικό σύστημα χρηματοδοτεί τις χρεωκοπημένες τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση με λεφτά των φορολογουμένων, κι αυτές δίνουν δάνεια στα συστημικά υπερχρεωμένα media τα οποία, με τη σειρά τους, στηρίζουν το πολιτικό σύστημα.

Στο οικονομικοκοινωνικό αυτό πλαίσιο, η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων της μεταπολίτευσης αποδιαρθρώνεται καθημερινά και συνεχώς αναζητούνται νέες νομιμοφανείς κυβερνητικές λύσεις. Η τελευταία τρικομματική συγκυβέρνηση, υπό τον έλεγχο της Νέας Δημοκρατίας, που έχει τα ακροδεξιά χαρακτηριστικά της παραδοσιακής δεξιάς, δεν εξασφάλισε λαϊκή συναίνεση. Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ και η κατά περίπτωση στάση της επιτείνει τα αδιέξοδα των μνημονιακών κυβερνήσεων που κινούνται στη δίνη του μη βιώσιμου χρέους, των αλλεπάλληλων μνημονιακών μέτρων και της εντεινόμενης υφεσιακής κατάστασης της οικονομίας, έχοντας αναλάβει ρόλο εντολοδόχων των δανειστών. 

10. Η κρίση του πολιτικού συστήματος λόγω των μνημονιακών ταξικών πολιτικών, της διαπλοκής του με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και της διαφθοράς που φτάνει στα ανώτατα πολιτικά κλιμάκια, οδηγεί στην υπέρβαση παραδοσιακών πολιτικών εντάξεων μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων. Στη θέση των παραδοσιακών εκπροσωπήσεων τείνουν να δημιουργηθούν δύο αντίπαλα πολιτικοκοινωνικά μπλοκ. Από τη μία το ενιαίο μπλοκ του δικομματισμού, που περιλαμβάνει τόσο ακροδεξιές όσο και κεντροαριστερές συνιστώσες, και το οποίο τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά ενιαίας παράταξης, αξεδιάλυτα δεμένης με το κράτος και τους μηχανισμός ισχύος του. Το μπλοκ αυτό εκπροσωπεί ταξικά το κεφάλαιο, τοπικό, ευρωπαϊκό και διεθνές. Στο ίδιο μπλοκ παρέχουν στήριγμα μικροαστικά στρώματα που παραμένουν εγκλωβισμένα στην προπαγάνδα του «μονόδρομου». Συγχρόνως η αντισυστημική ρητορεία και τρομοκρατική πρακτική της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, η οποία αποτελεί προπομπό ολοκληρωτικών κατευθύνσεων συνιστά απειλή για τη δημοκρατία, τα κοινωνικά δικαιώματα και την ασφάλεια των πολιτών. Η Αριστερά ως ιστορικά ασυμφιλίωτη δύναμη και πολέμια του φασισμού πρωτοστατεί στην ανάπτυξη ενός ευρύτατου αντιφασιστικού αντιρατσιστικού κινήματος, τόσο με όρους ιδεολογίας όσο και πρακτικής (συλλογική δράση, αντιφασιστικές επιτροπές, επιτροπές περιφρούρησης κτλ).

Σήμερα, το μνημονιακό μπλοκ εμφανίζεται ως αναμορφωτής της κοινωνίας, πατώντας ή με παραμορφωτικό τρόπο προβάλλοντας υπαρκτά προβλήματα και παθογένειες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που το ίδιο δημιούργησε. Διχάζει με ηθικούς όρους την κοινωνία σε «καλή» και «κακή» και περιθωριοποιεί ένα μεγάλο μέρος της με σκληρά κριτήρια αποκλεισμών, εγκλεισμών, διωγμών και καταστολής. Τα κόμματα του Μνημονίου καταστρατηγούν όλους τους ρητούς και άρρητους κανόνες διευθέτησης των αντιθέσεων και οδηγούν στα άκρα την αντιπαράθεση.

Το μνημονιακό μπλοκ έχει διαλύσει την ελληνική κοινωνία, έχει αποδιαρθρώσει την οικονομία, έχει αποδυναμώσει την κρατική διοίκηση και έχει πλήξει βαθύτατα τη δημοκρατία. Μπροστά στην αναμενόμενη αντίδραση του κόσμου της εργασίας και της Αριστεράς η μνημονιακή παράταξη απαντά με γενίκευση των αδιεξόδων για τη ζωή των λαϊκών τάξεων, με προσφυγή στην ανωμαλία και την αντιδημοκρατική εκτροπή. Κατά τους τελευταίους μήνες έχουν εκδοθεί δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που συνιστούν ευθεία βολή κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος. Με τις Πράξεις αυτές καταστρατηγείται η αρχή της ίσης πολιτικής αντιμετώπισης και εξουδετερώνεται ο πολιτικός έλεγχος, δηλαδή η ευθύνη των κυβερνώντων απέναντι στη λαϊκή βούληση. Οι επιστρατεύσεις των εργαζομένων, οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις συνιστούν ευθεία βολή κατά της δημοκρατίας ενώ σπρώχνουν την κοινωνία σε βαθιά πολιτική και κοινωνική αστάθεια. Το αποτέλεσμα είναι η γενίκευση της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής, η αντιδραστική αναδιάταξη αξιών και προτύπων συμπεριφοράς, η ενίσχυση του φασισμού, ο διχασμός του λαού και η συρρίκνωση της δημοκρατίας.

Απέναντι σε αυτό το μπλοκ, συγκροτούνται ήδη δυνάμεις της μισθωτής εργασίας, άνεργοι, νέοι και νέες, αυτοαπασχολούμενοι και μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, που εξουθενώνονται από την κρίση. Στο ίδιο μπλοκ εντάσσονται το κίνημα των πλατειών και τα πολύμορφα κινήματα που αναπτύχθηκαν στα χρόνια των μνημονίων, τα θεματικά κοινωνικά κινήματα (φοιτητικό, φεμινιστικό, ριζοσπαστικής οικολογίας) και αυτά που επιδιώκουν να εκφράσουν την ιδιαίτερη ταυτότητά τους, καθώς και νέα πολύμορφα και ελπιδοφόρα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης που αναπτύσσονται παντού. Αυτές τις δυνάμεις επιδιώκει να εκπροσωπήσει πολιτικά και να εκφράσει όσο πληρέστερα και επαρκέστερα μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, επιδιώκει να ενώσει τη δράση του με τη δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς 

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ 

11. Ο ΣΥΡΙΖΑ συντονίζεται με την κοινωνική κίνηση και τα λαϊκά αιτήματα για να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις του στην ανάπτυξη ενός μαζικού και πολύμορφου κοινωνικού κινήματος που αποκρούει την κυβερνητική επίθεση στα μέτωπα όπου καθημερινά εκδηλώνεται, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις της μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής ανατροπής. Η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έρθει ως αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης λαϊκής κινητοποίησης και πρωτοβουλίας. Η εμπειρία από τον πρώτο μεγαλειώδη αντιμνημονιακό αγώνα των μεγάλων διαδηλώσεων και των πλατειών και η σχετική ύφεση του κινήματος που ακολούθησε, έδειξαν ότι ο αγώνας για την ήττα των μνημονιακών κυβερνήσεων θα διαρκέσει περισσότερο χρόνο. Είναι ανάγκη η επιλογή της ανατροπής και η πεποίθηση ότι υπάρχει εναλλακτική διέξοδος από την κρίση να ριζώσουν σε όλους τους αρμούς της κοινωνίας και να διαμορφώσουν μια πλειοψηφική κοινωνική συμμαχία. 

12. Στο κοινοβουλευτικό πεδίο ο ΣΥΡΙΖΑ αναπτύσσει πλούσια δράση αποκαλύπτοντας καθημερινά, με συστηματικό και αδιάσειστο τρόπο, την προωθούμενη πολιτική και τις αντιδημοκρατικές εκτροπές, πάντα σε συνεργασία με τους κοινωνικούς φορείς και τις κοινωνικές ομάδες που πλήττουν οι κυβερνητικοί νόμοι. Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει νομοθετικές πρωτοβουλίες με τη σύνταξη νομοσχεδίων, κινητοποιώντας δυνάμεις που έχουν γνώση και εμπειρία,  νομοσχεδίων τα οποία αποτυπώνουν επιμέρους στοιχεία της σημερινής και της μελλοντικής κυβερνητικής πολιτικής του. Ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά στην εκπόνηση του κυβερνητικού προγράμματος στη βάση του οποίου θα κινηθεί η Κυβέρνηση της Αριστεράς. 

 ΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΣΤΟΧΟΙ 

13. Οι προγραμματικές μας επεξεργασίες συμβάλλουν στη διαμόρφωση των σημερινών μετώπων αγώνα και ταυτόχρονα επηρεάζονται από τα νέα στοιχεία που οι αγώνες αυτοί αναδεικνύουν.

Σε αυτή την κατεύθυνση:

13. 1. Ακυρώνουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα οικονομικής, κοινωνικής ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, το οποίο θα επουλώνει τα πλήγματα που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι και θα αποκαθιστά σταδιακά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης, με τους ανάλογους μισθούς και συντάξεις, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. Πρώτο βήμα αποτελεί η αποκατάσταση στα προ του μνημονίου επίπεδα των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, του κατώτερου μισθού, της κατώτερης σύνταξης, του επιδόματος ανεργίας και των οικογενειακών επιδομάτων.

13. 2. Αποτρέπουμε τη μετατροπή της χώρας μας σε αποικία χρέους. Επαναδιαπραγματευόμαστε τις δανειακές συμβάσεις και ακυρώνουμε τους επαχθείς όρους τους, θέτοντας ως πρώτο θέμα τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πραγματοποιώντας λογιστικό έλεγχο. Όπως ήθελε να συμπυκνώσει το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για εμάς είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που άλλοι ανέλαβαν υποθηκεύοντας τη χώρα. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με τη δυσμενέστερη εξέλιξη, σίγουροι ότι ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει.

13. 3. Υψώνουμε ασπίδα προστασίας απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση. Δεν θα υπάρχει κανείς πολίτης χωρίς το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για την επιβίωσή του, χωρίς περίθαλψη και κοινωνική προστασία, χωρίς πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά της τροφής και της αξιοπρεπούς κατοικίας.

13. 4. Προχωρούμε σε μια αποτελεσματική και κοινωνικά δίκαιη αντιμετώπιση των ελλειμμάτων, προτάσσοντας την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου και την περιβαλλοντικά ασφαλή ανάπτυξη, με στόχο τη σταδιακή αύξηση των μισθών και των κοινωνικών δαπανών. Συγκροτούμε πλήρες κτηματολόγιο και περιουσιολόγιο, για την αποκατάσταση της οικονομικής δημοκρατίας. Τα δημόσια έσοδα θα προέλθουν από τη φορολόγηση του πλούτου, των καθαρών κερδών, των υψηλών εισοδημάτων, της μεγάλης ακίνητης και της εκκλησιαστικής περιουσίας, από την ακύρωση των προνομίων της ολιγαρχίας και των πολυεθνικών επιχειρήσεων και από την ανάσχεση της ύφεσης της οικονομίας.

13. 5. Διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για την παραγωγική και οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας. Η παραγωγή, που εξειδικεύεται ανά τομέα και κλάδο και λαμβάνει υπ’ όψιν την περιφερειακή συγκρότηση της χώρας, θα βασιστεί στον δημόσιο τομέα, σε συνεταιριστικά και αυτοδιαχειριστικά σχήματα, σε εταιρίες λαϊκής βάσης, εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με καινοτόμες δράσεις. Οι πόροι θα προκύψουν από ένα δίκαιο ριζοσπαστικό φορολογικό σύστημα, από την πάταξη των τομέων της παραοικονομίας που συσσωρεύουν ανεξέλεγκτο πλούτο σε βάρος της εργασίας, από την περιβαλλοντικά ασφαλή αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και την αύξηση της παραγωγής.

13. 6. Θέτουμε το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου, με ριζική τροποποίηση του τρόπου λειτουργίας του και των στόχων που σήμερα υπηρετεί, με αναβάθμιση του ρόλου των εργαζομένων και των καταθετών. Ιδρύουμε δημόσιες τράπεζες ειδικού σκοπού με αντικείμενο την αγροτική πίστη, τη μικρή και μεσαία επιχείρηση και τη λαϊκή στέγη.

13. 7. Ακυρώνουμε τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, επαναφέρουμε υπό δημόσιο έλεγχο και ταυτόχρονα ανασυγκροτούμε πλήρως τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό, παραγωγικό, αποτελεσματικό και ανοιχτό σε συνεργασίες, δημόσιο τομέα νέου τύπου. 

13. 8. Προωθούμε μια νέα ριζοσπαστική πολιτική στον αγροτικό τομέα, με στόχο τη διατροφική επάρκεια της χώρας. Επιδιώκουμε τη στροφή στην παραγωγή επώνυμων πιστοποιημένων προϊόντων, ενισχύουμε την ολοκληρωμένη διαχείριση και τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία. Στόχος είναι η διασφάλιση της απασχόλησης και ενός σταθερού και ικανοποιητικού εισοδήματος στην οικογενειακή αγροτική εκμετάλλευση και τους μικρομεσαίους αγρότες, ιδιαίτερα τους νέους. Προϋπόθεση για την υλοποίηση της πολιτικής μας είναι ο κριτικός επαναπροσδιορισμός των περιορισμών που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προχωρούμε στην εκ βάθρων ανασυγκρότηση του συνεργατισμού, των συνεταιρισμών και των επαγγελματικών οργανώσεων, με δημοκρατικές διαδικασίες και συμμετοχή των αγροτών.

13. 9. Αποκαθιστούμε και ενισχύουμε το κοινωνικό κράτος και τον εκδημοκρατισμό των λειτουργιών του: προστασία της εργασίας, των ανέργων, της περίθαλψης, της πρόνοιας, της παιδείας και της κοινωνικής ασφάλισης. Το ασφαλιστικό σύστημα, που αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης, χρειάζεται τεράστια ανασυγκρότηση με άξονες την ενίσχυση της εργασίας, τον έλεγχο της εισφοροδιαφυγής και τη διεύρυνση της ασφαλιστικής βάσης και με αρχές την καθολικότητα, την αλληλεγγύη, τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα υπό την εγγύηση του κράτους και την τριμερή χρηματοδότηση. Διασφαλίζουμε πλήρως τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων και των δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, διατηρούμε και αναπτύσσουμε ένα δημόσιο σύστημα υγείας και δομών πρόνοιας υψηλής ποιότητας, προσιτό σε όλους, στο κέντρο και στην περιφέρεια. 

13. 10. Λαμβάνουμε άμεσα μέτρα κατά της ακρίβειας, με έλεγχο των τιμών στις πηγές διαμόρφωσης του κόστους προϊόντων και υπηρεσιών, με παράλληλα μέτρα κατά των μονοπωλιακών και ολιγοπωλιακών καταστάσεων στην αγορά και με καθιέρωση ενός γνήσιου τιμάριθμου που θα αποτυπώνει τις πραγματικές αυξήσεις στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Εφαρμόζουμε ιδιαίτερα αυστηρό έλεγχο στα πετρελαιοειδή. 

13. 11. Καταργούμε όλες τις ρυθμίσεις και κρατικές δομές έκτακτης ανάγκης, τα αυταρχικά και κατασταλτικά νομοθετήματα και αναδιοργανώνουμε σε βάθος το πολιτικό σύστημα, εξαλείφοντας κάθε εστία διαφθοράς και διαπλοκής, τηρώντας με συνέπεια τη διάκριση των εξουσιών, τον διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους και αποκαθιστώντας την εύρυθμη και διαφανή λειτουργία όλων των συναφών θεσμών. Αναβαθμίζουμε τη δημοκρατική δομή και λειτουργία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στο επίπεδο του κεντρικού κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης, θεσπίζοντας την απλή αναλογική και εισάγοντας μορφές άμεσης δημοκρατίας. Η θεμελίωση ενός νέου αυτοδιοικητικού χάρτη, η αναθεώρηση του Συντάγματος σε δημοκρατική κατεύθυνση, με βάση την αρχή της επικουρικότητας και η συναφής πολιτειακή αναθεμελίωση αποτελούν στόχους μας.

