Για τη νίκη της Ακροδεξιάς στο Ευρωκοινοβούλιο, που όμως δεν είναι συντριπτική, τη νίκη των Πρασίνων που όμως έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά σε Γαλλία και Γερμανία, και για το αδιέξοδο της Αριστεράς η οποία δεν καρπώθηκε την οργή του κόσμου από τη βίαιη ανακατανομή του πλούτου προς τα πάνω, μίλησε χθες στις «ιστορίες που γράφουν Ιστορία» Στο Κόκκινο και στην Τζούλυ Τσίγκα, ο Γιώργος Βασσάλος, πολιτικός επιστήμονας με ειδίκευση στην Ε.Ε. και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λιλ.
Στη Γαλλία η Λεπέν όντως προηγήθηκε του Μακρόν, αλλά έχασε μισή μονάδα από τις προηγούμενες ευρωεκλογές, άρα δεν πέτυχε μια συντριπτική νίκη, ενώ δεν επωφελήθηκε από το κίνημα των κίτρινων γιλέκων. Ο Μακρόν διασώζεται, πήρε τη βάση του από τις εθνικές εκλογές, ενώ αν είχε πέσει κάτω από το 20% θα είχε σοβαρό πρόβλημα στην εφαρμογή της πολιτικής του.
Κατέρρευσαν οι Σοσιαλιστές και η Δεξιά, ενώ η Αριστερά δε βγήκε χαμένη από τις κάλπες. Το κόμμα του Μελανσόν ανέβηκε στο 6,5%, αλλά δεν επωφελήθηκε από τα κίτρινα γιλέκα, από τα οποία όμως κέρδισαν οι Πράσινοι. Υπήρχαν κοινά σημεία ανάμεσα στο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων που διαδήλωνε το Σάββατο και στο κίνημα της νεολαίας για την κλιματική αλλαγή, που διαδήλωνε την Παρασκευή. Είχαν και ένα κοινό σύνθημα «Τέλος του μήνα, τέλος του κόσμου, η ίδια μάχη».
Οι Πράσινοι στην Γαλλία είναι υπέρ του κοινωνικού κράτους και λιγότερο προσανατολισμένοι στους μηχανισμούς της αγοράς από ό,τι οι Γερμανοί Πράσινοι. Έχουν διαφορετικό πολιτικό στίγμα κι αυτές οι διαφορετικές πολιτικές απόψεις εντός της ευρωομάδας των Πρασίνων που πλέον θα έχει και μεγαλύτερη ευθύνη, είναι άγνωστο αν και πώς θα της επιτρέψει να λειτουργήσει ή αν θα δεχθεί να συγκυβερνήσει με το ΕΛΚ και τους Φιλελεύθερους.
Στο Βέλγιο, το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί, ίσως, ένα ακόμα βήμα προς την κατεύθυνση των δύο διαφορετικών κρατών. Οι δημοσκοπήσεις διαψεύσθηκαν και οι ακροδεξιοί του Vlaams Belang τριπλασίασαν τα ποσοστά τους (12% σε εθνικό επίπεδο και 18% σε Φλαμανδικό). Το πανηγύρισαν μάλιστα με συνθήματα του τύπου «Αριστεροί στις τρύπες σας» κλπ.
Άνοδο από 4 σε 14% κατέγραψαν και στο Βέλγιο οι Πράσινοι, ενώ είναι η μοναδική χώρα όπου ανέβηκε ένα αριστερό μαρξιστικό κόμμα, το Κόμμα Εργασίας Βελγίου, το οποίο τάσσεται σταθερά υπέρ της προάσπισης των εργαζομένων. Μεγάλοι χαμένοι οι Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες.
Το Βέλγιο μπαίνει πλέον σε μια τεράστια κυβερνητική κρίση, γιατί οποιοδήποτε γαλλόφωνο κόμμα συνεργαστεί με το Εθνικιστικό φλαμανδικό (N-VA) θα το πληρώσει ακριβά. Aπό την άλλη το N-VA απαιτεί να συμμετάσχει στην κυβέρνηση και σταδιακά επιδιώκει να οδηγήσει τις εξελίξεις σ` αυτό που πάντα ζητούσε, την ανεξαρτητοποίηση της Φλάνδρας.
Στο παζάρι που έχει αρχίσει τώρα για τον πρόεδρο της Κομισιόν, το σύστημα του «Κορυφαίου Υποψηφίου» καταρρέει, καθώς ο Βέμπερ προέρχεται μεν από το ΕΛΚ που είναι το πρώτο κόμμα, αλλά δεν έχει νομιμοποίηση γιατί το ΕΛΚ έχει χάσει 37 έδρες. Αντίστοιχα και οι Σοσιαλιστές έχασαν 42 έδρες, παραμένοντας δεύτεροι, αλλά σοβαρά αποδυναμωμένοι, άρα δεν μπορούν να απαιτήσουν την επιλογή Τίμερμανς.
Η ευρωομάδα της Αριστεράς χάνει 13 έδρες, ενώ οι Φιλελεύθεροι είναι από τους κερδισμένους του ευρωκοινοβουλίου με σημαντική άνοδο μετά και την προσχώρηση του Μακρόν στην ευρωομάδα τους.
Συμπερασματικά καταγράφουμε τη νίκη της Ακροδεξιάς που όμως δεν είναι συντριπτική ώστε να αλλάξει δραματικά τις ισορροπίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τη νίκη των Πρασίνων που είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία της Ε.Ε. να μεταρρυθμιστεί και την αδυναμία της Αριστεράς να καρπωθεί την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου από τη βίαιη αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω. Δυστυχώς, 10 χρόνια μετά η Αριστερά βρίσκεται σε αδιέξοδο.
