to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

H B. Κιντή και τα αγγλικά του Αλ. Τσίπρα

Η ακαδημαϊκός Βάσω Κιντή άκουσε τα αγγλικά του Αλέξη Τσίπρα, εξανέστη και αυτό την έκανε να σκεφτεί ότι έχει «παιδαριώδη σκέψη που επαναλαμβάνει τετριμμένα κλισέ όταν δεν έχει περιθώρια για διαστρέβλωση και δημαγωγία.


Η ακαδημαϊκός Βάσω Κιντή άκουσε τα αγγλικά του Αλέξη Τσίπρα, εξανέστη και αυτό την έκανε να σκεφτεί ότι έχει «παιδαριώδη σκέψη που επαναλαμβάνει τετριμμένα κλισέ όταν δεν έχει περιθώρια για διαστρέβλωση και δημαγωγία. Έναν άνθρωπο που πέραν όλων των άλλων είτε, λόγω ιδεολογικής τύφλωσης, δεν έχει καμία ικανότητα ανα-στοχασμού» (Πηγή: https://www.tovima.gr/2019/09/11/opinions/i-agonia-tou-staikoura-prin-ap...)


Και όλα αυτά γιατί δεν μιλάει καλά Αγγλικά. Η πανεπιστημιακή μας δάσκαλος μας θύμισε ότι το να λες Κολάμπια και όχι Κολούμπια έχει σημασία.

Όταν εκλέχτηκα βουλευτής το 2015 έμαθα κάτι που δεν ήξερα. Ότι το να μιλάς καλά αγγλικά είναι βασικό στοιχείο για έναν πολιτικό ηγέτη. Είχα ξεχάσει φαίνεται (ή ήθελα να ξεχάσω) τη σημασία των κοινωνικών/ταξικών προνομίων. Νόμιζα ότι είχαμε αφήσει πίσω τις εποχές των Παπανδρέου, των Μητσοτάκηδων, των Καραμανλήδων με τις καλές τους ξένες γλώσσες, τους καλούς τους τρόπους (που πολλοί παρεμπιπτόντως δεν έχουν) με τη γνώση των καλών κρασιών. Διαψεύστηκα.

Αυτό που με εντυπωσιάζει βέβαια ακόμα περισσότερο είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν να παρουσιάσουν ένα έργο βασισμένο σχεδόν αποκλειστικά στις δεξιότητες που τους έδωσε η τύχη, η κοινωνική τους καταγωγή και τα πολλά λεφτά που δόθηκαν σε γκουβερνάντες, φροντιστές και σχολεία. Πήγαν στα λεγόμενα «καλά» σχολεία, έκαναν ιδιαίτερα ξένων γλωσσών (εκτός αν μίλαγαν οι νταντάδες αγγλικά-γαλλικά), πήγαν ακολούθως σε «καλά» πανεπιστήμια, μάλλον χωρίς υποτροφία γιατί απλά «μπορούσαν». Και τι έκαναν μετά; Το αναμενόμενο. Ό,τι και οι γονείς τους. Έγιναν πολιτικοί και μιλούσαν πολύ καλά αγγλικά. Εκτός αυτού., λίγα.

Και η κα Κιντή; Ναι, πήγε και εκείνη σε καλό σχολείο και σε καλά εγχώρια πανεπιστήμια. Βλέποντας κανείς το βιογραφικό της ωστόσο θα έλεγε ότι τα τελευταία χρόνια έχει μια βασική ενασχόληση: τη γλώσσα της πολιτικής και τα αγγλικά του κ. Τσίπρα. Λογικό θα μου πείτε, μιας και παρουσιάζεται ως ειδήμων στον Wittgenstein. Πολύ φοβάμαι ωστόσο ότι μια (και μόνο) μονογραφία που γράφτηκε προ 24 χρόνων, όπως εμφανίζεται στο πανεπιστημιακό βιογραφικό της, συν κάποια επιμελημένα βιβλία και άρθρα με τα τελευταία να εκδίδονται προ 5-6 χρόνων δεν σε κάνουν ειδήμονα. Ούτε σου επιτρέπουν να περιληφθείς στην αξιολόγηση της Σχολής σου για την οποία τόσα και τόσα έχουμε ακούσει από την κα Κιντή. Και αφού η χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων θα εξαρτάται και από την αξιολόγηση της έρευνας, σύμφωνα με την κα Κεραμέως και φαντάζομαι και την κα Κιντή, κάποιος που δεν κάνει έρευνα και δεν γράφει βιβλία βλάπτει το σινάφι του διπλά.

Φυσικά δεν αμφισβητώ την πανεπιστημιακή ποιότητα της κα Κιντή. Αλλά όταν κριτικάρει κανείς τον κ. Τσίπρα για ένα προσόν που στο κάτω κάτω δεν περιλαμβάνεται στην προκήρυξη για τους πολιτικούς (εκτός και αν μου διαφεύγει), καλό είναι εμείς πρώτα να πληρούμε τα κριτήρια της ιδιότητας με την οποία μιλάμε. Γιατί φοβάμαι ότι στη Βρετανία που ξέρω τα πανεπιστημιακά πράγματα κάπως καλά - αλλά υποψιάζομαι και στην Ελλάδα το ίδιο συμβαίνει - η ενασχόληση με την ικανότητα στις ξένες γλώσσες ενός πολιτικού δεν συγκαταλέγεται στα κριτήρια με τα οποία κρίνεται ένας πανεπιστημιακός. Αυτό που συγκαταλέγεται είναι η ενασχόληση με το ερευνητικό σου αντικείμενο, η διδασκαλία και η κρίση της δουλειάς σου από τους συναδέλφους σου με ακαδημαϊκά κριτήρια. Και φυσικά άρθρα σε εφημερίδες δεν πληρούν τέτοια κριτήρια και γι’ αυτό δε γίνονται δεκτά στην αξιολόγηση της ερευνητικής δουλειάς του πανεπιστημιακού. Η ενασχόληση με τα αγγλικά του Αλέξη Τσίπρα και απόψεις όπως της κα Κιντή δεν εκθέτουν μόνο την ίδια, αλλά και όλους εμάς τους ανθρώπους του πανεπιστημίου.

Υ.Γ.: Η κα Κιντή, φαίνεται, μπορεί να διακρίνει τα λάθη στα αγγλικά. Για τα ελληνικά της και για την φιλοσοφία της, ωστόσο, προβληματίστηκα. Με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών είχε γράψει προσπαθώντας να ασκήσει κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ: «Με τη λέξη «πρώην» λες ότι δεν θέλεις το παλαιό όνομα να χρησιμοποιείται τώρα. Άρα η λέξη «Μακεδονία» στο ΠΓΔΜ δεν χρησιμοποιείται —απλώς αναφέρεται (use ≠ mention)». Προσπαθώ να κατανοήσω αυτή την βαθιά κουβέντα. Μας λέει δηλαδή η φιλόσοφος, ότι όταν σε λίγο καιρό ο νυν πρωθυπουργός γίνει «πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης» δε θα λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης; Ή ότι όταν αύριο με το καλό η κα Κιντή πάρει σύνταξη, όποιος την αποκαλεί «πρώην καθηγήτρια φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ Βάσω Κιντή» δεν θα χρησιμοποιεί το όνομα της; Με βάση την κα Κιντή όχι. Το όνομα της, μάλλον και η ίδια απλά θα αναφέρονται. A possible Freudian slip?

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)