Αποτελεί πραγματικότητα πως η πρόσφατη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές δημιούργησε νέα δεδομένα στην πολιτική σκακιέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο κατά τη διάρκεια της κρίσης εκφράζοντας πλατιά λαϊκά στρώματα, βρέθηκε στη διακυβέρνηση της χώρας κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, καλούμενος να διαχειριστεί μια πρωτοφανή κρίση σε καιρούς ειρήνης. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα δεινά που βρήκαν αυτή τη χώρα. Στην πραγματικότητα, ευθύνεται για ελάχιστα. Είναι γνωστές σε όλους και όλες οι ευθύνες που βαραίνουν τα δύο κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία για περίπου 40 χρόνια.
Όμως αυτή είναι μία πρώτη επιφανειακή ανάγνωση της κατάστασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε ως ηγετικός προοδευτικός πόλος μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες που έδωσε καθ’ όλη την περίοδο της κρίσης αλλά και μέσα από το σχέδιο και το όραμα που κατέθεσε για την επόμενη μέρα. Η ιστορία που εκτυλίχθηκε είναι εξίσου γνωστή. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τον επώδυνο συμβιβασμό του Αυγούστου του 2015 και την ανανέωση της εντολής που έλαβε τον επόμενο μήνα, ήταν αναγκασμένος να ασκήσει μεγάλο μέρος μιας πολιτικής που δεν ήταν στρατηγική του επιλογή. Παράλληλα όλο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε έδωσε μάχες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, πέτυχε μικρές νίκες, δημιούργησε διεθνείς συμμαχίες και κατάφερε να κάνει πράξη την δέσμευση για έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια αλλά με σαφή καθυστέρηση τριών ετών και με κοινωνικές συνέπειες που ήρθαν να προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η κυβέρνηση δεδομένων των συσχετισμών και των συνθηκών που προέκυψαν, κατέβαλλε προσπάθειες, ενίσχυσε σαφώς την κοινωνική πολιτική, ανέκοψε την ακραία φτώχεια και κυρίως από τον Αύγουστο του 2018 όταν και έληξαν τα Μνημονιακά προγράμματα επιχείρησε με μεγαλύτερη διάθεση να πράξει το αυτονόητο. Να επιστρέψει σταδιακά όσα αδίκως έχασαν κοινωνικά στρώματα που πλήρωσαν για μια κρίση που δεν δημιούργησαν. Προφανώς το πρόσφατο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών κατέδειξε ότι ο χρόνος δεν ήταν επαρκής.
Η συσσωρευμένη κόπωση και αγανάκτηση που επικράτησε στην μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αποτέλεσμα μιας μακράς καταστροφικής κρίσης δεν αναστράφηκε παρά τα ομολογουμένως θετικά βήματα που κατέγραψε η χώρα μας μετά από μία δεκαετία. Οφείλουμε επομένως να αφουγκραστούμε το μήνυμα της κοινωνίας, να το κατανοήσουμε και να δουλέψουμε πάνω σε αυτό το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι και τις εκλογές του Ιουλίου. Είναι καθήκον μας να επαναπροσεγγίσουμε εκείνο τον κόσμο που εμπιστεύτηκε τον ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια και επέλεξε είτε να μην προσέλθει στην κάλπη, είτε να ψηφίσει άλλα κόμματα.
Οδηγός μας πρέπει να είναι το πρόγραμμα μας το οποίο εκπονήθηκε και αφορά τους πολλούς. Εκείνους που εμείς νιώθουμε στο πλάι μας. Γνωρίζουμε τα λάθη και τις παραλείψεις μας, ξέρουμε ποιους αδικήσαμε και επειδή πάντα σε τελευταία ανάλυση σκοπός μας είναι η εξυπηρέτηση των κοινωνικών συμφερόντων, είμαστε έτοιμοι να δράσουμε με ακόμη περισσότερο άγχος γι αυτό. Έχουμε πλέον τη γνώση και την εμπειρία αλλά το κυριότερο είναι ότι έχουμε κερδίσει την ελευθερία να το πράξουμε. Μια ελευθερία που σε κάποιους δεν αρέσει και επιθυμούν διακαώς να μας επιστρέψουν σε μνημονιακά προγράμματα και σε αγκαλιές εταίρων που κόστισαν στη συνείδηση και στην αξιοπρέπεια μας.
Προγραμματική αντιπαράθεση επομένως. Να ενημερωθούν και να γνωρίζουν άπαντες. Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο. Τα στελέχη της ΝΔ φαίνεται ότι επιδιώκουν να κρυφτούν πίσω από το πρόσφατο αποτέλεσμα της ευρωκάλπης και να αφήσουν το χρόνο να κυλήσει, μα όταν επιλέγουν να μιλήσουν δημόσια ακόμη και μέσα από τα πιο επίσημα χείλη φροντίζουν να μας προϊδεάσουν για το ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Ο φόβος όμως που σκορπά ο αντίπαλος στην κοινωνία δεν αρκεί. Ο κόσμος ζητάει ένα μονάχα πράγμα. Βελτίωση της καθημερινότητας του. Αποδείξαμε έστω και με δυσκολίες και με καθυστερήσεις ότι μπορούμε να εγγυηθούμε γι αυτό. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, οι 400.000 νέες θέσεις εργασίας, οι 120 δόσεις, η μείωση του ΦΠΑ, οι φοροελαφρύνσεις και τόσα άλλα μέτρα που λήφθησαν είναι σταθερά βήματα προς ένα διαφορετικό μέλλον. Έχουμε να κάνουμε όμως πολλά ακόμα, το γνωρίζουμε. Το χρωστάμε σε κείνους και κείνες που εξαθλιώθηκαν όλα αυτά τα βάρβαρα χρόνια της λιτότητας. Να μην γυρίσουμε πίσω λοιπόν. Τώρα αποφασίζουμε εμείς για τη ζωή μας.
*Ο Κώστας Παυλίδης είναι υποψήφιος Βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ
