Πολλοί περιγράφουν εδώ και δύο ημέρες τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «Εθνάρχη», επειδή πήρε τα μέτρα που πήρε για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Μάλιστα, επικαλούμενοι την απόφαση για αναστολή των θρησκευτικών τελετουργιών στους ναούς, οι εν λόγω πιστώνουν στον πρωθυπουργό πως «έκανε αυτό που δεν τόλμησε να κάνει κανείς» και ότι «ένας δεξιός πρωθυπουργός έκλεισε τις εκκλησίες».
Βεβαίως, πέρα από τα κίνητρα των υστερόβουλων αγιογράφων του Κυριάκου Μητσοτάκη, υπάρχει και η κοινή λογική, όπως επίσης και η πραγματικότητα.
Σε ό,τι αφορά τα μέτρα ανάσχεσης της εξάπλωσης του κορωνοϊού, αν η κυβέρνηση δεν αποφάσιζε όσα αποφάσισε μετά το δράμα της γειτονικής μας Ιταλίας, ουσιαστικά θα είχε αποφασίσει χαρακίρι. Ήταν αυτονόητες αποφάσεις που, κατά πολλούς, άργησαν κιόλας. Και, αν μπορεί κανείς να «συγχωρήσει» την καθυστέρηση ως προς τον περιορισμό των συναθροίσεων γενικώς και αορίστως, παρά τις αναλύσεις για τον κίνδυνο εκθετικής αύξησης των κρουσμάτων κορωνοϊού, η κυβερνητική ολιγωρία σε ό,τι αφορά την Εκκλησία είναι ασυγχώρητη.
Βλέπετε, από τις 25 Φεβρουαρίου που βγήκε «στον αέρα» η ΠΝΠ για την αναστολή όλων των συναθροίσεων, για τη διακοπή λειτουργίας των σχολείων, των θεάτρων και των κινηματογράφων, ως τις 16 Φεβρουαρίου που ανακοινώθηκε το «λουκέτο» στους ναούς, ο… «Εθνάρχης» εκλιπαρούσε τους μητροπολίτες να αφήσουν για λίγο το Μεσαίωνα και να πάρουν σωστές αποφάσεις. Και ενώ ο «Εθνάρχης» παρακολουθούσε τους μητροπολίτες να αμφισβητούν όλα τα επιστημονικά δεδομένα και να αναφέρονται στο «Σώμα και Αίμα Χριστού», ισχυριζόμενοι ότι δεν μεταδίδεται ο ιός με την Θεία Κοινωνία και τις συναθροίσεις στις εκκλησίες, ταυτοχρόνως διάφοροι «γαλάζιοι» βουλευτές του εξηγούσαν επίσης τα ίδια σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές τους εμφανίσεις. Το αποκορύφωμα ήταν ο υπουργός Ανάπτυξης, που άπλωνε πέπλο προστασίας πάνω από την Εκκλησία -και τον κορωνοϊο- απαγορεύοντας στους… «άθεους ΣΥΡΙΖΑίους» να ασκούν κριτική για τις ανοιχτές Εκκλησίες.
Όταν, όμως, η πλειοψηφία των μητροπολιτών στη ΔΙΣ έδειξε, προχθές το βράδυ, ότι δεν σκοπεύει να κάνει πίσω, τότε και μόνο αφού οι αντιδράσεις είχαν ήδη ξεδιπλωθεί ισχυρές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε την αναστολή των θρησκευτικών λειτουργιών.
Με άλλα λόγια, υπολόγιζε επί δύο εβδομάδες το πολιτικό κόστος, «μετρούσε» ποια επιλογή θα τον έπληττε λιγότερο και ταυτοχρόνως ο κόσμος συνέχιζε να παρίσταται στους Χαιρετισμούς, να πηγαίνει σε κηδείες και μνημόσυνα, να λειτουργείται τις Κυριακές -ακόμη και να κοινωνάει. Και όταν ο… «Εθνάρχης» διαπίστωσε ότι κρατώντας τις εκκλησίες ανοιχτές έχει περισσότερο κόστος από αυτό που θα επωμιστεί κλείνοντάς τις, αποφάσισε το δεύτερο. Με τεράστιο ρίσκο και κόστος για τη δημόσια υγεία.
