Ο μεγαλύτερος πνεύμονας της γης, ο Αμαζόνιος, απειλείται από τρία διαφορετικά μέτωπα. Αφενός, λόγω της φιλικής πολιτικής του Μπολσονάρο υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων που εκτρέφουν βοοειδή στο τροπικό δάσος σε συνάρτηση με την τεράστια διαφθορά που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό της Βραζιλίας, αφετέρου, λόγω των μικρομεσαίων παραγωγών αγροτικών προϊόντων και, τέλος, λόγω της ρατσιστικής πολιτικής που ακολουθεί σε σχέση με τους αυτόχθονες του Αμαζονίου.
Ο Μπολσονάρο, ο Τραμπ της τροπικής ζώνης, βγήκε πρόεδρος υποσχόμενος να κάνει τη Βραζιλία ξανά μεγάλη και να βάλει μπρος την οικονομία τάζοντας περισσότερες δουλειές για όλους τους Βραζιλιάνους. Για τον σκοπό αυτό, από την αρχή δήλωνε πως «Η Βραζιλία δεν χρωστά σε κανέναν τίποτα, όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος» και ότι «ο Αμαζόνιος είναι το χρυσωρυχείο της χώρας». Ήδη από τον Απρίλη του ‘19, ακούγεται ότι ίσως ανοίξει τεράστια τμήματα του Αμαζονίου για εξορύξεις και υποσχέθηκε άσυλο σε άτομα που έχουν πάρει πρόστιμα για αποψίλωση.
Ο Τραμπ της τροπικής ζώνης δικαίως, λοιπόν, φαντάζει μεγάλος κίνδυνος για τον Αμαζόνιο. Βέβαια, το σχέδιο του Μπολσονάρο για την ανάπτυξη εντάσσεται απόλυτα στην πολιτική ατζέντα της alt–right για μια καπιταλιστική «ανάπτυξη» χωρίς όρους και χωρίς κανένα σεβασμό στο περιβάλλον. Έτσι λοιπόν, ο Αμαζόνιος, από πνεύμονας της γης, γίνεται πεδίο αισχρής κερδοφορίας.
Mία ακόμη μεγαλύτερη δύναμη που αποτελεί και τη βασικότερη αιτία για τις παράνομες αποψιλώσεις δέντρων, και άρα την καταστροφή του τροπικού δάσους, είναι η αγροτική οικονομία, στην οποία αναλογεί το ένα τέταρτο της οικονομίας της χώρας. Η διαδικασία εκτροφής βοοειδών ευθύνεται σχεδόν για το 80% της αποψίλωσης και, προκειμένου να μετατρέψουν το δάσος σε βοσκοτόπια, δεν το κόβουν, αλλά το καίνε.
Βέβαια, πέραν των μικρομεσαίων αγροτοπαραγωγών που καίνε δασικές εκτάσεις του Αμαζονίου για να εκτρέψουν τα κοπάδια βοοειδών, υπάρχει ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος που έχει το όνομα «JBS». Η εταιρεία αυτή, είναι η μεγαλύτερη εταιρεία επεξεργασίας κρέατος στον κόσμο. Πέρσι έκανε 46 δις δολάρια τζίρο, δηλαδή το διπλάσιο σχεδόν ετήσιο τζίρο από αυτόν της εταιρείας McDonald’s. Η JBS θεωρείται μία από τις πιο διεφθαρμένες εταιρείες παγκοσμίως και, για πολύ καιρό, διοικούνταν από του Τζόσλι και Γουέσλι Μπατίστα. Ο νυν προσωπάρχης του Μπολσονάρο έχει ήδη παραδεχτεί ότι πήρε χρήματα από τους αδερφούς Μπατίστα.
Η νυν Υπουργός Γεωργίας του Μπολσονάρο στο παρελθόν είχε δώσει φοροαπαλλαγές στην JBS, ενώ, παράλληλα, έκανε μαζί της δουλειές. Ο Τζόσλι Μπατίστα, προκειμένου να αποφύγει τη φυλάκιση, έκανε συμφωνία δίνοντας πληροφορίες για δωροδοκία 1829 βραζιλιάνων πολιτικών, παραδεχόμενος έτσι ότι δωροδόκησε περίπου 2000 πολιτικούς, ξοδεύοντας 150 εκατομμύρια δολάρια (31 Μαΐου 2017, Reuters) και συμφώνησε να πληρώσει πρόστιμο 3,2 δις δολαρίων. Δωροδόκησε, επίσης, ελεγκτές κρέατος με αποτέλεσμα η κυβέρνηση των ΗΠΑ να ανακαλέσει πάνω από 5.400.000 κιλά βοείου κρέατος, καθότι βρέθηκε μολυσμένο από σκληρό πλαστικό, λάστιχο και escherichia coli.
Υπάρχει όμως ελπίδα, και στην περίπτωση που ψάχνουμε τη λύση στο εσωτερικό της Βραζιλίας, αυτή δεν μπορεί να βρεθεί σε περισσότερα μέτρα και κανόνες, μια και οι βασικοί πολιτικοί παίκτες του πολιτικού και οικονομικού συστήματος της Βραζιλίας βλέπουν τον Αμαζόνιο ως ένα πεδίο κερδοφορίας. Η λύση, λοιπόν, έγκειται στους ίδιους τους αυτόχθονες του Αμαζονίου.
Υπάρχουν περίπου 1.000.000 αυτόχθονες στην Βραζιλία, εκ των οποίων ο μισός πληθυσμός ζει στο τροπικό δάσος. Φαίνεται ότι, όταν οι αυτόχθονες έχουν νομική και σωματική προστασία, το δάσος παραμένει προστατευμένο από τους κτηνοτρόφους εμπρηστές. Να το πούμε διαφορετικά, λοιπόν. Την επίσημα οριοθετημένη γη των αυτοχθόνων, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα της Βραζιλίας, δεν τολμούν να την αγγίξουν, διότι οι ίδιοι οι αυτόχθονες την περιφρουρούν, με αποτέλεσμα, κοιτάζοντας κανείς τον χάρτη του αποψιλωμένου Αμαζονίου, να παρατηρεί ορισμένες πράσινες ζώνες που οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να κάψουν.
Όσο, λοιπόν, αυξάνονται οι επίσημα οριοθετημένες περιοχές των αυτοχθόνων και όσο αλλάζει ο τρόπος αντιμετώπισης των αυτοχθόνων, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για την επιβίωση του πλανήτη.
Με εξαίρεση την κυβέρνηση του Λούλα, που είχε καταφέρει να σταματήσει τους δραματικούς ρυθμούς αύξησης της αποψίλωσης, αλλά δυστυχώς όχι να τους αντιστρέψει, καμιά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ήταν ποτέ πραγματικά τόσο φιλική με τον Αμαζόνιο και τόσο εχθρική με τους αυτόχθονες, όσο η κυβέρνηση του Μπολσονάρο.
Ο ίδιος δήλωνε πως «Εάν ήταν στο χέρι μου, οι αυτόχθονες δεν θα είχαν ούτε ένα χιλιοστό γης». Οι αρπαγές γης των αυτοχθόνων έχουν πλέον αυξηθεί στο 150%, ενώ η υπηρεσία που επιβλέπει τις περιοχές των αυτοχθόνων (FUNAI) πλέον ενσωματώθηκε στο Υπουργείο Γεωργίας -η ηγεσία του οποίου είχε δωροδοκηθεί από την JBS και υποστηρίζει ακόμη το άνοιγμα της γης των αυτοχθόνων στη μαζική γεωργία-.
Πάνε λοιπόν πάνω από 600 χρόνια και η μάχη γύρω από τον Αμαζόνιο ακόμη κρατεί. Από τη μία, οι αυτόχθονες που θέλουν να προστατέψουν τη γη τους και, σεβόμενοι τη φύση, παλεύουν για ένα περιβαλλοντικά βιώσιμο μέλλον για την ανθρωπότητα συνολικά. Από την άλλη, οι αδερφοί Μπατίστα και ο Μπολσονάρο που εξακολουθούν να βλέπουν τον Αμαζόνιο ως πηγή κερδοφορίας.
