Η υγειονομική κρίση ανάδειξε με πολύ έντονο τρόπο τις αντιφάσεις, τα προβλήματα αλλά και την προσαρμοστικότητα του νεοφιλελευθερισμού, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ολίγων και ισχυρών. 

Ο υγειονομικός φόβος που ευνοούσε τα συντηρητικά κοινωνικά ανακλαστικά αντικαθίσταται από την κοινωνικοοικονομική ανασφάλεια.
 
Κανείς πλέον δεν αναμένει ότι το  αυριανό status θα είναι ίδιο με το χθες. Ο προβληματισμός των πολιτών που δυσφορεί για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν έχει συγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό. Εκδηλώνεται ως κοινωνική κινητικότητα που αναζητά πολιτική έκφραση και αυτό διαπερνά όλο το πολιτικό φάσμα 

Γι' αυτό τον λόγο, το συνέδριο θα γίνεται ορατό και θα αξιολογείται από τους πολίτες. 

Το εκλογικό αποτέλεσμα εξ αντικειμένου προσανατολίζει τον  ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία ώστε να μετεξελιχθεί σε βασικό πυλώνα της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης 

Και αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει ένα μοντέλο πολιτικού φορέα που δεν θα λειτούργει με λογική ανάθεσης στις δομές του αλλά με σταθερή σχέση με την κοινωνική πλειοψηφία.

Υπάρχει η βάση για  εμβάθυνση της πολιτικής ενότητας στη διακήρυξη που εισηγήθηκε ο Αλ. Τσίπρας και ενέκριναν  με συντριπτική πλειοψηφία τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως αυτό πρέπει να γίνει η αιτία ρήξης με τις κοινωνικά αδιάφορες επιλογές «περιχαράκωσης κεκτημένων» στο εσωτερικό του και αφετηρία  συμβολής όλων των ιστορικών ρευμάτων της πληθυντικής αριστεράς, ώστε μέσα από το ανταγωνισμό των ιδεών και των προτάσεων για το αύριο, να διαμορφώνεται αξιόπιστα ο δρόμος που θα κρατήσει όρθια την κοινωνία και την πραγματική οικονομία.

Συνέδριο λοιπόν κοινωνικά ενδιαφέρον με ενεργό  συμβολή στον διάλογο για την ολοκλήρωση ενός σύγχρονου κοινωνικού και  παραγωγικού συμβολαίου. Με προγραμματικές συγκλίσεις για μια προοδευτική διακυβέρνηση που θα είναι σε ρήξη με τις βολικές για τον νεοφιλελευθερισμό διαχειριστικές συνεργασίες κορυφής. 

Η διαχείριση της δεύτερη φάσης της κρίσης  από τη ΝΔ πολλαπλασιάζει την ανασφάλεια μεγάλου μέρους των κοινωνικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας που αναζητούν προγραμματική διέξοδο για το αύριο. 
Και αυτό γίνεται ουσιαστικός λόγος προκειμένου οι εναλλακτικές προτάσεις να μην εξαντλούνται στη κυβερνητική μας εμπειρία -που έχει κριθεί- αλλά να  συμπεριλαμβάνουν απαντήσεις σε σύγχρονες  θεματικές που απασχολούν ιδιαίτερα τις νέες γενιές. 

Όπως αυτές  που αφορούν επεξεργασίες μεγάλων ζητημάτων που ανακύπτουν  τόσο από τις γεωπολιτικές διεργασίες και τον ρόλο της χώρας όσο και αυτών που προκύπτουν από τις τεχνολογικές και επιστημονικές κατακτήσεις. Για παράδειγμα:  4η βιομηχανική επανάσταση, κλιματική αλλαγή, βιοηθική, ρομποτική κτλ. 

Στη νέα περίοδο που χαρακτηρίζεται τόσο από τη μετάβαση από την ένταση εργασίας στην ένταση γνώσης και κεφαλαίου, όσο και από τις αντιθέσεις μεταξύ του χρηματοπιστωτικού και παραγωγικού κεφαλαίου και τον ρόλο των συντελεστών παραγωγής, η προοδευτική πρόταση της κυβερνώσας αριστεράς δεν μπορεί ούτε πρέπει να περιορίζεται στη διαμαρτυρία. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία έχει σήμερα και το Ευρωπαϊκό status αποδοχής απ όλες τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου για να συμβάλει σε πρωτοβουλίες  πολιτικής ενοποίησης.
   
Μετά τη κατάρρευση της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας, επιβεβαιώνεται η διαχρονικά διατυπωμένη θέση μας πως από καμία πλευρά δεν εγείρεται αίτημα μετάλλαξης του πολιτικού φορέα, αλλά μετεξέλιξης του σ’ ένα σύγχρονο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με το βλέμμα στραμμένο στο αύριο .

Ακριβώς γι αυτούς τους λόγους, το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία έχει ευθύνη και κοινωνική υποχρέωση να καταστήσει σαφές ποιες δυνάμεις έχουν λόγους να συμβάλουν στη διαμόρφωση της μετεξέλιξης του πολιτικού φορέα. 

Αναφέρομαι στις δυνάμεις της εργασίας, της παραγωγής, του πρωτογενούς τομέα, των μεσαίων στρωμάτων, της επισφαλούς εργασίας (πρεκαριάτο) της επιστήμης, της τέχνης, του πολιτισμού και της νεολαίας. 

Επειδή σχετικά με τα μεσαία στρώματα υπάρχει μια σκόπιμη παρανόηση που καταλήγει σε περιχαρακώσεις, πρέπει να καταστεί σαφές ότι: Άλλο τα μεσαία στρώματα που προσδιορίζονται από την ένταξη στη παραγωγική διαδικασία και έχουν λόγους να διεκδικήσουν και να στηρίξουν ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Και άλλο ο μεσαίος χώρος που αναφέρεται στο εποικοδόμημα. 

Τα προηγούμενα καθιστούν διακριτό πως δεν μπορεί να υπάρξει πλειοψηφία με προοδευτικό προσανατολισμό χωρίς τη συμμετοχή και των μεσαίων στρωμάτων και των δυνάμεων της επισφαλούς εργασίας (πρεκαριάτο).

Οδηγούμαστε σ’ ένα συνέδριο για το οποίο για το οποίο το μπλοκ των κοινωνικών δυνάμεων έχει μεγάλες προσδοκίες. Ελπίζω το σύνολο του στελεχιακού δυναμικού να έχει επίγνωση της κρισιμότητας και των αναγκών.
    
*Ο Χάρης Τσιόκας είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία