Σε έναν περίπου μήνα, συμπληρώνεται ένα έτος από την πρώτη εκλογική ήττα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, από την περίοδο εκείνη που βλέπει τα ποσοστά του να αυξάνονται και με αυτό τον τρόπο να οδηγείτε στην αξιωματική αντιπολίτευση και αργότερα στην κυβέρνηση. Μέσα στο καλοκαίρι του 2019 θα οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα ηττηθεί ξανά, από τον μεγαλύτερο αντίπαλο του την ΝΔ. Οι λόγοι για τους οποίους ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ηττήθηκε στις δυο αυτές εκλογικές αναμετρήσεις, είναι οι ίδιοι που τον κρατούν εγκλωβισμένο σε μια χλιαρή αντιπολίτευση.
Δομικό πρόβλημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α δεν είναι πως δεν διαθέτει πρόγραμμα και θέσεις. Αντιθέτως, σε προγραμματικό επίπεδο είναι σε μια πολύ καλή θέση και αξιολογείται μόνο θετικά. Δομικό λοιπόν πρόβλημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι η ανύπαρκτη επικοινωνιακή γραμμή του. Σε αυτό θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος πως δεν φταίει αποκλειστικά εκείνος, την στιγμή που όλα τα media ρίχνουν όλο το φως της δημοσιότητας και της προβολής με έναν αποκλειστικό και απόλυτο τρόπο στην ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Είναι πλέον ανάγκη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α να αντιληφθεί την θέση στην οποία βρίσκεται και πως σίγουρα δεν είναι στην ίδια θέση που βρισκόταν το 2012 και το 2014 όταν ένα κοινωνικό κίνημα αυτό των “αγανακτισμένων” αλλά και ένα δίπολο, μνημόνιο – αντιμνημόνιο, κινητοποιούσε κόσμο υπέρ του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ο όποιος ωστόσο έκανε το λάθος να μην εντάξει αυτό τον κόσμο στην βάση του, ενεργοποιώντας φοβικά κατά κόρων αντανακλαστικά, ανησυχώντας μήπως χαλάσει και αλλοιωθεί. Οι καιροί ωστόσο έχουν αλλάξει και ο αντίπαλος έχει υποστεί μεταλλάξεις, έχοντας πάρει τα μαθήματα του από τις διαρκείς εκλογικές ήττες που υπέστη το 2014 και το 2015. Σήμερα φαίνεται πανίσχυρος με μια μιντιακή όπως αναφέραμε υπέροχη και με μια ατζέντα πραγματικό οδοστρωτήρα για τα κεκτημένα της προηγούμενης περιόδου. Η μεγαλύτερη ωστόσο απειλή είναι το σχέδιο για ιδεολογική και προγραμματική ήττας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στα ματιά των πολιτών με έναν πολύ απλό τρόπο, την απομόνωση του. Μεγαλύτερος χορηγός σε αυτή την προσπάθεια δεν είναι κανένας άλλος, παρά από τον ίδιο τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Τεράστιο πρόβλημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι το βαρίδι της νοοτροπίας του μικρού κόμματος που καβαλάει στην πλάτη του, ακόμα και η λογική της παρέας, τα οποία δεν του επιτρέπουν να εξελίχθη σε ένα πλατύ, λαϊκό, μαζικό κόμμα. Έπειτα από το λάθος που έκανε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α να μην εγκολπώσει την μεγάλη αυτή μάζα το διάστημα 2011-2014 που αναφέραμε και παραπάνω, συνεχίζει σε μια παρόμοια αν όχι ίδια λογική, μη μαζικοποίησης και στασιμότητας. Το πρόβλημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α ωστόσο εντοπίζεται στο γεγονός ότι απουσιάζει από όλους τους δημοσίους και κοινωνικούς χώρους, αφού δεν εκπροσωπείτε πουθενά και από κανέναν, αυτό είναι και το μεγαλύτερο δώρο που κάνει στους αντιπάλους του αφενός βοηθώντας τους να εδραιώσουν την θέση τους αφήνοντας έναν χώρο κενό και προς εκμετάλλευση και αφετέρου με το να μην υποστηρίζει τα κεκτημένα και τις αλλαγές που προωθήθηκαν από τον ίδιο. Αυτό μπορεί εύκολα κάνεις να το συνειδητοποιήσει στην περιοχή και στην γειτονιά οπού ζει ο καθένας και βλέπει το κενό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, της βάσης του κόμματος και των οργανώσεων του που δυσκολεύονται να αναδείξουν τοπικά θέματα και να προσαρμόσουν την ατζέντα του κόμματος σε τοπικό επίπεδο.
Είναι επιτακτική ανάγκη, ο προοδευτικός κόσμος να εκφραστεί και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α οφείλει να εκφράσει αυτό τον κόσμο. Να πραγματοποιήσει ένα πραγματικό και ουσιαστικό άνοιγμα στην βάση της κοινωνίας, προωθώντας παράλληλα μια μεγάλη αλλά σημαντική συζήτηση για το τι ακριβώς χρειάζεται. Πως επιθυμεί να λειτουργούν η κάρδια και οι πνεύμονες του που δεν είναι άλλοι, παρά από τις ίδιες τις οργανώσεις του, αλλά και τι θα κάνει ο ίδιος ώστε να εμπνεύσει τον κόσμο να ενταχθεί, καλλιεργώντας την πεποίθηση ότι η πολιτική αποτελεί ένα πεδίο δημιουργίας, φαντασίας και προσφοράς. Βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορικών διαστάσεων ευκαιρία, να αδράξει την ευκαιρία και να εξελιχθεί σε ένα μαζικό κόμμα ικανό να εκφράσει όλο τον προοδευτικό κόσμο στην Ελλάδα με μια τεραστία δυναμική. Είναι στο χέρι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α αν αδράξει αυτή την ευκαιρία ή αν παραμείνει ένα φοβικό και ανενεργό στην βάση του κόμμα. Αναγκαιότητα της εποχής είναι να εκφραστεί ο προοδευτικός πόλος και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α μπορεί να τα καταφέρει περίφημα αν ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του.
