Δεν υπάρχει κοινωνία για να συζητήσει η κυβέρνηση μαζί της, δεν υπάρχει διαβούλευση με κανέναν γενικά. Ακούσατε για σύσταση επιτροπών; Για συναντήσεις με κοινωνικούς φορείς; Για συζήτηση με τα κόμματα, ούτε λόγος. Δεν υπάρχει τίποτα απ’ όλα αυτά. Υπάρχει μόνο κυβέρνηση. Λάθος. Υπάρχει μόνο Μαξίμου, δηλαδή Μητσοτάκης.
Επομένως, όποιος ενδιαφερόμενος θέλει να συμμετέχει στο πάρτι των 32 δισ. παρακαλείται να περάσει διακριτικά από την πίσω πόρτα του Μαξίμου.
Είναι προφανές ότι στο μυαλό τού πρωθυπουργού δεν υπάρχουν ούτε οι υπουργοί, καθώς ούτε μ’ αυτούς θα συζητήσει πώς θα κατανείμει τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ακόμα και οι αρμόδιοι υπουργοί εντολές τού Μαξίμου θα εκτελέσουν. Δεν θα έχουν αυτοί στρατηγική αντίληψη για την πολιτική που πρέπει να ασκηθεί στον τομέα ευθύνης τους.
Επί της ουσίας, ο Κ. Μητσοτάκης τους υποβάθμισε σε γενικούς γραμματείς υπουργείων με αυξημένα διοικητικά καθήκοντα. Θα «υπουργεύουν» μόνο επί των κρατικών Mercedes τους. Η πολιτική τους υποβάθμιση είναι προφανής.
Τα 32 δισ. Ευρώ του ευρωπαϊκού πακέτου θα τα μοιράσει το Μαξίμου αφού ακούσει τις προτάσεις των τεχνοκρατών της «επιτροπής Πισσαρίδη», στην οποία έχει σημαντική επίδραση ο ΣΕΒ μέσω του γενικού διευθυντή του ΙΟΒΕ Νίκου Βέττα – γενικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη «αναθέτει» στους βιομήχανους την εκπόνηση συνολικών στρατηγικών σχεδίων...
Η επιτροπή θα καταθέσει απόψεις για την ανάπτυξη της χώρας, αλλά τις αποφάσεις και τη διαχείριση του πακέτου των 32 δισ. θα έχει κεντρικά το Μαξίμου. Για τον σκοπό αυτό θα συγκροτηθεί μια δεύτερη ομάδα προκειμένου να υλοποιήσει τον κεντρικό σχεδιασμό, η οποία θα βρίσκεται και αυτή εκτός των υπουργείων!
Οι υπουργοί θα είναι οι «τροχονόμοι» των αποφάσεων του στενού κύκλου που λειτουργεί γύρω από τον Κ. Μητσοτάκη.
Με κάθε τρόπο το Μαξίμου δείχνει στους εκλεγμένους υπουργούς τής κυβέρνησης ότι τους έχει εκτός σχεδιασμού. Είναι βαρίδια στην τεχνοκρατική αντίληψη που έχει για τον τρόπο λειτουργίας τής κυβέρνησης: ο πρωθυπουργός εκλέγεται και θα έπρεπε να διορίζει εκείνος τους υπουργούς του, που θα προέρχονται εκτός του πολιτικού συστήματος.
Ο Κ. Μητσοτάκης νιώθει ισχυρός και με μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο και δεν θέλει να μοιραστεί την εξουσία με κανέναν. Οι άλλοι το ήξεραν, το έβλεπαν, το ανέχονται.