13. 12. Επαναφέρουμε και αναβαθμίζουμε το θεσμικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις και το πλαίσιο συλλογικής διαπραγμάτευσης. Οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, η προστασία από τις απολύσεις, η αναβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών, η κατάργηση της μαύρης, επισφαλούς και ενοικιαζόμενης εργασίας, η ενίσχυση του ρόλου των συνδικάτων και η ελεύθερη και ακώλυτη άσκηση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας, αποτελούν πυλώνες της πολιτικής μας και της παραγωγικής διαδικασίας. Η προώθηση της δημοκρατίας στους τόπους εργασίας, η καθιέρωση θεσμών εργατικού και κοινωνικού ελέγχου ανεξάρτητων από το συνδικαλιστικό κίνημα, με εκπροσώπους των εργαζομένων που θα εκλέγονται και θα ανακαλούνται από εκείνους, αποτελούν βασικούς στόχους μας. 

13. 13. Αλλάζουμε ριζικά τον τρόπο λειτουργίας του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης καθιερώνοντας τη δημοκρατία, την αποκέντρωση, τη διαφάνεια και την αξιοκρατία ελέγχοντας τη διαπλοκή, τη διαφθορά, τον κομματισμό και τις πελατειακές σχέσεις. Εγκαθιδρύουμε διαδικασία δημοκρατικού προγραμματισμού και κοινωνικού ελέγχου σε όλες της βαθμίδες της κεντρικής διοίκησης και της αυτοδιοίκησης. Επανεξετάζουμε τη διοικητική δομή σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο και εξασφαλίζουμε τους αναγκαίους πόρους για την άσκηση του κοινωνικού και αναπτυξιακού ρόλου περιφερειών και δήμων. Καθιερώνουμε ένα νέο πλαίσιο εργασίας με κατοχύρωση της μονιμότητας και με σταθερές εργασιακές σχέσεις.

13. 14. Ο πολιτισμός αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ τον πνευματικό και υλικό πλούτο, ένα ιδιαίτερο πλούτο που έρχεται από τα βάθη των αιώνων και φτάνει ως τις μέρες μας. Εκτός από δημόσιο κοινωνικό αγαθό αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα δημιουργίας και ανάπτυξης. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας είναι συνυφασμένη με την πολιτιστική μας αναγέννηση. Ο πολιτισμός είναι η γλώσσα, οι τέχνες, η παιδεία, ο αθλητισμός, η πολιτιστική κληρονομιά, οι μνήμες, τα έθιμα, οι παραδόσεις, αλλά εξίσου και οι εργασιακές σχέσεις, οι μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης, η επικοινωνία και η πληροφόρηση, οι πάσης φύσεως παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο και γενικά όλο το πλέγμα της κοινωνικής ζωής.

Στηρίζουμε την επιστημονική έρευνα, τα γράμματα και τις τέχνες, τη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτισμικής κληρονομιάς, όλες τις μορφές πολιτισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασφαλίσει την καθολική πρόσβαση στα πολιτισμικά αγαθά σε όλους/ες με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση της «πολιτισμικής φτώχειας» και τον αποκλεισμό των φτωχών και περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων από την δυνατότητα παραγωγής και απόλαυσης των προϊόντων του πολιτισμού.

Στηρίζουμε τον ερασιτεχνικό και μαζικό αθλητισμό, καταπολεμούμε την εμπορευματοποίηση, τον παραγοντισμό,  τον  πρωταθλητισμό και όλα τα αρνητικά του παρεπόμενα. Συμβάλλουμε στην επανασύνδεση των αθλητικών  φορέων με το δημοκρατικό κίνημα της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού και της οικολογίας.

13. 15. Η δημόσια εκπαίδευση  αποτελεί αδιαπραγμάτευτο, καθολικό κοινωνικό αγαθό που οφείλει να παρέχεται δωρεάν σε όλους/ες που ζουν στην χώρα, σε όλες τις βαθμίδες της, από την προσχολική μέχρι την μεταπτυχιακή. Η φροντιστηριακή εκπαίδευση αποτελεί παθογένεια η οποία οφείλει να εξαλειφθεί μέσω της αναβάθμισης και ουσιαστικοποίησης της δημόσιας. Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να πάψει να στηρίζεται στις εξετάσεις και να μετατραπεί σε ένα σύστημα συστηματικής παροχής της γνώσης και κριτικού έλεγχου της, με ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες του και οργανική διασύνδεση των Πανεπιστημίων με τα Ερευνητικά Κέντρα. Το εκπαιδευτικό σύστημα θα καλλιεργεί την ανεξιθρησκεία, την κριτική γνώση, τη συλλογική δράση και την αλληλεγγύη, θα είναι αντίθετο σε κάθε μιλιταριστικό πνεύμα, σε ρατσιστικές αντιλήψεις και σε φαινόμενα αποκλεισμού και κοινωνικών διακρίσεων. Το εκπαιδευτικό σύστημα θα εξασφαλίζει όρους δημοκρατικής λειτουργίας των σχολικών μονάδων με την ισότιμη συμμετοχή διδασκομένων και διδασκόντων και θα εξασφαλίζει όρους απρόσκοπτης επαγγελματικής λειτουργίας και μονιμότητα στους λειτουργούς του. Το εκπαιδευτικό σύστημα θα ενισχύει το αυτοδιοίκητο και ακαδημαϊκό χαρακτήρα των ΑΕΙ και θα κατοχυρώνει το πανεπιστημιακό άσυλο.

13.  16. Καταπολεμούμε τη ρατσιστική και ομοφοβική βία, όλες τις διακρίσεις λόγω φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, που ενδημούν σε πολλούς τομείς του κοινωνικού βίου και εγγυόμαστε την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που νομιμοποιεί, άμεσα ή έμμεσα, τέτοιες διακρίσεις. Στο πλαίσιο αυτό στηρίζουμε απολύτως το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό σε σχέση με τη σεξουαλικότητα και την επιλογή φύλου, όπως και τη θέσμιση πολιτικού γάμου ομοφύλων με πλήρη και ίσα δικαιώματα, καθώς και την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

13. 17. Αντιμετωπίζουμε το μεταναστευτικό ζήτημα με τον σύνθετο χαρακτήρα του ως ανθρωπιστικό, ταξικό και διεθνές ζήτημα. Τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης που ξεριζώνει τους ανθρώπους από τις εστίες τους γιατί τους καθιστά θύματα πολέμων ή τους στερεί τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης. Οι οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες και πρόσφυγες είναι οι σύγχρονοι κολασμένοι της γης. Η κατάσταση που επικρατεί στη Μανωλάδα, και όχι μόνον εκεί, το πιστοποιεί ανάγλυφα. Επιδιώκουμε την αλλαγή της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής με κύρια κριτήρια την ευρωπαϊκή συν-ευθύνη και την αποτροπή φαινομένων υποαμειβόμενης μεταναστευτικής εργασίας. Απαιτείται η κατάργηση της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ» και του Συμφώνου Μετανάστευσης, για να απεγκλωβιστούν από τη χώρα μας οι πρόσφυγες και μετανάστες που δεν επιθυμούν να παραμείνουν, ο εξανθρωπισμός του θεσμικού πλαισίου νομιμοποίησης, παροχής ασύλου και παραχώρησης ταξιδιωτικών εγγράφων, η επανάκτηση των αδειών παραμονής και εργασίας από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που τις στερήθηκαν λόγω των διαδικασιών απονομιμοποίησης των τελευταίων χρόνων. Απαιτείται μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης για τους μετανάστες "χωρίς χαρτιά" και μια νέα διαδικασία πολιτογράφησης για όσους ζουν και εργάζονται επί χρόνια στην Ελλάδα, η ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση των μεταναστών που εργάζονται και η άμεση παροχή ιθαγένειας σε όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα. Προχωρούμε στη κατάργηση των σημερινών απάνθρωπων κέντρων κράτησης αλλοδαπών και στη δημιουργία ανοιχτών κέντρων διαβίωσης με αξιοπρεπείς όρους. 

13. 18. Η κοινωνική ειρήνη και η ασφάλεια προϋποθέτουν δικαιοσύνη και άμβλυνση των ανισοτήτων. Η μαζική φτώχεια και η εξαθλίωση οδηγούν στη βία της επιβίωσης. Το σχέδιό μας για την κοινωνική ανασυγκρότηση θα έχει ως άμεση θετική επίδραση και τον περιορισμό της εγκληματικότητας. Η εξάρθρωση του μεγάλου οργανωμένου εγκλήματος, του εμπορίου ναρκωτικών και όπλων, των κυκλωμάτων προστασίας, του τράφικινγκ, της εργασίας υπό συνθήκες δουλείας, της υπερεκμετάλλευσης της στέγης, αποτελούν αντικείμενο κρατικών υπηρεσιών και δυνάμεων ασφαλείας, ριζικά αναπροσανατολισμένων και δημοκρατικά εκπαιδευμένων.

13. 19. Προβάλλουμε την ανάγκη και διεκδικούμε με όλα τα πρόσφορα μέσα την ανατροπή της σημερινής μορφής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, της σημερινής αρχιτεκτονικής του ευρώ και της νεοφιλελεύθερης λογικής που διέπει το κοινό νόμισμα, ώστε να επαναθεμελιωθεί συνολικά η Ευρώπη στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού. Μέσα από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με τη δράση μας στο ευρωκοινοβούλιο και όλα τα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα συνεργαζόμαστε με άλλες αριστερές δυνάμεις και αναπτύσσουμε θερμές συντροφικές σχέσεις με τις πολιτικές δυνάμεις και τα κοινωνικά κινήματα στις διάφορες χώρες της Ευρώπης που αντιμετωπίζουν τα θέματα με ανάλογους τρόπους. 

13. 20. Αποκαθιστούμε στη θεωρία και την πράξη, τις έννοιες «εθνικό» και «πατριωτικό», συνδέοντάς τες με το γνήσια λαϊκό. Ο εθνικισμός και η πατριδοκαπηλία βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση με τον δημοκρατικό-διεθνιστικό πατριωτισμό των λαϊκών τάξεων και της Αριστεράς. Θα προχωρήσουμε, με γνώμονα τους κανόνες του διεθνούς δικαίου  και την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών, στην επίλυση των ανοιχτών θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας της χώρας και των κατοίκων της.

13. 21. Προωθούμε την ένταξη στο διεθνές γίγνεσθαι της χώρας μας μέσω μιας ανεξάρτητης, πολυδιάστατης και φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής, που θα εδράζεται, στην ισότιμη συνεργασία, στην εθνική ανεξαρτησία και στην προστασία της εδαφικής μας ακεραιότητας. Η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρώπης και ταυτόχρονα των Βαλκανίων και της Μεσογείου, σε εγγύτατη συνάφεια με τις εστίες μόνιμης έντασης που αποτελούν οι χώρες της Μέσης Ανατολής. Η σύνθετη αυτή πραγματικότητα εγκυμονεί κινδύνους, αλλά παρέχει και ευκαιρίες. Οι δεσμοί φιλίας και καλής γειτονίας με όλες ανεξαιρέτως τις χώρες στη βάση του σεβασμού των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων και οι εγκάρδιες σχέσεις με τα προοδευτικά κινήματα και τις προοδευτικές κυβερνήσεις παντού στον κόσμο, μπορούν να αποτελέσουν ασπίδα προστασίας απέναντι στην εξαιρετικά επισφαλή παγκόσμια κατάσταση αλλά και φιλειρηνική ενεργό παρέμβαση στις διεθνείς εντάσεις που αναπτύσσονται. Η στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας για την επίλυση του Κυπριακού, ο σεβασμός των διεθνών συμβάσεων και των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ, η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ, η κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, η αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και η εφαρμογή της αρχής «κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας» συνιστούν άξονες της εξωτερικής μας πολιτικής. Ο αγώνας για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό διατηρεί για εμάς την προτεραιότητά του και συνδέεται στενά με τους αγώνες για τη δημοκρατία.

13. 22. Θεσμοθετούμε κανόνες δημοκρατικής ρύθμισης και κοινωνικού ελέγχου στα ΜΜΕ, ιδιαίτερα στα ηλεκτρονικά που χρησιμοποιούν δημόσιες συχνότητες. Οι άδειες εξετάζονται από μηδενική βάση, θα είναι ορισμένης διάρκειας, με δυνατότητα ανανέωσης αλλά και ανάκλησης από το ΕΣΡ. Αναβαθμίζουμε τα δημόσια ΜΜΕ, διαμορφώνοντας ένα δημοκρατικό περιβάλλον στη δημόσια ζωή και εξασφαλίζοντας την έκφραση της κοινωνίας χωρίς τη σημερινή επικυριαρχία μηχανισμών χειραγώγησης, δίνοντας έμφαση στη δυνατότητά της να αποτελέσει παραγωγό ενημέρωσης και όχι απλό καταναλωτή της άποψης εμπορικών και επιχειρηματικών συμφερόντων.»

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ 

14. Καταθέτουμε το προγραμματικό μας πλαίσιο που θα προχωρήσει σε περαιτέρω επεξεργασία και εμβάθυνση, με τη στήριξη των μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και μέσα από ανοιχτή διαβούλευση με τους κοινωνικούς φορείς και την κοινωνία. Το πρόγραμμα αυτό συμβάλλει και προϋποθέτει για να εφαρμοστεί την ενεργό παρέμβαση ενός ήδη υπαρκτού μαζικού και μαχητικού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος δημοκρατικής ανατροπής. Μια Κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να σταματήσει την καταστροφή και να δώσει φιλολαϊκή λύση στα προβλήματα χωρίς τη λαϊκή συνέργεια και διαθεσιμότητα, χωρίς την απόφαση της κοινωνικής πλειοψηφίας να στηρίξει πολιτικά, κοινωνικά και παραγωγικά αυτή τη ριζική αλλαγή για μια διαφορετική πορεία της χώρας. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει σταθερά οι παραπάνω προγραμματικοί του στόχοι να γίνουν κτήμα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Έτσι, το προηγούμενο διάστημα οργανώσαμε σειρά εκδηλώσεων σε τόπους εργασίας, στο κοινοβούλιο, σε γειτονίες και σε μεγάλες πόλεις όπου παρουσιάστηκαν προς δημόσια διαβούλευση συγκεκριμένες προγραμματικές προτάσεις για συγκεκριμένα ζητήματα. 

Οι προτάσεις αυτές, παρόλο που δεν εξαντλούν το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, καταδεικνύουν τις κεντρικές επιλογές και τις βασικές προτεραιότητες της πολιτικής του. Αφορούν κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα όπως είναι ο εκδημοκρατισμός του πολιτικού συστήματος και του κράτους, ο σχεδιασμός για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την αντιμετώπιση της ανεργίας, η άμεση ανακούφιση των θυμάτων της ολοένα εντεινόμενης ανθρωπιστικής κρίσης. Το επόμενο διάστημα τέτοιες εκδηλώσεις δημόσιας διαβούλευσης θα πυκνώσουν και θα συστηματοποιηθούν. Διότι αποτελεί κεντρική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ η συνεχής προσπάθεια να συνδιαμορφώνει τις προτάσεις του με τους πολίτες, να συντονίζει το πρόγραμμα του με τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Αντίθετα από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, για τον ΣΥΡΙΖΑ η δημοκρατία δεν συνιστά πρόβλημα, αλλά ουσιώδες μέρος της λύσης. Η νέα μεταπολίτευση έχει ήδη αρχίσει. Επιδιώκουμε και φιλοδοξούμε αυτή σύντομα να γίνει υπόθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.   

15. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην πρότασή του για συνεργασία με τις δυνάμεις της Αριστεράς, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και της ριζοσπαστικής οικολογίας, μια πρόταση που βρίσκεται στον πυρήνα του σχεδίου για την κυβέρνηση της Αριστεράς. Είναι σαφές ότι στις σημερινές έκτακτες συνθήκες δεν μπορούμε να περιμένουμε έως ότου οι ηγεσίες της Αριστεράς κατανοήσουν την ανάγκη της ενότητας και της ενωτικής δράσης. Ταυτόχρονα, όμως, δηλώνουμε πρόθυμοι ανά πάσα στιγμή, σήμερα και αύριο, πριν ή μετά τις εκλογές, να ανοίξουμε ένα διάλογο και να προχωρήσουμε σε βήματα ενότητας για την ανατροπή της καταστροφής και τη στήριξη της κυβέρνησης της Αριστεράς.

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΙΔΡΥΟΥΜΕ

16. Το ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της Αριστεράς που ιδρύουμε επιδιώκει να συμπυκνώσει από τη σκοπιά του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των δυνάμεων της εργασίας και των καταπιεσμένων κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, είναι ανοιχτό στην κοινωνία και το διεθνές γίγνεσθαι. Επιδιώκει την κοινή δράση και πολιτική σύμπραξη των δυνάμεων της Αριστεράς, συμμετέχει στα κοινωνικά μέτωπα, στηρίζει τους κοινωνικούς αγώνες και τις λαϊκές πρωτοβουλίες. Το κόμμα που ιδρύουμε εδράζεται ταξικά στο εργατικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα, τις ιδέες και τις θέσεις της ριζοσπαστικής οικολογίας και του φεμινισμού. Συσπειρώνει ιστορικά και σύγχρονα ρεύματα, δυνάμεις της κομμουνιστικής, ριζοσπαστικής, ανανεωτικής, αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και ελευθεριακής Αριστεράς. Επιδιώκει συστηματικά να αποτελεί πρόπλασμα της νέας κοινωνίας που επιδιώκουμε να θεμελιώσουμε.

17. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εκφράσει τη νεολαία. Η νεολαία σήμερα  βρίσκεται σε ενα κομβικό σημείο με συσσωρευμένες δεξιότητες, γνώσεις, ικανότητες, ευαισθησίες, αλλά και αντιμέτωπη με ένα δυσχερές παρόν αλλά και ένα δυσοίωνο μέλλον. Περα απο τα εμποδια η συνθήκη αυτή δημιουργεί την δυνατότητα συναρθωσης των πολλών διαφορετικών στοιχείων των σύγχρονων νεολαιιστικων ταυτοτήτων σε μια κατεύθυνση συλλογικής οργάνωσης. Ένας ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται και μια ισχυρή και μαζική νεολαία. Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει, ρητά και δεσμευτικά, την ίδρυση της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, αυστηρά μέσα στο 2013. Μάλιστα, στην πρώτη εφ' όλης της ύλης συνεδρίαση της νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να εγκριθούν η ημερομηνία καθώς και ο τρόπος διεξαγωγής της ιδρυτικής διαδικασίας. Η πρόταση για τα παραπάνω θα προκύψει μέσω του συντονιστικού των νέων ΣΥΡΙΖΑ.]

ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

18. Με βάση τα παραπάνω απευθύνουμε πρόσκληση στην εργατική τάξη και τα διευρυνόμενα κοινωνικά στρώματα των εργαζομένων, των ανέργων και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου που δοκιμάζονται από την κρίση, σε όσους και όσες ζουν στη χώρα μας ή αποτελούν τον απόδημο ελληνισμό, να ενωθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μεγάλο λαϊκό, κοινωνικό και πολιτικό κίνημα ανατροπής, που θα κάνει πραγματικότητα την Κυβέρνηση της Αριστεράς, θα σταματήσει την ανθρωπιστική κρίση και την καταστροφή της χώρας και θα ξεκινήσει το μεγάλο έργο της κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ανάκτησης των εργασιακών, ασφαλιστικών κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων. Καλούμε όλους και όλες σε μια μεγάλη ριζική αλλαγή για την αποκατάσταση, διεύρυνση και αποκέντρωση της δημοκρατίας και των θεσμών συμμετοχής, που θα ριζώσει σε όλες τις περιοχές της χώρας, σε όλους τους χώρους που  ζει και εργάζεται η κοινωνία. Καλούμε όλους και όλες σε ένα πλατύ αντιφασιστικό κίνημα που θα περιορίσει εκλογικά και θα καταστήσει ανίσχυρο ιδεολογικά και κοινωνικά το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής. 

Μπορούμε να βαδίσουμε μαζί στο δρόμο της κοινωνικής χειραφέτησης και της πολιτικής ανατροπής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά σε αυτή την ιστορική τομή δίνει το σύνθημα για μια ποιοτικά αναβαθμισμένη ενεργοποίηση των πιο πλατιών κοινωνικών στρωμάτων ώστε να ανατραπεί η καταστροφική πορεία της χώρας και να αποκατασταθεί η δημοκρατία. Τα μέλη του 1ου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζουν να αναβαθμίσουν τον αγώνα τους απέναντι στη μνημονιακή πολιτική σε έναν αγώνα για τη δημοκρατική αναγέννηση του λαού και της χώρας. Δίπλα στον ανένδοτο πολιτικό αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και τους κοινωνικούς αγώνες για την απαλλαγή από την τρόικα και την αναχαίτιση της μνημονιακής καταστροφής, ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει μπροστά στον αγώνα για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα αναλαμβάνουν να διαδώσουν το μήνυμα ενότητας και αναγέννησης του λαού μας. Αναλαμβάνουν να οργανώσουν ένα παλλαϊκό μέτωπο για την αποκατάσταση της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, και την οργάνωση της ζωής των λαϊκών τάξεων με γνώμονα τα δικά τους κριτήρια και ανάγκες. 

Η κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα απαιτεί κάτι περισσότερο από ένα προγραμματικό πλαίσιο, ακόμη και από ένα πλήρες πρόγραμμα, ακόμη και αν αυτά είναι διαμορφωμένα με τέτοιους συλλογικούς και δημοκρατικούς όρους. Απαιτεί τη δημιουργία και την έκφραση ενός ευρύτατου και μαχητικού πολιτικού ρεύματος δημοκρατικής ανατροπής. Μιλάμε για ένα καταλυτικό ρεύμα που θα λειτουργεί σε κλίμα πλατιάς αλληλεγγύης, ανάτασης και έμπνευσης, για ένα ρεύμα που θα συσπειρώνει και θα κινητοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Μιλάμε για ένα ρεύμα που θα συνενώνει δημιουργικά όλον τον κόσμο που ξεχύθηκε στις πλατείες και στις μεγάλες και μικρές απεργίες, όλον τον κόσμο στις πόλεις, στις κωμοπόλεις και στα χωριά που πλήττεται όλο και περισσότερο βάναυσα από την τρέχουσα πολιτική, όλους τους κοινωνικούς φορείς, όλες τις συλλογικότητες και όλες τις πρωτοβουλίες, ολόκληρο τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό που έχει αρχίσει να αναδύεται από κάθε κοινωνικό κύτταρο. Μόνον ένα τέτοιο ρεύμα μπορεί να οδηγήσει σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς και μόνον ένα τέτοιο ρεύμα μπορεί να εγγυηθεί την παραπέρα πορεία αυτής της κυβέρνησης.

Μια κυβέρνηση της Αριστεράς έχει συγκεκριμένο ορίζοντα προσδοκιών: προβαίνει σε μεγάλες ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, αναλαμβάνει αναπτυξιακές και άλλες πρωτοβουλίες με σαφές ταξικό και οικολογικό πρόσημο, ανοίγει νέα πεδία δυνατοτήτων και λαϊκής παρέμβασης, βοηθά να δημιουργηθούν νέες μορφές λαϊκής έκφρασης και διεκδίκησης, αλλά δεν μπορεί από μόνη της να υλοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές που έχει επιτακτικά ανάγκη η χώρα. Για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οσοδήποτε μεγάλη, δεν αρκεί. Μια κυβέρνηση δεν ταυτίζεται ποτέ με την καθαυτό εξουσία, όπως η τελευταία διαχέεται στον κοινωνικό ιστό και όπως στηρίζεται σε παγιωμένες σχέσεις και νοοτροπίες, στην καλλιέργεια της παθητικότητας και στη δύναμη της αδράνειας. Για αυτόν τον λόγο, εκείνα που επιδιώκει μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορούν να επιτευχθούν με βάση τη λογική της ανάθεσης. Μόνον το ευρύτατο ρεύμα δημοκρατικής ανατροπής που θα φέρει την Αριστερά στην κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί την παραπέρα πορεία, όχι απλώς της κυβέρνησης, αλλά της ίδιας της χώρας.  

Με αυτά δεδομένα, ο ΣΥΡΙΖΑ επωμίζεται βαριά καθήκοντα γιατί χρεώνεται με το να συμβάλει καθοριστικά στη συγκρότηση αυτού του μεγάλου πολιτικού ρεύματος δημοκρατικής ανατροπής, του ρεύματος που θα οδηγήσει τη χώρα σε μια νέα λαϊκή, δημοκρατική και ριζοσπαστική μεταπολίτευση. Επωμίζεται ειδικότερα το καθήκον να δώσει νέα αποφασιστική ώθηση στη δουλειά του και να δημιουργήσει μια νέα δυναμική  που θα υπερβαίνει τη διστακτικότητα ή ακόμη και τη δυσπιστία που παραμένουν πλατιά διαδεδομένες.

ΟΙ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ – ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ 

ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ

*Τροπολογία  αντί του προγραμματικού άξονα Νο 2

ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ-ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Το υπέρογκο και δυσβάσταχτο κρατικό χρέος είναι βαθιά άδικο και ταξικό, ενώ μεγάλο μέρος του είναι παράνομο και επαχθές. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει αυτό το χρέος σαν χρέος του ελληνικού λαού, πέραν του ότι έχει καταστεί εκ των πραγμάτων και μη βιώσιμο, διότι δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και πολύ περισσότερο να αποπληρωθεί, χωρίς να εξοντωθούν η εργατική τάξη και ο λαός μας.

Οι μέχρι τώρα επιλογές μνημονιακής λεηλασίας όχι μόνο δεν μείωσαν αλλά εκτίναξαν ακόμα περισσότερο το υπέρογκο και άδικο χρέος, επιβεβαιώνοντας ότι αντιπροσωπεύουν την απόλυτη καταστροφή για τη χώρα και το λαό! Με τις πολιτικές αυτές  ο ελληνικός λαός και η χώρα  εκβιάστηκαν σε αμέτρητες θυσίες για να  σωθεί το ΕΥΡΩ, να στηριχθούν οι εγχώριες και πολυεθνικές τράπεζες και οι τοκογλύφοι δανειστές.

Η  καταγγελία, ακύρωση και κατάργηση των νεοαποικιακών δανειακών  συμβάσεων  και η άμεση, χωρίς όρους και  μνημονιακές υποχρεώσεις, διαγραφή του κρατικού χρέους, πέρα από δίκαιη και αναγκαία, είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για να απελευθερωθούν πολύτιμοι πόροι για την ανατροπή της λιτότητας και την υλοποίηση ενός μεταβατικού προγράμματος άμεσης ανακούφισης  του εργαζόμενου κόσμου και μεγάλων τομών  που θα ανοίγουν το δρόμο για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.   

Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα προσπαθήσει καταρχήν να διαγράψει  το χρέος ή τουλάχιστον το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του- μέσα από διαπραγματεύσεις. Στο βαθμό που η προσπάθεια αυτή δεν θα αποφέρει γρήγορα θετικά αποτελέσματα, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα προχωρήσει άμεσα στη διακοπή αποπληρωμής του χρέους (τόκων και χρεολυσίων) και στη διαγραφή του, επικαλούμενη νόμιμους λόγους επιβίωσης του ελληνικού λαού και τις αρχές του ΟΗΕ, που επιβάλλουν στις κυβερνήσεις να θέτουν τους θεμελιώδεις όρους επιβίωσης των λαών τους πάνω από οποιαδήποτε άλλη σκοπιμότητα ή «υποχρέωση».

Στη βάση της αδιαπραγμάτευτης θέσης του και δέσμευσής του για τη διαγραφή του ελληνικού κρατικού χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει τη συμπαράσταση των κινημάτων και της Αριστεράς σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα θα αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να τεθεί το ζήτημα της διαγραφής των κρατικών χρεών κατά προτεραιότητα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και τις αδύναμες-υπερχρεωμένες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει το επόμενο διάστημα άμεσες αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης και της σύγκλησης μιας ευρωπαϊκής διάσκεψης, η οποία, ανεξάρτητα από τη μορφή και το εύρος της συμμετοχής, θα μπορούσε να υποβοηθήσει στη διαμόρφωση κλίματος και αγώνων για τη διαγραφή των κρατικών χρεών σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

*Σε αντικατάσταση των προγραμματικών αξόνων 6 και 7

ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΥΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ  ΤΡΑΠΕΖΩΝ  ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΔΕΚΟ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις για να μπει τέλος στο κύμα των ιδιωτικοποιήσεων  και της  εκποίησης του δημόσιου πλούτου που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου 

Αγωνίζεται για να ματαιωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν προγραμματιστεί για το αμέσως επόμενο διάστημα: του Ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, του  «Ελ. Βενιζέλος»,  και των άλλων  αερολιμένων της χώρας, της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ , της ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ, του ΟΛΠ και του ΟΛΘ κ.λπ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται, ότι από τη θέση της κυβέρνησης της Αριστεράς θα επιβάλει με όλα τα διαθέσιμα μέσα την  εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση  του συνόλου του πιστωτικού συστήματος μαζί με την εθνικοποίηση και κοινωνικοποίηση υπό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο των στρατηγικής σημασίας τομέων και κλάδων της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας.

Πιο συγκεκριμένα, μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα ανασυγκροτήσει, θα επαναπροσανατολίσει και θα θέσει υπό πλήρη δημόσια ιδιοκτησία, δημόσια διαχείριση, εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, πρώτα απ’ όλα τους στρατηγικούς τομείς και κλάδους και ενδεικτικά:

- Το χρηματοπιστωτικό τομέα,  ο οποίος θα περάσει στη δημόσια και κοινωνική ιδιοκτησία και έλεγχο, θα αναπροσανατολιστεί  το περιεχόμενο ,τα κριτήρια και ο τρόπος λειτουργίας του ώστε να συμβάλει σε ένα νέο τύπο ανάπτυξης της χώρας σε όφελος του λαού ,δίνοντας ρευστότητα στην οικονομία ,ρυθμίζοντας  τα χρέη των ευάλωτων στρωμάτων που έχουν πληγεί από την κρίση καθώς και των μικρών επιχειρήσεων ,  μακριά  από επικίνδυνες  τραπεζικές πρακτικές μόχλευσης που επέτειναν την διεθνή τραπεζική κρίση. 

Η κυβέρνηση της αριστεράς θα ακυρώσει  τους όρους της κεφαλαιοποίησης που έχουν οδηγήσει σε μια ολιγοπωλιακή δομή του πιστωτικού συστήματος εξασφαλίζοντας τα συμφέροντα των  ιδιωτών τραπεζιτών .Θα  επαναφέρει  στο δημόσιο την ΑΤΕ και το ΤΤ ,ενώ  θα προχωρήσει στην εξειδίκευση ή την  συγκρότηση τραπεζικών φορέων για την στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων  της συνεργατικής και κοινωνικής οικονομίας.

-Τον τομέα της ενέργειας, στο σύνολό του, συμπεριλαμβανομένου του τομέα διύλισης των πετρελαιοειδών.

- Τον τομέα των τηλεπικοινωνιών, με πρώτο βήμα την επαναφορά υπό δημόσια ιδιοκτησία και διαχείριση του ΟΤΕ.

- Τα μέσα τακτικής μαζικής μεταφοράς και πρώτα απ’ όλα το σιδηρόδρομο, ενώ πρώτο βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση θα είναι η συγκρότηση δημόσιας επιχείρησης ακτοπλοϊκών υπηρεσιών.

- Τα λιμάνια της χώρας και πρώτα απ’ όλα τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ, με την αμφισβήτηση της παρουσίας της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά.

- Τις στρατηγικές υποδομές και πρώτα απ’ όλα τα αεροδρόμια και τους αυτοκινητόδρομους, με τον τερματισμό των εξουθενωτικών διοδίων.

- Τις ταχυδρομικές υπηρεσίες και πρώτα απ’ όλα τα ΕΛΤΑ.

- Την αμυντική βιομηχανία, με αιχμή την ΕΑΒ, την ΕΛΒΟ, την ΠΥΡΚΑΛ.

Τον κρίσιμο κλάδο  Ναυπηγείων και της Ναυπηγοεπισκευής. υπό ενιαίο δημόσιο φορέα.

- Τις κρίσιμες επιχειρήσεις ορυκτού πλούτου (ΛΑΡΚΟ κλπ) 

Η κυβέρνηση της Αριστεράς, μακριά από λογικές κρατισμού και κυβερνητικού ελέγχου, θα καταργήσει κάθε μορφή διαπλοκής με τα  ιδιωτικά καπιταλιστικά συμφέροντα και τα πελατειακά δίκτυα ,μετατρέποντας σταθερά τις παλιές αλωμένες κρατικές γραφειοκρατίες σε δημόσιες κοινωνικοποιημένες λειτουργίες, που θα εργάζονται συλλογικά και καινοτόμα . Οι δημόσιες –κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις θα λειτουργούν με νέες αρχές, αξίες και προσανατολισμό, υπό τον ακατάπαυστο εργατικό - κοινωνικό έλεγχο και τις οποίες οι εργαζόμενοι θα υπηρετούν δουλεύοντας υπεύθυνα και ευσυνείδητα σε όφελος του κοινού συμφέροντος, λογοδοτώντας γι’ αυτό συνεχώς στους θεσμούς εργατικού και κοινωνικού ελέγχου.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς, με την εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των στρατηγικών τομέων και κλάδων της οικονομίας και την επιτυχή και αποδοτική έκβαση του εγχειρήματος, θα εγκαινιάσει μια ουσιαστικότερη πορεία σταδιακής κοινωνικοποίησης των βασικών μέσων παραγωγής και των οικονομικών λειτουργιών, με στρατηγικό ορίζοντα το σοσιαλισμό, που θα έχει άμεσους και μεγάλους πρωταγωνιστές τις δυνάμεις της εργασίας.

*Προσθήκη στο τέλος της ενότητας προγραμματικοί στόχοι

ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ  ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ

Για να προχωρήσει, η  πολιτική κατάργησης των μνημονίων, απαλλαγής από το αβάσταχτο βάρος του χρέους  και  ανασυγκρότησης της κοινωνίας και 

της χώρας , απαιτείται  η  μεγάλη συσπείρωση του λαού  με γνώση των μεγάλων δυσκολιών και των συγκρούσεων που  χρειάζονται. Μια κυβέρνηση της αριστεράς  πρέπει να έχει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα ,να προετοιμάζεται γι αυτά  και να καταδικάζει ως  ιδεολογήματα υποταγής  τους εκβιασμούς  που περίτεχνα χρησιμοποιούνται. 

Η περίπτωση της Κύπρου επιβεβαιώνει ότι το απαραίτητο «ΟΧΙ» στους «ευρωπαϊκούς» εκβιασμούς, την τρόικα και τα μνημόνια, για να μην μείνει μισό και για να μην οδηγήσει σε οδυνηρή αναδίπλωση, οφείλει να συνοδεύεται από ένα τεκμηριωμένο, ενιαίο, συνεκτικό και ριζοσπαστικό εναλλακτικό σχέδιο  ανατροπών και προοδευτικών μετασχηματισμών . Μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να είναι αποφασισμένη και προετοιμασμένη να ακολουθήσει με σταθερότητα, συνέπεια και ενιαία κατεύθυνση αυτό το προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής, ανεξάρτητα από απειλές, εκβιασμούς, πιέσεις και τρομοκρατικά διλήμματα.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς, έχοντας ως στόχο να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, πρέπει να προετοιμαστεί από κάθε άποψη για όλες τις συνέπειες και τα ενδεχόμενα της αναπόφευκτης σύγκρουσης με την Ευρωζώνη του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, περιλαμβανομένης και της εξόδου από την Ευρωζώνη.

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη, που απαιτεί έγκαιρη  και καλή προετοιμασία, σε καμία περίπτωση δεν συνιστά «καταστροφή» ή εθνική απομόνωση, όπως προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν τα παπαγαλάκια του συστήματος. Η καταστροφή άλλωστε συντελείται χρόνια τώρα εντός του ΕΥΡΩ στο όνομα της διάσωσής του. Η έξοδος από την ευρωζώνη , στο βαθμό που εντάσσεται σε ένα προοδευτικό σχέδιο ρήξης με τα μνημόνια και την τρόικα και ανατροπής της λιτότητας, με  ανοιχτό τον ορίζοντα  για  το σοσιαλισμό, μπορεί να αποτελέσει, παρά τις προσωρινές δυσκολίες που θα επιφέρει, μια βιώσιμη και θετική πρόταση διεξόδου με ελπιδοφόρο ορίζοντα για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της Ευρώπης.

*Τροποποίηση στο σημείο 15 του Σχεδίου Πολιτικής Απόφασης

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Όλες οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος και ιδιαίτερα οι εξελίξεις στην Κύπρο  έρχονται να υπογραμμίσουν με ακόμα μεγαλύτερη έμφαση ότι μόνο μια  κυβέρνηση της Αριστεράς –  θα ήταν ικανή να επιχειρήσει, στη βάση ενός σαφούς εναλλακτικού ριζοσπαστικού προγράμματος και στηριγμένη σε ένα πλατύ ενωτικό ταξικό και αγωνιστικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, την προοδευτική ανατροπή που έχουν ανάγκη η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας μας και μια πορεία προοδευτικών μετασχηματισμών σε σοσιαλιστική κατεύθυνση.

Θεωρούμε , συνεπώς  αναγκαία την  συνεργασία και συμπόρευση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς,  του ΣΥΡΙΖΑ του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μαζί με δυνάμεις της ριζοσπαστικής οικολογίας, με στελέχη και συλλογικότητες από το σοσιαλιστικό και σοσιαλδημοκρατικό χώρο, οι οποίες απεγκλωβίζονται από τις λογικές της σοσιαλδημοκρατίας και της διαχείρισης του συστήματος, ακολουθώντας μια αγωνιστική πορεία προς τ’ αριστερά και με τις οποίες έχουν αναπτυχθεί και δοκιμασθεί σχέσεις εμπιστοσύνης με κοινές θέσεις, κοινές πρωτοβουλίες και κυρίως κοινούς αγώνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ προς αυτήν την κατεύθυνση χρεώνεται να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες οι οποίες για να γίνουν αποτελεσματικές προϋποθέτουν αμοιβαίες προγραμματικές μετατοπίσεις για την εξεύρεση κοινού ριζοσπαστικού προγραμματικού πεδίου. 

ΟΙ συνεργασίες αυτές πραγματοποιούνται  με όρους μετατοπίσεων προς τ’ αριστερά και όχι με όρους πίεσης για   αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά και τις σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες, και δεν αφορούν σε καμία περίπτωση πρόσωπα ή φορείς που είχαν ρόλους σημαντικής ευθύνης στη διαμόρφωση και εφαρμογή της δεξιόστροφης πορείας του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα των μνημονιακών επιλογών του. Πολύ περισσότερο, τέτοιου είδους ευρύτερες συνεργασίες δεν αφορούν δυνάμεις κεντροδεξιού προσανατολισμού, δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος και πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης, ανεξάρτητα από την αντιμνημονιακή ρητορική τους.

