Όπως η ζωή, έτσι και η αντιπολίτευση, έχει δύο πόρτες. Η πρώτη γράφει «αντιπολίτευση στην κυβέρνηση». Η δεύτερη «αντιπολίτευση στην αξιωματική αντιπολίτευση». Η Φώφη Γεννηματά άνοιξε τη δεύτερη. Και τώρα ελπίζει πως κάποιος θα πιστέψει ότι αντιπολιτεύεται τη Ν.Δ. με τον Κεγκέρογλου και τον Κωνσταντινόπουλο.
Τον Β. Κεγκέρογλου που απαίτησε στην Προκαταρκτική Επιτροπή αυτό που δεν ζητούσε ούτε η Ν.Δ.: την εξαίρεση βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ένα αίτημα που ακόμη και ο νεοδημοκράτης πρόεδρος της Επιτροπής Γιάννης Μπούγας είπε ότι δεν είναι σωστό με βάση τη δικονομία. Μέχρι και ο Χάρης Καστανίδης (του ΚΙΝ.ΑΛΛ.) είπε ότι είναι λάθος.
Για να μην έχουμε απορίες, όμως, ποιος υποστήριξε το αίτημα; Η σαμαρική και ακραία δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. Ο Άδωνις Γεωργιάδης έδωσε τόσες συνεντεύξεις και είπε τόσες χοντράδες, που εκνεύρισε ακόμη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος, σε ένα διάλειμμα των αντεγκλήσεών του με τους ΣΥΡΙΖΑίους βουλευτές όταν προεδρεύει στην Ολομέλεια της Βουλής, κατέθεσε ερώτηση στον Μητσοτάκη για τα απορρίμματα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, ένα θέμα που την ίδια μέρα λυνόταν στη Βουλή, αφού ψηφιζόταν η σχετική ρύθμιση. Το λες και ασίστ στον Κ. Μητσοτάκη. Εκτός αν ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος νομίζει ότι τον στρίμωξε την Παρασκευή που συζητήθηκε η ερώτηση.
Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. της Φ. Γεννηματά λειτουργεί ως άτυπη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. Συγκυβερνά χωρίς το πολιτικό κόστος της συγκυβέρνησης. Βοηθά όπου χρειάζεται η Ν.Δ. - από αυτή την πλευρά αποδείχθηκε πιο έξυπνη από τον Ευάγγελο Βενιζέλο ο οποίος συγκυβερνώντας πήρε το κόμμα από το 44% και το έφτασε στο 4,4%.
Όπου δε υπάρχουν διαφωνίες στη στρατηγική ατζέντα (η οποία ουσιαστικά είναι κοινή), το ΚΙΝ.ΑΛΛ. προσαρμόζει τις θέσεις του σε εκείνες της Ν.Δ.. Παράδειγμα: εκλογικός νόμος. Το ΠΑΣΟΚ είχε θέση αρχής την απλή αναλογική (παρά το ότι δεν την εφάρμοσε ποτέ). Όταν υπήρξε η πρώτη κυβέρνηση στη μεταπολίτευση η οποία κατέθεσε στη Βουλή και ψήφισε την απλή αναλογική -πείθοντας ακόμη και το ΚΚΕ- το ΚΙΝ.ΑΛΛ. μετατοπίστηκε υπέρ της ενισχυμένης αναλογικής.
Και σήμερα το ΚΙΝ.ΑΛΛ. διαπραγματεύεται ατύπως αν το όριο της αυτοδυναμίας θα είναι στο 37% (που θέλει η Ν.Δ.) ή στο 40%. Στόχος: (επειδή είναι δύσκολο να πιάσει ένα κόμμα 40%) να είναι το ΚΙΝ.ΑΛΛ. πάντα στην κυβέρνηση - δεν το λες και αγώνα για ανατροπή των συσχετισμών υπέρ της προοδευτικής παράταξης αυτό το πράγμα.
Παράδειγμα δεύτερο: ψήφος αποδήμων. Το ΠΑΣΟΚ απέρριπτε την επιστολική ψήφο και τη γενικευμένη απόδοση του δικαιώματος σε όποιον έχει ελληνική ιθαγένεια (δηλαδή σε πάνω από 4.000.000 εν δυνάμει ψηφοφόρους). Το 2007 καταψήφισε και το νομοσχέδιο της η Ν.Δ. Το 2019 το ΚΙΝ.ΑΛΛ. πιστεύει τα ακριβώς αντίθετα. Άλλαξε τις θέσεις του και τις έκανε σχεδόν ταυτόσημες με της Ν.Δ. Ή, όπως το είπε ο Ανδρέας Λοβέρδος, άλλαξε «επί το καλύτερον».
