(φωτογραφία αρχείου)

Σύμφωνα με την «Εφ.Συν.», ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ χαρακτήρισε την εισαγγελική πρόταση «φτωχή σε επιχειρήματα, νομικά και ουσιαστικά διάτρητη, προσβλητική για την αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας, προκλητικά μεροληπτική υπέρ των κατηγορουμένων, τόσο τελικά κατώτερη των περιστάσεων».

«Αποδείχτηκε με αναμφισβήτητο τρόπο ότι η Χρυσή Αυγή είναι πράγματι μια εγκληματική οργάνωση»

Ο συνήγορος Aντ. Αντανασιώτης ξεκίνησε την αγόρευσή του αναλυτικά ως εξής:

«Ύστερα από 5 σχεδόν χρόνια βασανιστικής αποδεικτικής διαδικασίας, σε αυτήν την πραγματικά ιστορική δίκη, θεωρώ ότι η αλήθεια, με τη σημαντική και τολμώ να πω καθοριστική συμβολή της πολιτικής αγωγής, κατάφερε να αναδυθεί τελικά μέσα από τη δικαστική αίθουσα, αποτινάσσοντας από πάνω της το σωρό από χονδροειδή ψεύδη που προσπάθησαν να της εναποθέσουν οι κατηγορούμενοι, παραμένοντας αλώβητη από τα βέλη των συκοφαντιών και απειλών που εξαπέλυσαν οι ίδιοι εναντίον της.

Αποδείχτηκε με αναμφισβήτητο τρόπο, μέσα από ένα τεράστιο πλήθος από αδιάσειστα στοιχεία, μέσα από τα χιλιάδες αποκαλυπτικά έγγραφα, βίντεο, φωτογραφίες, απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες, που διαβάσαμε, είδαμε και ακούσαμε, μέσα από τις δεκάδες αποκαλυπτικές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αλλά και από αυτές των μαρτύρων υπεράσπισης καθώς και τις απολογίες των κατηγορουμένων, ότι η Χρυσή Αυγή είναι πράγματι μια εγκληματική οργάνωση, με αντίστοιχη δομή, λειτουργία και δράση, η οποία έχει ως κινητήρια δύναμη την αποκρουστική ναζιστική ιδεολογία. Μια εγκληματική οργάνωση, με πλοκάμια και στηρίγματα σε τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας, η οποία περιβλήθηκε και το μανδύα του πολιτικού κόμματος.

Η πεποίθηση αυτή, ενισχύθηκε ιδιαίτερα, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος αμφιβολίας, από την ανάδειξη του σχεδιασμένου τρόπου δράσης της οργάνωσης και της στοχοποίησης των θυμάτων της, τόσο στις τρεις επιμέρους κακουργηματικές υποθέσεις που διερευνώνται από το δικαστήριό σας, την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα και τις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε βάρος των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, στις οποίες η ενοχή των κατηγορουμένων αποδείχτηκε πλήρως, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όσο και στις πολυάριθμες άλλες υποθέσεις σοβαρών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από αυτήν στις επιδρομές στους κοινωνικούς χώρους «Αντίπνοια» και «Συνεργείο», τη δολοφονία Σαζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις στο μαθητή Φοίβο Δεμερτζίδη, τους αλλοδαπούς στην Ιεράπετρα Κρήτης, τον ΄Αγιο Παντελεήμονα της Αθήνας και άλλες,οι οποίες αναφέρονται, ενδεικτικά και μόνο -μέσα από έναν ατελείωτο πραγματικά κατάλογο εγκλημάτων της οργάνωσης- και συσχετίζονται στο κατηγορητήριο.

Πρέπει να επισημάνω, στο σημείο αυτό, ότι η αναφορά και ο συσχετισμός των διαφόρων τελεσθέντων αδικημάτων της οργάνωσης, εξυπηρετεί απλώς την ενίσχυση της απόδειξης και όχι τη στοιχειοθέτηση της κατηγορίας της εγκληματικής οργάνωσης.

Και τούτο διότι, το αντίστοιχο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα, για την εφαρμογή του, όπως ορθά είπαν και προηγούμενοι συνάδελφοι της πολιτικής αγωγής, δεν απαιτεί την τελεσθείσα διάπραξη κακουργημάτων, αλλά αρκείται στο σκοπό της διάπραξής τους με προπαρασκευαστικές πράξεις. Ακόμη δηλαδή και κανένα κακούργημα να μην έχει διαπράξει μια εγκληματική οργάνωση, αν προκύπτει βάσιμα ο σκοπός τέλεσής τους, μαζί βέβαια με την εσωτερική διάρθρωση και την ιεραρχική δομή της οργάνωσης, στοιχειοθετείται το αδίκημα.

Αυτό είναι σαφές στη διατύπωση του άρθρου.

Το γεγονός ότι η εγκληματική οργάνωση, στη συγκεκριμένη περίπτωση η Χρυσή Αυγή, δεν περιορίστηκε στην προπαρασκευή των αποτρόπαιων κακουργημάτων που σχεδίαζε, αλλά προχώρησε και στη συστηματική υλοποίησή τους, αποτελεί ένα πρόσθετο, σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο. Κατ’ επέκταση, όπως και πάλι προηγούμενοι συνάδελφοι τόνισαν, για τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος της διεύθυνσης της εγκληματικής οργάνωσης, δεν πρέπει να αναζητούνται ειδικές εντολές για τη διάπραξη συγκεκριμένων κακουργημάτων, γιατί αυτές θα στοιχειοθετούσαν το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας, το οποίο θα συνέρρεε αληθινά και πραγματικά με αυτό της διεύθυνσης.

Βέβαια, στη συγκεκριμένη υπόθεση, προέκυψε, ότι θα έπρεπε να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και για αυτό το αδίκημα, οι οποίες κακώς δεν απαγγέλθηκαν. Για τη διεύθυνση, αρκεί να προκύπτει η οποιαδήποτε διαταγή, καθοδήγηση και εποπτεία, στα πλαίσια της ιεραρχικής δομής, του κεντρικού σχεδιασμού και του γενικού πλαισίου εντολών, για την επίτευξη των στόχων της και των εγκληματικών σκοπών της.

Είναι, για να το πω με ένα παράδειγμα, σαν να κατασκευάζουν κάποιοι, να προγραμματίζουν και να συντηρούν ένα φονικό ρομπότ, προκειμένου να εξολοθρεύει ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων που έχουν επιλέξει για τους σκοπούς τους, τα μέλη των οποίων μπορεί να αναγνωρίζει, να στοχοποιεί και να εξοντώνει αυτόματα, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά ειδική εντολή από τον προγραμματιστή του.

Τα δύο αυτά ζητήματα έχουν πολύ μεγάλη πρακτική σημασία για τον ορθό προσανατολισμό της νομικής προσέγγισης της υπόθεσης.
Πιο συγκεκριμένα, από την ακροαματική διαδικασία που προηγήθηκε, αλλά και όσα είχαν γίνει, σε ένα βαθμό, γνωστά και πριν αυτή ξεκινήσει, προέκυψε ότι η Χρυσή Αυγή, από την ίδρυσή της μέχρι και σήμερα, η ηγεσία και τα μέλη της, είναι πλήρως προσηλωμένα, χωρίς καμία ουσιαστική μετάλλαξη της πίστης τους, χωρίς καμία ταλάντευση, στην εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία.

Η ιδεολογία αυτή για την επικράτησή της, όπως έχει αποδειχτεί και ιστορικά με τραγικό τρόπο, προϋποθέτει αναγκαστικά τη διάπραξη ειδεχθών και μαζικών εγκλημάτων.

Η υλοποίηση αυτού του σκοπού, περνάει απαραίτητα μέσα από τη συγκρότηση, λειτουργία και διαρκή δράση κατάλληλης επιχειρησιακά οργάνωσης, στρατιωτικού τύπου, με αντίστοιχη εκπαίδευση και ομοιόμορφη ενδυμασία, με αυστηρή πειθαρχία και υπακοή στην ιεραρχική δομή, όπου στην κορυφή της βρίσκεται ο Αρχηγός, ο οποίος είναι παντοδύναμος και στον οποίο αποδίδονται μεταφυσικές ιδιότητες, με οπλισμένα τάγματα εφόδου ή ομάδες κρούσης ή ομάδες ασφαλείας, τα συναντήσαμε με διάφορους όρους, αλλά όπως και να τα αποκαλέσουμε η ουσία τους είναι ίδια.

