Μια πρώτη προσέγγιση της λεγόμενης πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας στο προσφυγικό ζήτημα μας υποχρεώνει σε μια βασική διαπίστωση: την παταγώδη κατάρρευση των αφηγημάτων της κατά την περίοδο που βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Ας θυμηθούμε τις συνεχείς κραυγές της πως «τους μετανάστες του φέρνει ο Τσίπρας», πως ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί πρακτικές «ανοιχτών συνόρων», αλλά και το ανεκδιήγητο εκείνο εφεύρημα, το οποίο υποστηρίζει εν μέρει ακόμη και σήμερα, πως υπάρχουν μετανάστες και όχι πρόσφυγες.
Για το τελευταίο μόνο να σημειώσουμε πως με στοιχεία του ΚΥΤ της ΒΙΑΛ της Χίου η σύνθεση των ανθρώπων που έχουν καταγραφεί δείχνει πως η συντριπτική τους πλειονότητα (περίπου 65%) προέρχονται από χώρες που είτε βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, είτε μαστίζονται από φονικούς εμφύλιους πολέμους και η ζωή τους βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο (Συρία, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Κογκό, Σομαλία).
Αφού λοιπόν άλλαξε τέσσερις ή πέντε συντονιστές, κατήργησε και επανίδρυσε το αρμόδιο υπουργείο, τι εξαγγέλλει η κυβέρνηση και επιχειρεί να παρουσιάσει ως πολιτική αντιμετώπισης του ζητήματος;
Την αποτελεσματική, λέει, φύλαξη των συνόρων. Πέραν της εθνικής απαράδεκτης έμμεσης παραδοχής που εμπεριέχει η δήλωση αυτή, πως τα σύνορά μας δεν φυλάσσονται, είναι γνωστό πως οι άνθρωποι στη θάλασσα εμπίπτουν στο Διεθνές Δίκαιο, προς το οποίο η χώρα έχει σαφείς δεσμεύσεις. Στην απόγνωσή της δε εξήγγειλε και τη χρήση των γνωστών πλωτών φραγμάτων, για τα οποία οι νησιώτες ναυτικοί μας ακόμη γελούν μέχρις δακρύων.
Εξαγγέλλει επίσης την επίσπευση και κυρίως την αυστηροποίηση των διαδικασιών ασύλου. Στοιχεία επίσης δείχνουν ότι και μετά την αλλαγή του νόμου για το άσυλο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση τα ποσοστά απόρριψης αιτημάτων ασύλου (για τον Ιανουάριο του 2020 γα παράδειγμα) είναι περίπου τα ίδια μ’ αυτά του προηγούμενου έτους (50% σε α’ βαθμό και 95% σε β’).
Έπεσε στην... παγίδα της
Παράλληλα, απέναντι στο καθολικό αίτημα των νησιωτών για άμεση αποσυμφόρηση η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν κάνει απολύτως τίποτα. Στο ΚΥΤ της ΒΙΑΛ στη Χίο παραμένουν σήμερα περίπου 500 άνθρωποι (κυρίως χαρακτηρισμένοι ως ευάλωτοι) αναμένοντας να μεταφερθούν στην ενδοχώρα και λιμνάζουν ακόμα στο νησί. Βέβαια, αυτό είναι αναμενόμενο. Πού και σε ποιες δομές θα μεταφέρει τους ανθρώπους αυτούς όταν εισπράττει καθημερινά κατηγορηματική άρνηση από τοπικές κοινωνίες αλλά και αιρετούς για τέτοιες μετεγκαταστάσεις;
Η ειρωνεία μάλιστα είναι πως πρόκειται για δικούς της ανθρώπους, στους οποίους η ίδια καλλιεργούσε την ξενοφοβία και το μίσος. Απλά τώρα πέφτει στην παγίδα που ετοίμαζε για άλλους. Για τη δική μας διακυβέρνηση, εργαλειοποιώντας το προσφυγικό ζήτημα και καθιστώντας το, μαζί με το “Μακεδονικό”, βασικό δομικό συστατικό για το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Όμως και στο διπλωματικό πεδίο η Νέα Δημοκρατία δείχνει δείγματα βαριάς ανεπάρκειας στην ανάδειξη του προσφυγικού στα ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα και φόρα. Άτολμοι ψίθυροι, χωρίς σχεδιασμό, εγκατάλειψη της στρατηγικής αναζήτησης συμμάχων στην αντιμετώπιση της αδιαφορίας της πλειονότητας των ευρωπαϊκών χωρών για τη δίκαιη κατανομή του βάρους των ροών. Ας θυμηθούμε εδώ, σε αντιδιαστολή, την πρωτοβουλία Τσίπρα για την ανάδειξη του ζητήματος στη διάσκεψη των ευρωπαϊκών χωρών του Νότου στο Κιότο. Αλλά πώς θα υψώσει φωνή ο πρωθυπουργός της χώρας απέναντι στην ανάλγητη τακτική ομογάλακτων με αυτόν αρχηγών κρατών;
Τέλος, ας δούμε τις περίφημες κλειστές δομές που εξήγγειλε η κυβέρνηση στα πέντε νησιά. Είπε αρχικά πως θα διαβουλευτεί με τις τοπικές κοινωνίες και αναλόγως θα πράξει. Αφού εισέπραξε ένα ηχηρό και πάνδημο ΟΧΙ από τους νησιώτες, μαζί με το γύρισμα της πλάτης από δικούς της κορυφαίους αυτοδιοικητικούς, προσέφυγε σε ένα άλλο «δημοκρατικό» μέσο, την επίταξη περιοχών με ΠΝΠ, προκειμένου να κατασκευάσει τις γνωστές υπερδομές. Να σημειώσουμε επίσης πως ενώ τις εξήγγειλε ως κλειστές, στη συνέχεια, ανακαλύπτοντας πως δομές με τέτοιο χαρακτήρα είναι παράνομες με βάση το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο, τις μετέτρεψε σε μερικώς ελεγχόμενες. Στέλνει μάλιστα τα ΜΑΤ στα νησιά προκειμένου να επιβάλει τις επιλογές της.
Αν στις παραπάνω ενέργειες προσθέσουμε την αφαίρεση του ΑΜΚΑ από τους αιτούντες άσυλο, μέτρο στην κυριολεξία απάνθρωπο, αλλά και την κατάρρευση των δομών φοίτησης σε μικρά παιδιά (στη Χίο δεν λειτουργούν οι σχετικές δομές), έχουμε πλήρη την εικόνα της άθλιας τακτικής που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία στο προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα.
Απόλυτα εγκλωβισμένη στις δικές της επιλογές, προτιμά να «κάψει» τα πέντε νησιά μην τολμώντας να αγγίξει την ενδοχώρα.
Όμως προφανώς λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο.
* Ο Ανδρέας Φρ. Μιχαηλίδης είναι βουλευτής Χίου του ΣΥΡΙΖΑ, αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας
