Τι είναι ο κατώτατος μισθός; Προνοιακή παροχή ή πολιτική ρύθμισης της αγοράς εργασίας; Στρέβλωση της οικονομίας ή αναπτυξιακό εργαλείο; Αυξάνει την ανεργία ή μπορεί αντίθετα να τονώσει τη ζήτηση; Ποιο είναι το επιθυμητό ύψος του και πώς μπορεί αυτό να υπολογιστεί; Πώς διαμορφώνεται ο κατώτατος μισθός στη χώρα μας σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Τι απέφερε η μείωσή του το 2012 και τι αποτελέσματα αναμένεται να έχει η πρόσφατη αύξησή του;
Στα παραπάνω ερωτήματα απάντησαν ο Ανδρέας Γεωργιάδης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Brunel University London και Ερευνητικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και ο Γιάννης Καπλάνης, Μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τον Κατώτατο Μισθό και Εντεταλμένος Διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών, στο σεμινάριο του ΕΝΑ με θέμα «Το στοίχημα της αύξησης του κατώτατου μισθού: Μύθοι και πραγματικότητα».
«Ο κατώτατος μισθός είναι σίγουρα ένα σημαντικό μέτρο πολιτικής» επισήμανε ο Ανδρέας Γεωργιάδης στην εισήγησή του, απαντώντας στις θεωρίες που υποστηρίζουν ότι αύξησή του προκαλεί άνοδο του ποσοστού ανεργίας, προσθέτοντας ότι «σύμφωνα με τα δεδομένα δεν καταστρέφει την οικονομία, δηλαδή την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση από την άλλη πλευρά, δεν είναι και πανάκεια». Και εξήγησε ότι «δεν είναι μόνο ένας τρόπος για να τονώσουμε τα εισοδήματα των εργαζομένων, αλλά αξιοποιείται και ως εργαλείο εναντίον της φτώχειας, της φτώχειας των εργαζομένων».
Ο κ. Γεωργιάδης τόνισε ότι σε ένα πλαίσιο ολοκληρωμένης κοινωνικής πολιτικής, για τη μείωση της φτώχειας και των ανισοτήτων δεν αρκεί από μόνος του ο κατώτατος μισθός, αλλά «απαιτούνται και άλλες πολιτικές, συνδυαστικά με την αύξηση των κατώτατων μισθών».
«Έχουμε γνώση ότι είναι μια πολύ επιτυχημένη πολιτική, αλλά θα πρέπει να είναι πολύ στοχευμένη» κατέληξε για τον κατώτατο μισθό, συμπληρώνοντας ότι «ως εργαλείο για την τόνωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, σε ένα λογικό επίπεδο -που πρέπει να καθορίζεται βάσει ανάλυσης-, είναι μία πολιτική η οποία έχει ευεργετικές συνέπειες».
Η παρουσίαση του Ανδρέα Γεωργιάδη
Ο Γιάννης Καπλάνης, μιλώντας ως μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τον Κατώτατο Μισθό, σε σχέση με την πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα, επισήμανε ότι «όχι μόνο δεν αναμένεται να επιβραδύνει την ανάκαμψη της οικονομίας, ή να επηρεάσει αρνητικά τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της χώρας, αλλά περιμένουμε να συμβάλει θετικά και να τονώσει τη ζήτηση και την αγορά», αυξάνοντας παράλληλα τα φορολογικά έσοδα.
Στο πλαίσιο αυτό υποστήριξε ότι αποτελεί ένα ιδιαίτερα θετικό βήμα, που ασφαλώς δεν μπορεί να λύσει από μόνος του τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Συνδυαστικά χρειάζεται ένας σχεδιασμός κι άλλων πολιτικών (βιομηχανική, φορολογική κ.ά), αναπτυξιακού χαρακτήρα, επισημαίνοντας ότι η Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση.
«Ο κατώτατος μισθός μπορεί να βοηθήσει σε μια στροφή προς υψηλότερης παραγωγικότητας οικονομία αλλά και καινοτομία», ανέφερε ο κ. Καπλάνης, σημειώνοντας ότι μπορεί να έχει θετική επίδραση και στην καταπολέμηση της υποδηλωμένης εργασίας.
Κύκλοι σεμιναρίων οικονομικής, κοινωνικής & πολιτικής θεωρίας του ΕΝΑ
Τι είναι το δημόσιο χρέος; Πώς συντάσσεται ο κρατικός προϋπολογισμός; Τι σημαίνει «δημόσιο αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα»; Γιατί και πώς αναθεωρείται το Σύνταγμα; Πώς ορίζεται ο (πολιτικός) χρόνος; Ποιοι είναι οι φορείς της (κρατικής) εξουσίας; Πού εδράζεται ο λαϊκισμός; Πώς αναδύονται τα κοινωνικά κινήματα; Μπορεί το «πλήθος» να είναι το νέο πολιτικό υποκείμενο; Τι είναι το κοινωνικό κράτος; Ποιο είναι το μέλλον της εργασίας; Πώς προστατεύεται η μητρότητα στις σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες; Μπορεί ο πολιτισμός να συμβάλει στον κοινωνικό μετασχηματισμό;
Σε αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα θα προσπαθήσει να απαντήσει το επόμενο διάστημα το ΕΝΑ. Μέσα από τρεις παράλληλους κύκλους διαλέξεων σεμιναριακού χαρακτήρα, που απευθύνονται σε νέους φοιτητές, επιστήμονες και ερευνητές αλλά και στο ευρύτερο κοινό, θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε με πρακτικό και αναστοχαστικό τρόπο βασικές έννοιες της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας. Στόχος είναι να διευρύνουμε και να εμβαθύνουμε την κατανόησή μας για έννοιες που συναντούμε στην καθημερινότητά μας, προκειμένου έτσι να ξανασκεφτούμε –εκκινώντας από διαφορετικές ενδεχομένως αφετηρίες– όρους της ατομικής και συλλογικής μας εμπειρίας στο εδώ και το τώρα.
Τα σεμινάρια που έχουν πραγματοποιηθεί έως τώρα:
- Ο κρατικός προϋπολογισμός [Φραγκίσκος Κουτεντάκης]
- Το κομματικό φαινόμενο [Κώστας Ελευθερίου]
- Τα κοινωνικά κινήματα [Δημήτρης Παπανικολόπουλος]
- Το Σύνταγμα και η κοινοβουλευτική δημοκρατία σε περιόδους κρίσης [Αλέξανδρος Κεσσόπουλος]
- Ελληνικό Δημόσιο Χρέος: Διαχρονική Εξέλιξη και Επιπτώσεις [Ηλίας Κωσταράκος]
- Λαϊκισμός και Δημοκρατία [Γιώργος Κατσαμπέκης]
- Το δημόσιο αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα [Μενέλαος Θεοδωρουλάκης]
- Η Οικονομική Κρίση και η Κρίση της Οικονομικής Επιστήμης [Δημήτρης Μυλωνάκης]
- Φυσικός, ιστορικός, κοινωνικός, πολιτικός και υποκειμενικός χρόνος: Συνάφειες & διαφορές [Αριστείδης Μπαλτάς]
- Από τη γένεση της οικονομίας της αγοράς στο νεοφιλελευθερισμό [Μανόλης Μανιούδης]
Διαβάστε ακόμη:
