«Να χρησιμοποιείται η γυναίκα ως πορνογραφικό φετίχ αλλά και ως εμπόρευμα, είναι νερό στο μύλο της ανισότητας και της εκμετάλλευσης. Είναι νερό, επίσης, στο μύλο των πατριαρχικών δομών του καπιταλισμού που αναπαράγει τα στερεότυπα που τον συντηρούν.

Η σιωπή είναι συνενοχή. Μπροστά σε τέτοια φαινόμενα, η Αριστερά υψώνει τη φωνή της, τασσόμενη πάντοτε στο πλευρό των θυμάτων σεξιστικής εκμετάλλευσης. Είναι καθήκον μας να μαχόμαστε ενάντια στη βιαιότητα μιας τέτοιας τοξικής και κανιβαλικής κουλτούρας» καταλήγει.