Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Βουτσάς σε ηλικία 88 ετών. Ο αγαπημένος ηθοποιός τις τελευταίες εβδομάδες είχε εισαχθεί στην καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου Αττικόν μετά από καρδιακό επεισόδιο και νοσηλευόταν στη ΜΕΘ με λοίμωξη του αναπνευστικού. Σε λαϊκό προσκύνημα θα τεθεί η σορός του Κώστα Βουτσά, αύριο Πέμπτη 27/2, από τις 9 πμ έως τις 7.30 μμ, στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.
Την Παρασκευή 28/2 στις 11 π.μ. θα ψαλεί η Εξόδιος Ακολουθία του, στη Μητρόπολη Αθηνών. O δήμος Αθηναίων αποφάσισε την παραχώρηση, τιμής ένεκεν, τάφου στο Α΄ Νεκροταφείο στην οικογένεια του Κώστα Βουτσά, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τεράστια προσφορά του αγαπημένου ηθοποιού στην Τέχνη και τον Πολιτισμό.
Επιθυμία της οικογένειας του Κώστα Βουτσά, όπως έκανε γνωστό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «εάν κάποιος επιθυμεί να κάνει δωρεά εις μνήμην Κώστα Βουτσά ας προτιμήσει τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, γιατί ο Κώστας αγαπούσε τη ζωή ή τη Μέριμνα-Εταιρία για τη Φροντίδα Παιδιών και οικογενειών στην αρρώστια και το Θάνατο, γιατί αγαπούσε τα παιδιά».
Την παραχώρηση τιμής ένεκεν, τάφου στο Α΄ Νεκροταφείο στην οικογένεια του Κώστα Βουτσά σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την τεράστια προσφορά του στην Τέχνη και τον Πολιτισμό αποφάσισε ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης.
Καριέρα 70 ετών
Γοητευτικός, πληθωρικός, στόφα μεγάλου ηθοποιού, ο Κώστας Βουτσάς διέγραψε τεράστια, επιτυχημένη καριέρα 70 ετών. Ήταν από τους σταρ που σημάδεψαν τον ελληνικό κινηματογράφο.Σπουδαίος κωμικός, άφησε ανεξίτηλο στίγμα στο ρόλο του αγαθού Κωνσταντινουπολίτη με «Το Ανθρωπάκι» (1969) ενώ το αυθόρμητο επιφώνημα του «Φσστ μποινγκ», στο μιούζικαλ «Κάτι να καίει» (1964), έγραψε ιστορία στον εγχώριο κινηματογράφο.
Σθεναρός υποστηρικτής του, εξαρχής, υπήρξε ο σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης, με τον οποίο τον συνέδεε μακρόχρονη φιλία κι εκτίμηση. Ήταν το 1961, όταν με την εμφάνιση του στον «Κατήφορο» απόκτησε ευρεία αναγνωρισιμότητα για να απογειωθεί στη συνέχεια ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής σε ταινίες που έφταναν να κόβουν έως και 650 χιλιάδες εισιτήρια την δεκαετία 60 και 70. Κι ήταν το 1984 που ο νέος ελληνικός κινηματογράφος βρήκε στο πρόσωπο του Κώστα Βουτσά τον ιδανικό ερμηνευτή που θα ενσάρκωνε τα όνειρα και τις επιθυμίες ενός καθημερινού ανθρώπου(«Ο έρωτας του Οδυσσέα», του Βασίλη Βαφέα ).
Ο Κώστας Βουτσάς (Σαββόπουλος ήταν το οικογενειακό του όνομα) γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1931 στην Αθήνα, σε προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης, που σήμερα ανήκουν στο έδαφος της Τουρκίας.Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένεια του. Ο πατέρας του εργάστηκε ως εργάτης οδοποιΐας κι ο μικρός Κώστας επινόησε διάφορες δουλειές του ποδαριού για επιβίωση. Στα χρόνια της Κατοχής μοίραζε προκηρύξεις στους κινηματογράφους μαζί με άλλα «Αετόπουλα» της ΕΠΟΝ.
Μετά τον πόλεμο, ασχολήθηκε με διάφορες μορφές αθλητισμού, όπως στίβο, κωπηλασία, βόλεϊ και μπάσκετ. Η πρώτη του θεατρική εμπειρία, όπως έχει πει, ήταν στα σχολικά του χρόνια όταν ο προπονητής του τον είχε στείλει για προπόνηση στη Μηχανιώνα κι έλαβε μέρος στην παράσταση της καστασκήνωσης. Έκανε ένα αρνητικό σχόλιο για το παιδί που υποδύονταν τον μεθυσμένο κι όταν ο υπεύθυνος του θεατρικού τον προκάλεσε αν μπορεί να το κάνει καλύτερα βρέθηκε τελικά με τον ρόλο.
Σε ηλικία 18 ετών σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, συμμετείχε σε επιθεωρήσεις στο Στρατιωτικό Θέατρο Θεσσαλονίκης κι αφού περιπλανήθηκε με τα μπουλούκια δύο χρόνια σε χωριά και κωμοπόλεις της Μακεδονίας « η Καλή Καλό (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της θεατρίνας Καλλιόπης Δαμβέργη) τον κατέβασε Αθήνα» έχει πει ο ίδιος. Έδωσε εξετάσεις για να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, την οποία τελικά του έδωσαν στην τρίτη προσπάθεια αφού η επιτροπή τον είχε απορρίψει δύο φορές, επειδή δεν «έκανε για ηθοποιός» όπως του είχαν πει.
Η πρώτη ταινία που συμμετείχε, ως κομπάρσος, ήταν στην κωμωδία «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» (1953, του Γιώργου Λαζαρίδη).Ακολούθησε η συμμετοχή του στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Η κυρά μας η μαμή» (1958) με την οποία μπήκε πρώτη φορά στα στούντιο της Φίνος Φιλμ, «Για την αγάπη της βοσκοπούλας» του Φρίξου Ηλιάδη (1959), η «Αλίκη στο Ναυτικό»(1960, Αλέκος Σακελλάριος), «Κατήφορος» (1961, Γιάννης Δαλιανίδης), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1962, Αλέκος Σακελλάριος ) κ.ά. Συνολικά 70 ταινίες,
Στη μικρή οθόνη πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στο σίριαλ «Βαριετέ« της τότε ΥΕΝΕΔ για να ακολουθήσουν πολλές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του», «Για μια θέση στον ήλιο», «Γιούγκερμαν», «Δέκα Μικροί Μήτσοι»,«Επτά θανάσιμες πεθερές», «Η πολυκατοικία» κ.ά.
Ο Κώστας Βουτσάς απέκτησε τρεις κόρες- τη Σάντρα από τον γάμο του με την Έρρικα Μπρόγιερ, την ηθοποιό Θεοδώρα και τη Νικολέττα από τον γάμο του με την Θεανώ Παπασπύρου και έναν γιό, τον τετράχρονο Φοίβο, από τον γάμο του το 2016 με την ηθοποιό Αλίκη Κατσαβού.
Παρέμεινε ενεργός και δραστήριος μέχρι τέλους, απολαμβάνοντας την αγάπη του κόσμου που παρέμεινε πιστό σε όλες του τις παραστάσεις, με πιο πρόσφατες την «Σμύρνη μου αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση έως την τελευταία, την παιδική «Σταχτοπούτα» του Σαρλ Περώ, στο θέατρο Broadway (πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ).
Η συγκινητική ανάρτηση του Φοίβου Δεληβοριά:
Συλλυπητήρια μηνύματα από τον πολιτικό κόσμο
Αλ. Τσίπρας: Είναι σαν να αποχαιρετούμε έναν δικό μας άνθρωπο
«Ο Κώστας Βουτσάς με το απαράμιλλο υποκριτικό του ταλέντο έβαλε ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στον ελληνικό κινηματογράφο», αναφέρει ο Αλ. Τσίπρας. Όπως προσθέτει:
Στην 70ετή πορεία του στην υποκριτική μπήκε σε όλα τα σπίτια και χάρισε άφθονο γέλιο.
Σήμερα λοιπόν, είναι σαν να αποχαιρετούμε έναν δικό μας άνθρωπο. Φεύγει, αλλά θα συνεχίσει να μας συντροφεύει, αφού αφήνει τεράστια παρακαταθήκη το πλούσιο έργο του στον ελληνικό κινηματογράφο. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπους.»
*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το συλλυπητήριο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ για το θάνατο του Κώστα Βουτσά
Η δήλωση του τομεάρχη Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρολιάκου:
«Αποχαιρετάμε σήμερα έναν ακούραστο εργάτη της σκηνής και της οθόνης που συντρόφευσε γενιές και γενιές με το αστείρευτο ταλέντο του και τη φλόγα της δημιουργίας του. Η ζωντάνια και η αισιοδοξία του είναι μαθήματα ζωής και το γέλιο που μας χάρισε ο Κώστας Βουτσάς είναι η βαριά κληρονομιά του».
Η ανακοίνωση του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ
Το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον ηθοποιό Κώστα Βουτσά, τον “αιώνιο έφηβο” του καλλιτεχνικού χώρου, ο οποίος απεβίωσε σήμερα έπειτα από βαριά λοίμωξη του αναπνευστικού, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο της Τέχνης.
Γεννήθηκε στον Βύρωνα από προσφυγική οικογένεια, με καταγωγή από τους Επιβάτες Ανατολικής Θράκης και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου.
Ο Κώστας Βουτσάς μέσα από μια πορεία σχεδόν 70 χρονών, χάρισε απλόχερα το γέλιο και τη διασκέδαση σε όλους, μέσα από τις ταινίες του, πάνω στο θεατρικό σανίδι, από οθόνη του σινεμά και της τηλεόρασης, αδιάλειπτα μέχρι το τέλος.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας και την βαθειά θλίψη μας στην οικογένειά του.
Τα συλλυπητήρια Μητσοτάκη και Μενδώνη
«Ο Κώστας Βουτσάς ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι, μαζί με το γέλιο και τη χαρά που μοίρασε απλόχερα σε τόσες γενιές Ελλήνων. Μαζί του δύει μία ολόκληρη εποχή αθωότητας. Η αισιοδοξία και το αγνό του χαμόγελο θα μας συνοδεύουν πάντα. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του», ανέφερε μέσω social media ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο Κώστας Βουτσάς ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι, μαζί με το γέλιο και τη χαρά που μοίρασε απλόχερα σε τόσες γενιές Ελλήνων. Μαζί του δύει μία ολόκληρη εποχή αθωότητας. Η αισιοδοξία και το αγνό του χαμόγελο θα μας συνοδεύουν πάντα. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) February 26, 2020
«Μοιραζόμαστε μαζί με όλους τους Έλληνες τη βαθιά θλίψη για την απώλεια του Κώστα Βουτσά. Δεν ήταν μόνο πρωταγωνιστής του κινηματογράφου και του θεάτρου. Ήταν ένας από τους πιο εργατικούς ανθρώπους στον χώρο του θεάματος», αναφέρει η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
«Με την οικειότητα που διέκρινε την παρουσία και τις ερμηνείες του, ήταν φίλος που έμπαινε στα σπίτια και στις ζωές όλων μας από τη μικρή και τη μεγάλη οθόνη. Η παροιμιώδης αμεσότητά του έσπαγε τον "τέταρτο τοίχο" και ορμούσε πέρα από τα όρια του κάθε μέσου. Γινόταν σχεδόν φυσική. Οι ταινίες του εκφράζουν μια ολόκληρη εποχή. Πολλές από τις ατάκες του έχουν περάσει -ακόμη και σήμερα- στην καθημερινότητά μας. Στην καριέρα του, που διήρκεσε δεκαετίες -μέχρι ακόμη και την τελευταία στιγμή- προχώρησε παράλληλα με την ιστορία του ελληνικού θεάματος του 20ού και του 21ου αιώνα. Από τα επαρχιακά μπουλούκια και τη θεατρική σκηνή, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, ακόμη και τις βιντεοταινίες, ο Κώστας Βουτσάς υπηρέτησε την κωμωδία, την επιθεώρηση, το δράμα, με ταλέντο, χιούμορ, ήθος, συναδελφικότητα και πείσμα, ως ένα αξιοθαύμαστο υπόδειγμα θεατρανθρώπου. Η απώλειά του είναι μεγάλη. Αφήνει ένα πλούσιο έργο που θα μας συντροφεύει και στο μέλλον», προσθέτει η κ. Μενδώνη.
Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά «το μεγάλο ηθοποιό Κώστα Βουτσά»
Η ΚΕ του ΚΚΕ αποχαιρετά «το μεγάλο ηθοποιό Κώστα Βουτσά, ο οποίος για 70 χρόνια, με το πηγαίο ταλέντο του χάριζε απλόχερα τη χαρά και το γέλιο κερδίζοντας επάξια την αγάπη όλου του κόσμου. Η πλατιά αναγνώριση και η δόξα δεν τον άλλαξαν, δεν τον απομάκρυναν ούτε στιγμή από τους λαϊκούς ανθρώπους. Παρέμεινε απλός, ζεστός, εγκάρδιος, αξιολάτρευτος, μια μεγάλη καρδιά γεμάτη από το κέφι και τη χαρά εκείνου που γνωρίζει την αξία της ζωής».
Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει στη συνέχεια το γεγονός ότι ο εκλιπών μοίραζε «προκηρύξεις του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, που τύπωνε ο κομμουνιστής πατέρας του» και κάνει μια αναδρομή στα δύσκολα παιδικά του χρόνια αλλά και στην πρώιμη καλλιτεχνική του σταδιοδρομία.
Μεταξύ άλλων υπογραμμίζει πως «το μεγάλο, όμως, "όπλο" της υποκριτικής του ήταν η μη επανάπαυση στους "κώδικές" του. Ήταν η εγρήγορση, η επιστράτευση όλου του "είναι" του, η συμμετοχή όλων των κυττάρων του σε κάθε ερμηνεία. Μια διαρκής, καθημερινή αναδημιουργία των ρόλων και των χαρακτήρων, έξω από τις ευκολίες και τη ρουτίνα της τυπικής επανάληψης, που τον έκανε να ξεχωρίζει όχι μόνο με την τέχνη του, αλλά και με την εντιμότητά του απέναντι στο κοινό, που ζούσε μαζί του την παράσταση [...] Ο Κώστας Βουτσάς ποτέ του δεν βολεύτηκε στην τυποποίηση. Αν και καταξιωμένος ως καρατερίστας κωμικός συμμετείχε σε κοινωνικά δράματα, όπως ο "Κατήφορος" και ο "Νόμος 4000". Όλο όμως το εύρος των δυνατοτήτων του και το βάθος της τέχνης του φάνηκε στις ταινίες του Βασίλη Βαφέα "Ο έρωτας του Οδυσσέα" και "Ο μώλος". Ειδικά στον "Έρωτα του Οδυσσέα", όπου απέσπασε και βραβείο για το ρόλο αυτό, δημιούργησε ένα χαρακτήρα με τον οποίο αναμετρήθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του».
Εξάλλου η ανακοίνωση τονίζει πως «ο Κώστας Βουτσάς στήριξε το ΚΚΕ όχι μόνο με την ψήφο του, αλλά και με δηλώσεις και παροτρύνσεις να συστρατευθούν όλοι οι καταπιεσμένοι μαζί του.Όπως ο ίδιος έγραψε στο Ριζοσπάστη: "Εγώ ψηφίζω ΚΚΕ και για λόγους συνείδησης, γιατί αισθάνομαι το χρέος απέναντι στον πατέρα μου, που αγωνίστηκε για όλα αυτά, που συνεχίζει να αγωνίζεται το Κόμμα, αλλά και γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο που συνεχίζει να αντιστέκεται στην κατηφόρα που έχει πάρει η ελληνική κοινωνία και αισθάνομαι χρέος να συμμετέχω σ' αυτή την αντίσταση.
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα πιο θερμά της συλλυπητήρια σε όλους τους δικούς του ανθρώπους, που άφησε πίσω του, στις τρεις κόρες και τους δυο γιους του, στη σύζυγό του Αλίκη Κατσαβού. Θα λείψει κι από μας και απ' όλο τον κόσμο. Μα την ίδια στιγμή θα είναι εδώ, παρών με το έργο του, τους ρόλους του, και προπάντων με την ανεπανάληπτη κι αξέχαστη προσωπικότητά του. Θα είναι εδώ στους αγώνες του σήμερα και του αύριο για ένα καλύτερο κόσμο».
Συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για την απώλεια του Κώστα Βουτσά
Ο Κώστας Βουτσάς ήταν ένας δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Ένα προσφυγόπουλο, με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη, που μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια, όταν ο κινηματογράφος μας άρχισε να πλάθει τ’ όνειρο της μεταπολεμικής Ελλάδας, κατέβηκε στην πρωτεύουσα κυνηγώντας το δικό του όνειρο.
Ο Κώστας Βουτσάς ήρθε στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του ’50, με βασικά εφόδιά του τις σπουδές του στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου και την εμπειρία του σε περιοδεύοντες θιάσους. Δούλεψε ακατάπαυστα σε κωμωδίες της Φίνος Φιλμ και του Καραγιάννη και δημιούργησε έναν δημοφιλή τύπο κωμικού -ενίοτε αφελή αντιήρωα, που λίγο ήθελε για να φέρει απορρύθμιση και καταστροφή στο μεγάλο κάδρο του κοσμοπολιτισμού και του μεταπολεμικού ονείρου της αστικής ζωής.
Ο Κώστας Βουτσάς υπήρξε ένας από τους τελευταίους σπουδαίους κωμικούς του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου μας. Ακάματος και μονίμως χαμογελαστός εργάτης, αλλά και ένας καλλιτέχνης που η κινηματογραφική μας βιοτεχνία, στα χρόνια της χρυσής εποχής της, του στέρησε τη δυνατότητα να εξελίξει το πηγαίο ταλέντο του.
Ο Κώστας Βουτσάς ήταν ένας ηθοποιός μεγάλης γκάμας. Αυτή ήταν η αλήθεια του πίσω από τον απολαυστικό Λευτεράκη του Αλέκου Σακελάριου ή από τον «Ξυπόλητο πρίγκηπα» του Γιάννη Δαλιανίδη. Το ανακαλύψαμε αυτό, πολλά χρόνια μετά την τεχνητή ευφορία του «παλιού» ελληνικού κινηματογράφου, όταν ο «νέος» στράφηκε προς τον ηθοποιό, την οργανική ύλη του κινηματογραφικού κάδρου, για να βρει αξιόπιστο σύμμαχο. Ρόλοι του Κώστα Βουτσά, όπως αυτός στην ταινία «Ο έρωτας του Οδυσσέα» μαρτυρούν την ανεκτίμητη αξία του.
Ο Κώστας Βουτσάς υπήρξε δημιουργικός, πρόσχαρος και φιλικός, κι έζησε μια πλήρη ζωή. Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του.
