Η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ Β3 Νότιου Τομέα Αθήνας, είχε την ευκαιρία να τοποθετηθεί για θέματα της επικαιρότητας αλλά και γενικά για το πρώτο 7μηνο της κυβερνητική παρουσίας της ΝΔ στην κυβέρνηση. Ερωτηθείσα για το θέμα της επίκαιρης ερώτησης των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με  τα «Συνεχή φαινόμενα αστυνομικής βίας και την αύξηση της εγκληματικότητας», αναφέρθηκε στην ιδεοληψίες της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία επειδή διαψεύδεται σε όλες τις σημαντικές προεκλογικές της εξαγγελίες, έχει αναγάγει τις διώξεις της αστυνομίας σε «ιδεολογικούς εχθρούς» όπως είναι οι καταλήψεις, σε βασικό επικοινωνιακό εργαλείο, προκειμένου να εμφανίζεται ότι κάτι υλοποιεί σε σχέση με αυτά που είχε εξαγγείλει προεκλογικά. Βέβαια, ενώ τα ΜΜΕ ασχολούνται με τις καταλήψεις, το κοινό έγκλημα θερίζει, το εμπόριο ναρκωτικών, οι κλοπές, κτλ. Στην υπηρεσία της διαφήμισης του κυβερνητικού δόγματος «Νόμος και Τάξη» και οι δημοσκοπήσεις, που γίνονται όταν επιχειρεί η αστυνομία και όχι όταν φτάνουν στις ειδήσεις κλοπές και ληστείες, ακόμη και σε σπίτια γνωστών καλλιτεχνών. Ωστόσο το σημαντικό είναι ότι στην εξωτερική πολιτική η κυβέρνηση έχει επιδείξει αδυναμία και έλλειψη πρωτοβουλιών και δυναμισμού, στην οικονομία στηρίζει το μεγάλο κεφάλαιο και έχει εγκαταλείψει στη μοίρα τους τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Άρα για ποια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων μιλάμε;

Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε η βουλεύτρια, μπορεί -και μετά από απαίτηση και του κόσμου του- πρέπει να λειτουργήσει ως ο βασικός κορμός του προοδευτικού τόξου, συσπειρώνοντας γύρω του όλες τις προοδευτικές δυνάμεις προκειμένου να έχει μια δεύτερη ευκαιρία στην εξουσία, με την οποία θα εργαστεί για τα δικαιώματα και την προοπτική των ανθρώπων που τώρα έχουν τεθεί στο περιθώριο, των πιο αδύναμων κοινωνικά στρωμάτων. Σε αυτή την προσπάθεια, τόνισε η Ραλλία Χρηστίδου, δεν περισσεύει καμία και κανείς. Είναι ανάγκη, στην προοπτική του συνεδρίου, να περάσει το κόμμα σε μια δεύτερη φάση δουλειάς, όπου να μην λειτουργεί μόνο αντιπολιτευτικά αλλά να έχει σαφείς και μελετημένες αντιπροτάσεις για τα ζητήματα που θέτει η κοινωνία, αντιδρώντας πλέον ξεκάθαρα στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις.