to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Η πανδημία των απευθείας αναθέσεων

Αποτελεί κοινό τόπο ότι σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε η υγειονομική κρίση ως μανδύας για τη νομιμοποίηση απευθείας αναθέσεων και χρηματοδοτήσεων που δεν είχαν τον χαρακτήρα του επείγοντος ή δεν σχετίζονταν άμεσα με την υγειονομική κρίση


Μία νέα πανδημία σαρώνει το ελληνικό κράτος το τελευταίο διάστημα: αυτή των απευθείας αναθέσεων. Η κυβέρνηση προχώρησε στη θέσπιση διαδοχικών διατάξεων μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), παρέχοντας στους φορείς του δημοσίου τομέα τη δυνατότητα απευθείας αναθέσεων ή και χρηματοδοτήσεων κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων. Με άλλα λόγια, δόθηκε η δυνατότητα για απευθείας αναθέσεις κάθε είδους (έργων, παροχής υπηρεσιών, προμήθειας αγαθών) άνω του ποσού των 20.000 ευρώ, που είναι το όριο βάσει της κείμενης νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι λόγω της πανδημίας της Covid-19 προέκυψε η ανάγκη έκτακτων προμηθειών από πλευράς του Δημοσίου και άρα ήταν αναγκαίες οι συγκεκριμένες νομοθετικές προβλέψεις. Όμως, αποτελεί κοινό τόπο ότι σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε η υγειονομική κρίση ως μανδύας για τη νομιμοποίηση απευθείας αναθέσεων και χρηματοδοτήσεων που δεν είχαν τον χαρακτήρα του επείγοντος ή δεν σχετίζονταν άμεσα με την υγειονομική κρίση.

Καθημερινός βομβαρδισμός

Καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας υποθέσεις σύναψης δημοσίων συμβάσεων από φορείς του Δημοσίου, με τη μέθοδο της απευθείας ανάθεσης, οι οποίες προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Είδαμε απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων ευρώ για την τουριστική προβολή της χώρας σε ιδιωτικούς φορείς, με πλήρη παράκαμψη του ΕΟΤ. Είδαμε απευθείας αναθέσεις επίσης εκατομμυρίων ευρώ σε ΜΜΕ για την προβολή ενημερωτικής καμπάνιας για τον κορωνοϊό. Είδαμε απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες που συστάθηκαν ή τροποποίησαν τους καταστατικούς σκοπούς τους τις παραμονές των αναθέσεων. Είδαμε υγειονομικά αγαθά να παρέχονται σε φορείς του Δημοσίου σε τιμές τριπλάσιες έναντι άλλων ομοειδών αγαθών. Γενικά είδαμε πάμπολες περιπτώσεις που γεννούν ζητήματα τουλάχιστον αδιαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος.

Το κερασάκι στην τούρτα: με εμβόλιμη διάταξη σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας αναφορικά με κυρώσεις ΠΝΠ για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, η κυβέρνηση νομιμοποίησε αναδρομικά όλες τις δαπάνες που διενεργήθηκαν στο πλαίσιο διαδικασιών έκτακτης προμήθειας μέσων ατομικής προστασίας (ΜΑΠ), κατά τη χρονική περίοδο από 26.2.2020 έως και 30.4.2020, ως προς τις παραληφθείσες ποσότητες παραδοτέων ΜΑΠ, παρακάμπτοντας τη διαδικασία προσυμβατικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Μια προκλητική διάταξη, που έρχεται να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων προβληματικές αναθέσεις και δαπάνες.

Είναι γεγονός ότι, πολλές φορές, οι διαδικασίες των διαγωνιστικών διαδικασιών είναι χρονοβόρες και δυσκολεύουν το έργο των φορέων της κεντρικής διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε περιπτώσεις αντιμετώπισης εκτάκτων και απρόβλεπτων αναγκών.

Όμως η λύση δεν μπορεί να είναι η αλόγιστη θέσπιση και χρήση κατά παρέκκλιση διατάξεων περί απευθείας αναθέσεων. Η λύση δεν μπορεί να είναι η κατασπατάληση των χρημάτων του ελληνικού λαού. Η λύση δεν μπορεί να είναι η επιστροφή στις γνωστές παθογένειες του ελληνικού διοικητικού συστήματος, που οδήγησαν στην ηθική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας.

Σύγχρονο πλαίσιο

Λύσεις υπάρχουν. Θα μπορούσε να εξεταστεί η υιοθέτηση ενός σύγχρονου πλαισίου για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών, με γρήγορες διαδικασίες, αλλά με κεντρικό έλεγχο και ευθύνη των δαπανών από μια καθ' ύλην αρμόδια υπηρεσία του κράτους. Θα μπορούσε να προκριθεί η λύση της σύστασης μιας διακομματικής επιτροπής στη Βουλή, η οποία θα αποφαίνεται και θα εγκρίνει δαπάνες σε έκτακτες συνθήκες, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Σε κάθε περίπτωση, η λύση δεν μπορεί να είναι αυτός ο κατακερματισμένος, ανέλεγκτος και αδιαφανής τρόπος διάθεσης των χρημάτων του κρατικού προϋπολογισμού στον οποίο επιδίδεται η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα.

Σε μια συγκυρία όπου την υγειονομική κρίση διαδέχεται με μαθηματική ακρίβεια η οικονομική ύφεση και κατά την οποία η κυβέρνηση αρνείται να στηρίξει αποτελεσματικά τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, δεν νοείται η κατασπατάληση ούτε ενός ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σε μια εποχή όπου το δημόσιο σύστημα Υγείας δοκιμάζεται και όπου το μάρμαρο θα κληθούν να πληρώσουν εκ νέου οι μικρομεσαίοι αυτής της χώρας, η χρηστή και διαφανής διαχείριση των δημόσιων οικονομικών υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και αποτελεί πρωτίστως ζήτημα δημοκρατίας.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)