Κοντολογίς, οργάνωσης ικανής στην πραγματοποίηση αυτών των εγκλημάτων. Ειδικότερα, κατάλληλης για τη φυσική εξόντωση, την τρομοκράτηση και τον εξευτελισμό των κατηγοριών του πληθυσμού που ενοχοποιούνται από αυτήν ως εχθροί της καθαρότητας της Αρείας φυλής που εκείνη πρεσβεύει, μετανάστες, εβραίοι, τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι κ.ά. αλλά κυρίως, των ιδεολογικών και πολιτικών αντιπάλων της, κομμουνιστές, συνδικαλιστές του ταξικού εργατικού κινήματος, άλλοι αγωνιστές με ριζοσπαστική και προοδευτική σκέψη, που στοχοποιούνται ιδιαίτερα, ως εχθροί της φυλής και του έθνους και ως εμπόδια στην επικράτησή της. Προέκυψε, μέσα από το πλουσιότατο αποδεικτικό υλικό, ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς μια οργάνωση με ρατσιστικές θέσεις και ρητορεία. Είναι μια εγκληματική εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση, με αυτά τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά, που μιμείται τα πρότυπα και αντιγράφει την πρακτική, κυρίως του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας του Χίτλερ. «Δεν είμαστε Λεπέν» λέει χαρακτηριστικά ο Αρχηγός της, «είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες».

Η διαπίστωση αυτή, έχει επίσης μεγάλη πρακτική σημασία, για την κατανόηση του εύρους και του είδους της εγκληματικής δράσης που αναπτύσσει, την επιλογή των στόχων της. Ένας στενά ρατσιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης, θα εξηγούσε, για παράδειγμα, τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες, τη δολοφονία Λουκμάν, τις εκατοντάδες άλλες επιθέσεις σε μετανάστες εργάτες που έχει διαπράξει η Χρυσή Αυγή, ωστόσο δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τη δολοφονία Φύσσα, τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τόσες άλλες επιθέσεις σε βάρος Ελλήνων. Μόνο με τον υπαρκτό, βαθύτερο ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης, μπορεί αυτές να εξηγηθούν ολοκληρωμένα.

Για την ενίσχυσή της, η Χρυσή Αυγή, αξιοποίησε το πρόσφορο έδαφος που καλλιεργήθηκε στη χώρα μας, στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης τα προηγούμενα χρόνια, με την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων σε συνδυασμό με την αυξανόμενη δυσαρέσκειά τους από τη διαχείριση των διαφόρων κυβερνήσεων, αλλά και τις πολύμορφες διασυνδέσεις της με το πλέγμα της κρατικής και οικονομικής εξουσίας, στοιχείο που διευκόλυνε σημαντικά την εγκληματική δράση της.

Στα ζητήματα αυτό, θα αναφερθώ εκτενέστερα και πιο κάτω. Περαιτέρω, προέκυψε ότι η συγκεκριμένη οργάνωση, δεν περιορίστηκε στο επίπεδο της συγκρότησης υποδομής και του σχεδιασμού, αλλά προχώρησε σε μια σειρά από σοβαρές εγκληματικές πράξεις, όπως ήταν η απόπειρα ανθρωποκτονίας του Δημήτρη Κουσουρή αλλά και πολλές άλλες, οι οποίες είτε δεν εξιχνιάστηκαν είτε οι δράστες-μέλη της οργάνωσης έπεσαν στα μαλακά, είτε έμειναν και ατιμώρητες, εξαιτίας της προκλητικής ανοχής αλλά και στήριξης που τύγχανε από αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές.

Στη συνέχεια, μόλις οι συνθήκες την ευνόησαν, την περίοδο δηλαδή της οικονομικής κρίσης, η Χρυσή Αυγή επιδίωξε και κατάφερε να κλιμακώσει την εγκληματική δράση της σε βάρος κυρίως των μεταναστών αλλά και των ιδεολογικών και πολιτικών αντιπάλων της, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Παράλληλα, εξασφάλισε την πιο ενεργή στήριξη από τμήματα της εργοδοσίας, με χαρακτηριστική περίπτωση αυτή των εργολάβων του Περάματος και των εφοπλιστών.

Τα ζητήματα αυτά θα αναπτύξω επίσης πιο διεξοδικά παρακάτω. Μέσα από αυτήν την κλιμάκωση της εγκληματικής βίας, με τις πλάτες μηχανισμών και δυνάμεων που ανέφερα, αλλά και με την απόκτηση αξιόλογης μαζικής επιρροής -μέσω της φασιστικής δημαγωγίας και της πατριδοκαπηλείας- στα πιο καθυστερημένα πολιτικά τμήματα της κοινωνίας μας και την είσοδό της στη βουλή, η οποία της εξασφάλισε ακόμη μεγαλύτερη ασυλία και την αποθράσυνε, ενισχύθηκε και οργανωτικά, στρατολόγησε νέα μέλη.

Τα τρία κακουργήματα, που εξετάστηκαν από το Δικαστήριό σας, είναι χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της εγκληματικής δράσης της, που είχε προετοιμάσει από πριν, ιδεολογικά, οργανωτικά, επιχειρησιακά, προϊόντα της φονικής μηχανής που είχε δημιουργήσει και την είχε δοκιμάσει σε πολλές περιπτώσεις πριν.

Και τα τρία, έχουν επιλεγμένους στόχους, με βάση τη γενική στοχοποίηση της οργάνωσης, μετανάστες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές του ταξικού κινήματος, κομμουνιστές, αλλά και ιδιαιτερότητες με βάση ειδικότερη στοχοποίηση, όπως στις περιπτώσεις των Αιγύπτιων αλιεργατών, όπου η επίθεση αφορά μετανάστες αλλά συνδυάζεται και με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που υπηρετεί η Χρυσή Αυγή στην Ιχθυόσκαλα και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, όπου συνδυάζεται στα θύματα η ιδιότητα και του κομμουνιστή και του συνδικαλιστή και μάλιστα στο χώρο της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, όπου διακυβεύονται τα ιδιαίτερα συμφέροντα των εργολάβων του χώρου και των εφοπλιστών, τα οποία η Χρυσή Αυγή υπηρετεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η Χρυσή Αυγή πετυχαίνει με ένα σμπάρο δύο ή και περισσότερα τρυγόνια.

Σε όλα πάντως αυτά τα κακουργήματα, υπάρχει το ίδιο βασικό modus operandi, δηλαδή επιχείρηση κατά τις νυχτερινές ώρες, εξασφάλιση αριθμητικής υπεροχής, κατάλληλος οπλισμός, αιφνιδιασμός και περικύκλωση του στόχου, συγκεκριμένος χρόνος διάρκειας, συντεταγμένη αποχώρηση. Επιπλέον, σε όλες τις περιπτώσεις, εφαρμόζεται από την ηγεσία η τακτική της συγκάλυψης, που ξεκινάει από τη γενική άρνηση του εγκλήματος και στη συνέχεια διαδοχικά, ανάλογα και με τη ροή και το είδος των πληροφοριών που έρχονται στη δημοσιότητα, υποβάθμισή του ως γεγονότος και μεταφορά της ευθύνης στα θύματα, ενώ σε κάποιες (Αιγύπτιοι αλιεργάτες, κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ) υπάρχει και δημόσια προαναγγελία των επιθέσεων. Οι προηγούμενοι συνάδελφοι της πολιτικής αγωγής, στις αγορεύσεις τους, ανέλυσαν διεξοδικά και πλήρως εμπεριστατωμένα αυτά τα ζητήματα.

«Κατώτερη των περιστάσεων η εισαγγελική πρόταση»

Στη συνέχεια χαρακτήρισε την εισαγγελική πρόταση:

• τόσο φτωχή σε επιχειρήματα

• τόσο νομικά και ουσιαστικά διάτρητη

• τόσο προσβλητική για την αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας,

• όσο προκλητικά μεροληπτική υπέρ των κατηγορουμένων

• τόσο τελικά κατώτερη των περιστάσεων

Και εξήγησε: «Γιατί πραγματικά, η κυρία εισαγγελέας με την πρότασή της, υπερέβη και αυτά ακόμη τα όρια του αισθήματος δικαίου, που λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα για το σχηματισμό της δικανικής πεποίθησης. Παραβίασε τους κανόνες της λογικής, αγνόησε τα διδάγματα της κοινής πείρας και αποδέχθηκε συλλήβδην τα σαθρά επιχειρήματα των κατηγορουμένων, συγκροτώντας μια σαθρή δικανική σκέψη κατά την αγόρευσή της. Και όλα αυτά, παρά την ψιθυριστή αγόρευσή της, έκαναν εκκωφαντικό κρότο.

»Πώς να μην αναθαρρήσουν και πάλι οι κατηγορούμενοι μετά την εισαγγελική πρόταση; Γιατί να μην επιτεθούν άγρια πριν μερικές μέρες στο δημοσιογράφο Τομά Ζακομπί, παρουσία του κατηγορούμενου Κασιδιάρη και την αστυνομία για άλλη μια φορά σε ρόλο θεατή του ξυλοδαρμού; Πώς να μην απειλούν στο ημερολόγιό τους για το 2020, με τα λόγια του γερμανού αρχιναζιστή Γκέμπελς, "θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει";».

Θυμίζουμε ότι την Τρίτη 11/2 ολοκληρώθηκε η αγόρευση του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι «το κίνητρο των εγκλημάτων της Χ.Α. έγκειται στην εγκληματική της ιδεολογία».

Δείτε και μοιραστείτε τις ημερομηνίες διεξαγωγής της #GDtrial για τον μήνα Φεβρουάριο του 2020. pic.twitter.com/2jJudqtnPY

— GoldenDawnWatch (@GoldenDawnWatch) February 3, 2020