Κι αυτό σχετίζεται προφανώς με το περίφημο «κουπόνι» που χορηγεί η κυβέρνηση αντί της ενίσχυσης των 800 ευρώ. Λογικόν: 170.000 γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί, είναι πολλά τα λεφτά.

Για να πάρει 600 ευρώ κάθε δικαιούχος -έναντι 800 που παίρνουν οι μισθωτοί-, πρέπει να κάνει πως παρακολούθησε κάποιες ώρες τηλεκπαίδευσης.

Τα χρήματα αυτά θα τα εισπράξουν μάλιστα σε δύο δόσεις για να πάρουν γνώσεις που τις έχουν ήδη ή μπορούν να αποκτήσουν σε ελάχιστο διάστημα αν τους είναι αναγκαίες. Αλλά για κάθε κεφάλι τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης θα εισπράττουν αντιστοίχως 480 ευρώ: 200 που κόβουν από τον δικαιούχο και 280 που δίνει το κράτος. Σύνολον, 80 εκατομμύρια.

Ελεύθερη αγορά είπατε; Βουταρία με δημόσιο χρήμα ονομάζεται αυτό. Και μάλιστα μέσα σε εποχές κρίσης.

Εν τω μεταξύ, κανείς δεν έχει καταλάβει πού βρέθηκαν όλα αυτά τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Ποιος τα έχει πιστοποιήσει και με ποια κριτήρια;

Τι επίπεδο τηλεκπαίδευσης είναι σε θέση να παρέχουν; Ποιος τα αξιολογεί; Με ποιο κριτήριο θα μπορεί να τα επιλέξει ο εργαζόμενος; Και πώς θα ξεχωρίσει αυτούς που πραγματικά προσφέρουν κατάρτιση από τους σκιτζήδες;

Το μόνο που είναι σαφές είναι ότι όλοι αυτοί έχουν δεσμούς με τη Ν.Δ. και την κυβέρνηση.

Η κατάρτιση ήταν πάντα χρυσωρυχείο, διότι εκεί κατευθύνεται άφθονο ευρωπαϊκό χρήμα. Τώρα με την πανδημία ρέει και εθνικό.

Μια αρπαχτή 80 εκατομμυρίων στο όνομα της αριστείας και της διά βίου εκπαίδευσης. Και ο εμπαιγμός των επαγγελματιών είναι, φυσικά, απροκάλυπτος.