Με τη ΔΗΜΑΡ και την πολιτική που εκπέμπει  η ηγεσία της δεν υπάρχουν περιθώρια πολιτικής συνεργασίας. Η κυβερνητική της θητεία   σε ένα αντιλαϊκό πρόγραμμα, η επιμονή της  σε μια λογική ευθύνης  απέναντι στο μνημονιακό πλαίσιο ακόμη και μετά την αποχώρησή της από την κυβέρνηση , ο προσανατολισμός της στο πλαίσιο του μεσαίου χώρου και η διάθεση υποκατάστασης της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας, επιβεβαιώνουν  αυτή την εκτίμηση.

Η προσπάθεια για την συμπόρευση της αριστεράς πρέπει να δοκιμάζεται στις μάχες του σήμερα πάνω στα οξύτατα προβλήματα και σε πολιτικές πρωτοβουλίες. Ο στόχος αυτής της συμπόρευσης ,ανεξάρτητα από τις  υπαρκτές και μεγάλες δυσκολίες που  οφείλονται κυρίως στην  αντιενωτική πρακτική άλλων δυνάμεων, είναι η συγκρότηση κυβέρνησης της  συμπαραταγμένης αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις δυσκολίες και τις πολεμικές που  πολλές φορές δέχεται, δεσμεύεται ότι θα σχεδιάσει και θα αναλάβει συγκεκριμένες, εποικοδομητικές και ρεαλιστικές πολιτικές και προγραμματικές πρωτοβουλίες για τη συνεργασία και τη συμπαράταξη της Αριστεράς.

Ο  ΣΥΡΙΖΑ το αμέσως επόμενο διάστημα θα εντείνει την πάλη του  για να ανατραπεί  η νεοσυντηρητική και  άκρως αυταρχική δικομματική κυβέρνηση της Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ.. Η οξύτητα των προβλημάτων καταδεικνύει ότι χωρίς αλλαγή κυβέρνησης  δεν μπορεί να αλλάξει  η καταστροφική πολιτική που ασκείται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ  θέτει ευθέως  το στόχο να φύγει η κυβέρνηση και διεκδικεί  τη μεγαλύτερη δυνατή αύξηση της πολιτικής και εκλογικής του επιρροής. Αυτή  η προοπτική δημιουργεί μια  μεγάλη δυναμική  η οποία θα πιέζει για  την υλοποίηση της συνεργασίας της αριστεράς.

Ο κόσμος της αριστεράς  επιθυμεί   διακαώς την συνεργασία. Ο κόσμος της εργασίας που πλήττεται από τις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές  θέλει να βελτιωθεί άμεσα η ζωή του .Δεν  θα συγχωρήσουν καμία ολιγωρία και άρνηση  σε όσους αδυνατούν ή δεν θελήσουν - με διάφορα προσχήματα -να ανταποκριθούν σε αυτή  την ιστορική πρόκληση  που  επιβάλει η  συγκυρία.

*ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ 

1. ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πορεία μετασχηματισμού από μέτωπο δυνάμεων της Αριστεράς σε  ενιαίο μαζικό πολιτικό φορέα . Κατανοούμε το μετασχηματισμό αυτόν σαν μια βαθιά και ουσιαστική διαδικασία που απαιτεί εμβάθυνση του ριζοσπαστικού χαρακτήρα του κόμματός , αναβάθμιση των κινηματικών και μαχητικών του χαρακτηριστικών, αναβάθμιση της δυνατότητάς του να κινητοποιείται και να συνδέεται στη βάση με τις ζωντανές δυνάμεις της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων στις πόλεις και την ύπαιθρο, της νεολαίας, των κινημάτων αντίστασης.».  

2. Μέσα στην κρίση και μπροστά στο βάθεμα των αδιεξόδων της, ο «τρίτος δρόμος» της σοσιαλδημοκρατίας χρεοκοπεί με πάταγο. Η σοσιαλδημοκρατία συμμαχεί σε όλη την Ευρωζώνη με τη Δεξιά και έχει μετατραπεί αμετάκλητα σε θεραπαινίδα του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Είναι η ώρα της Αριστεράς, που μέσα από το «καθαρτήριο» της κρίσης οφείλει να προβάλει ξανά σαν ο φορέας των μεγάλων αγώνων, της μεγάλης ευθύνης και των μεγάλων απελευθερωτικών οριζόντων.  

Σε αυτή τη βάση, έχουμε πλήρη συνείδηση ότι χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και μια Αριστερά που θα αναλάβουν την ευθύνη και θα έχουν την ικανότητα να αναμετρηθούν με τα ιστορικά καθήκοντα της σύγκρουσης με τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου,  με τις μνημονιακές πολιτικές και τον νεοφιλελευθερισμό, με  το καπιταλιστικό σύστημα και τον ιμπεριαλισμό, υλοποιώντας ένα σχέδιο ρήξης και ανατροπής στο δρόμο για το σοσιαλισμό. Από το μετερίζι της Ελλάδας-«αδύναμου κρίκου» της κρίσης στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε., έχουμε πια την εμπειρία για να αντιληφθούμε ότι έχει ανοίξει ένας νέος ορίζοντας της πάλης με εθνική και διεθνή σημασία, στο πλαίσιο της ιστορικών διαστάσεων παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που διαρκεί και βαθαίνει. Αντιλαμβανόμαστε τη διεθνή σημασία του αγώνα, των καθηκόντων και των ευθυνών της ελληνικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, στον ίδιο βαθμό που αντιλαμβανόμαστε ότι ο αγώνας στην Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη από τη διεθνιστική αλληλεγγύη των κινημάτων και της Αριστεράς στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. 

Σε αυτήν τη βάση, έχουμε πλήρη συναίσθηση της πρωταρχικής ευθύνης μας απέναντι στα κινήματα και τον κόσμο της Αριστεράς στην Ελλάδα και διεθνώς.   

3. Για να πραγματοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το αναγκαίο διπλό άλμα στην πορεία του, στην κατεύθυνση της προοδευτικής ανατροπής και της κυβέρνησης της Αριστεράς, χρειάζεται ο ίδιος μια νέα ριζοσπαστικοποίηση, η οποία με τη σειρά της θα δώσει ώθηση σε μια νέα πολιτική και ιδεολογική ριζοσπαστική μετατόπιση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να «χαθεί» μέσα στις συγχύσεις, τις αμφιταλαντεύσεις, τις αντιφάσεις και την απροσδιοριστία σημαντικών κοινωνικών τμημάτων που προβληματίζονται και δυσφορούν με τη μνημονιακή λεηλασία, αλλά αντιθέτως οφείλει να ηγηθεί πρωτοποριακά μιας προσπάθειας για   να υπάρξουν κοινωνικές αντιδράσεις και κινητοποιήσεις και συνεκτικές πολιτικές και ιδεολογικές ανακατατάξεις στη βάση μιας εναλλακτικής προοδευτικής και σοσιαλιστικής προοπτικής της κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ενισχύσει την αξιοπιστία του μέσα στα πλατιά λαϊκά στρώματα, να κερδίσει την εμπιστοσύνη της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και να κατακτήσει την ηγεμονία στη συγκρότηση ενός   ευρύτατου  αριστερού μετώπου και σε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων στρωμάτων στις πόλεις και την ύπαιθρο και του κόσμου της διανόησης και του πολιτισμού, μόνο αν επιδείξει αξιοπιστία στο ριζοσπαστισμό του και την ανατρεπτική του κατεύθυνση και εμπνεύσει εμπιστοσύνη για τη συνέπειά του, τη σταθερότητά του, την ικανότητά του να δίνει δύσκολες μάχες, την αντοχή του στις πιέσεις του κατεστημένου και την αποφασιστικότητά του.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)