"Μπορεί να πεις πως είμαι ονειροπόλος

Αλλά δεν είμαι ο μοναδικός

Εσύ

Ελπίζω κάποια μέρα να μας συνοδέψεις

Και ο κόσμος θα γίνει ένα

Φαντάσου πως δεν υπάρχει ιδιοκτησία

Απορώ αν μπορείς

Καμία ανάγκη για απληστία ή πείνα

Μόνο αδελφοσύνη των ανθρώπων

Εσύ

Φαντάσου...

Καμία κόλαση κάτω από μας..."

Αυτό τραγουδούσε ο Τζον Λένον πριν από αρκετά χρόνια και φανταζόταν έναν κόσμο που να ανήκει στους ανθρώπους, χωρίς πείνα, φτώχεια, αρρώστιες ανισότητες, ρατσισμό κ.λπ. Αλλά να που σήμερα ο κόσμος δεν ανήκει ουσιαστικά στους ανθρώπους.

Υπάρχουν κάποιοι, μια ισχνή μειοψηφία, που σφετερίζονται όλον τον πλούτο στον καπιταλισμό, υπάρχουν και οι άλλοι, η συντριπτική πλειονότητα, που έχουν λίγα ή ελάχιστα. Πολλοί από τη συντριπτική πλειονότητα δεν έχουν τα στοιχειώδη για να ζήσουν και, το χειρότερο μέσα σ' αυτή την πανδημία της κορωναρρώστιας, δεν μπορούν να προστατευθούν από την Πολιτεία και το δημόσιο σύστημα Υγείας γιατί δεν χωράνε στις ΜΕΘ και δεν υπάρχουν θέσεις γι' αυτούς.

Η πανδημία του SARS-CoV-2 μας επηρεάζει όλους, παντού.

Επηρεάζει όμως με διαφορετικό τρόπο τις διαφορετικές ομάδες οξύνοντας τις υπάρχουσες ανισότητες.

Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά θνησιμότητας από τον SARS-CoV-2 μπορεί να είναι υψηλότερα στους άντρες, όμως η πανδημία έχει καταστροφικές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για τις γυναίκες και τα κορίτσια.

Οι γυναίκες στα χρόνια της πανδημίας

Στο μήνυμα που έστειλε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στις 10.4.2020 παρουσιάζει πώς ο SARS-CoV-2 θα μπορούσε να ανατρέψει την περιορισμένη πρόοδο που έχει γίνει στην ισότητα των φύλων και στα δικαιώματα των γυναικών και προτείνει τρόπους για να τεθούν οι ηγετικές ικανότητες και η συνεισφορά των γυναικών στην καρδιά της αντοχής και της ανάκαμψης.

Δεν είναι ακριβώς η πανδημία του ιού που μπορεί να ανατρέψει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των γυναικών, άλλα η “αρρώστια” που λέγεται νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, η οποία οδηγεί με ταχείς ρυθμούς στην αποκαθήλωση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος όλων των ανθρώπων. Η ανατροπή των δικαιωμάτων των γυναικών που με σκληρούς αγώνες κατακτήθηκαν αφορά τη dημοκρατία.

Σχεδόν 60% των γυναικών σε όλο τον κόσμο εργάζονται στην άτυπη οικονομία, κερδίζοντας λιγότερα, αποταμιεύοντας λιγότερα, ενώ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να περιέλθουν σε φτώχεια.

Το μεγαλύτερο ποσοστό προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία και αλλού αποτελείται από νοσηλεύτριες, τραπεζοκόμους, καθαρίστριες, που με κίνδυνο της ζωής τους δίνουν τη μάχη μαζί με το ιατρικό προσωπικό κατά της πανδημίας. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρά τις εκκλήσεις του νοσηλευτικού προσωπικού για προσλήψεις, δεν έχει καμία πρόθεση να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της. Έτσι, όλο το βάρος της περίθαλψης των νοσούντων πέφτει στις πλάτες αυτού του ηρωικού προσωπικού.

Όσο οι αγορές σημειώνουν πτώση και οι επιχειρήσεις κλείνουν, εκατομμύρια γυναίκες χάνουν τη δουλειά τους.

Την ίδια στιγμή, ενώ χάνονται χιλιάδες πληρωμένες θέσεις εργασίας, η απλήρωτη εργασία των γυναικών για τη φροντίδα του σπιτιού αυξάνεται ραγδαία ως αποτέλεσμα του κλεισίματος των σχολείων και των πανεπιστημίων αλλά και των αυξημένων αναγκών των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ και άλλων κοινωνικών ομάδων.

Η πρόοδος που χάνεται

Αυτές οι καταστάσεις συνδυάζονται όπως ποτέ ξανά για να καταστείλουν τα δικαιώματα των γυναικών και να στερήσουν ευκαιρίες από τις γυναίκες.

Η πρόοδος που χάνεται χρειάζεται χρόνια για να ανακτηθεί.

Οι έφηβες που εγκαταλείπουν το σχολείο ίσως να μην επιστρέψουν ξανά.

Οι κυβερνήσεις να θέσουν τις γυναίκες, και ιδιαίτερα τις νέες γυναίκες, στο κέντρο των προσπαθειών τους για ανάκαμψη, καθώς με πρόσχημα τον ιό SARS-CoV-2 βγαίνουν εκτός αγοράς εργασίας.

Αυτό ξεκινά με τις γυναίκες ως ηγέτες, με ίση εκπροσώπηση και ισχύ στη λήψη αποφάσεων.

Μέτρα προστασίας και τόνωσης της οικονομίας από τις κυβερνήσεις, με εμβάσματα χρημάτων μέχρι πιστώσεις και δάνεια, πρέπει να έχουν ως στόχο τις γυναίκες.

Τα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας πρέπει να επεκταθούν.

Η απλήρωτη εργασία της φροντίδας του σπιτιού πρέπει να αναγνωριστεί και να εκτιμηθεί ως ζωτικής σημασίας συνεισφορά στην οικονομία.

Η πανδημία έχει επίσης οδηγήσει σε τρομακτική αύξηση της βίας κατά των γυναικών.

Σχεδόν μία στις πέντε γυναίκες παγκοσμίως έχει υποστεί βία τον προηγούμενο χρόνο. Πολλές από αυτές τις γυναίκες είναι τώρα παγιδευμένες στο σπίτι με τους θύτες τους και αγωνίζονται για να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες οι οποίες υφίστανται περικοπές και περιορισμούς.

Αυτή ήταν η βάση της έκκλησης του Α. Γκουτιέρες στις κυβερνήσεις νωρίτερα αυτή την εβδομάδα για να λάβουν επείγοντα μέτρα ώστε να προστατεύσουν τις γυναίκες και να επεκτείνουν της υπηρεσίες υποστήριξης.

Ο SARS-CoV-2 δεν αποτελεί πρόκληση μόνο για τα συστήματα Υγείας παγκοσμίως, αλλά δοκιμάζει και όλη την ανθρωπότητα.

Η ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών είναι απαραίτητα για να ξεπεράσουμε αυτή την πανδημία μαζί, για να ανακάμψουμε γρηγορότερα και να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για όλους.

"Εσύ μπορεί να πεις πως είμαι ονειροπόλα

Καμία ανάγκη για απληστία ή πείνα

Μόνο αδελφοσύνη των ανθρώπων

Φαντάσου...

Καμία κόλαση κάτω από μας”...

* Η Δέσποινα Σαγγανά είναι MSc Πολιτικών Επιστημών

Πηγή: Α. Γκουτιέρες, γενικός γραμματέας ΟΗΕ, μήνυμα για τις γυναίκες και τον κορωνοϊό, 10.4.2020