to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Κοινωνικό ΕΚΑΒ: Όταν η αλληλεγγύη «παλεύει» να ισοπεδώσει τον κοινωνικό αποκλεισμό

Κάνοντας περιπολίες, το ΕΚΑΒ, εντοπίζει τους άστεγους πολίτες και τους βοηθά έμπρακτα να φτιάξουν τα χαρτιά τους, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να ξεκινήσουν την ζωή τους από το μηδέν


 Το τεράστιο κύμα προσφυγικών ροών που έφτασε το 2015 στις ακτές της πολύπαθης χώρας μας, η οποία είχε ήδη μαραζωθεί από την κρίση, ήταν το έναυσμα να δημιουργηθεί μια κοινωνική οργάνωση που είχε ως βασικό στόχο να καταπολεμήσει τον κοινωνικό αποκλεισμό. Να βοηθήσει τους ανθρώπους να ενσωματωθούν στην κοινωνία και να πάρουν «τη μοίρα στα χέρια τους». Έτσι, λίγο καιρό αργότερα, το 2017, ξεκίνησε επίσημα, από μια ομάδα 50 ατόμων το «Κοινωνικό ΕΚΑΒ».

Η ιδέα προήλθε από την γαλλική πρωτεύουσα, η οποία εδώ και πολλά χρόνια έχει δημιουργήσει το SAMU Social(=κοινωνικό ΕΚΑΒ), καθώς αφουγκράστηκε την ανάγκη των 10.000 ανθρώπων που κοιμούνται διάχυτα στους δρόμους του Παρισιού, χωρίς καμία περίθαλψη. Έτσι, κάνοντας περιπολίες, το ΕΚΑΒ, εντοπίζει τους άστεγους πολίτες και τους βοηθά έμπρακτα να φτιάξουν τα χαρτιά τους, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και να ξεκινήσουν την ζωή τους από το μηδέν.

Στην Ελλάδα, «η ανάγκη για κάτι ανάλογο, ξεκίνησε με την κρίση και την λιτότητα και επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με το προσφυγικό», λέει ο πρόεδρος και συνιδρυτής του Κοινωνικού ΕΚΑΒ στη χώρα, Οδυσσέας Βουδούρης. Το 2017 άρχισε να δρα το Κοινωνικό ΕΚΑΒ, με στόχο να ισοπεδώσει τον κοινωνικό αποκλεισμό όλων των ανθρώπων που αισθάνονται περιθωριοποιημένοι. Από τους πρόσφυγες με αναπηρίες, μέχρι τους μετανάστες που δεν έχουν τα απαραίτητα χαρτιά και τα ανήλικα παιδιά. Δεν προσφέρει μόνο υγειονομική φροντίδα. Παρέχει ψυχολογική υποστήριξη για τους απόκληρους αυτού του κόσμου, που βίωσαν την αγριότητα του πολέμου και έπλευσαν καταμεσής του πελάγους σε φουσκωτές βάρκες για να βρουν ένα καλύτερο αύριο. «Πρέπει να πηγαίνουμε κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους, γιατί πολλές φορές βρίσκονται σε τέτοια απόγνωση που δεν μπορούν να ζητήσουν αυτό που έχουν ανάγκη».

Οι κινητές μονάδες του Κοινωνικού ΕΚΑΒ που απαρτίζονται από πέντε άτομα – συντονιστή, γιατρό, φυσιοθεραπευτή, κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο –επισκέπτονται στοχευμένα, έπειτα από παραπομπές των προσφύγων, τους καταυλισμούς ή τα διαμερίσματα στα οποία διαβιούν και τους παρέχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ψυχολογική υποστήριξη. Εκτός από τους εργαζόμενους, στις δράσεις συμμετέχουν και αρκετοί εθελοντές. «Έχουμε μόνιμο προσωπικό πέντε εθελοντών προσφύγων, οι οποίοι παρέχουν φροντίδα σε ανθρώπους με βαριά αναπηρία, κάθονται μαζί τους στα νοσοκομεία, τους πηγαίνουν βόλτα, διαβάζουν βιβλία στους τυφλούς και ενίοτε αξιοποιούνταν ως διερμηνείς», αναφέρει η Μαρία Δημητροπούλου, υπεύθυνη του Κοινωνικού ΕΚΑΒ. «Κανείς δεν έχει ωράριο. Βρίσκονται δίπλα στους πρόσφυγες για όσες ώρες χρειαστεί», δείχνοντας έμπρακτα τι σημαίνει αλληλεγγύη.

Μια πολύ σημαντική πινελιά αλληλεγγύης, είναι το πρόγραμμα «Θέτις» που υλοποιούσε το Κοινωνικό ΕΚΑΒ, σε συνεργασία με την ΑΡΣΙΣ, με το οποίο προσέφερε περίθαλψη στους πρόσφυγες με αναπηρία. Το όνομα είναι συμβολικό, διότι στη μυθολογία, η θεά Θέτις περιέθαλψε τον ανάπηρο Ήφαιστο, τον οποίο είχε πετάξει στη θάλασσα η Ήρα, θεωρώντας τον άχρηστο. Παρά την αναπηρία του, τελικά ο Ήφαιστος με τα χρόνια εξελίχθηκε σε έναν ταλαντούχο τεχνίτη. «Έχει τύχει να παραγγείλουμε και να παρέχουμε τεχνητό πόδι σε πρόσφυγα και την τελευταία στιγμή να αλλάξει γνώμη και να μην το βάλει», λέει η Μαρία, αναφερόμενη στις δυσκολίες που έχουν αντιμετωπίσει αυτούς τους μήνες. «Είναι μια απογοήτευση για την ομάδα μας». «Ο άνθρωπος χρειαζόταν το πόδι του, αλλά δεν μπορούσε να αποδεχθεί υποσυνείδητα την αναπηρία του», προσθέτει ο κ. Βουδούρης.

Η Μαρία μίλησε και για έναν νέο ασθενή από τη Συρία, ο οποίος είχε τύχει να χειρουργηθεί στην Τουρκία και είχε σοβαρό πρόβλημα με την κήλη του. «Οργανώσαμε δωρεάν εξετάσεις, τον πήγαμε σε νοσοκομείο και βρήκαμε τον γιατρό που θα τον αναλάβει, αλλά την τελευταία στιγμή εξαφανίστηκε, καθώς τον κυρίεψε ο φόβος», περιγράφει η ίδια. «Είναι πολύ δύσκολο να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των ανθρώπων, αλλά προσπαθούμε να έρθουμε κοντά τους, να τους βοηθήσουμε. Μέσα σε διάστημα 10 μηνών, έχουμε περιθάλψει 400 ανθρώπους». Πολύ θετικό σημείο, ήταν ότι τα ελληνικά νοσοκομεία ήταν «ανοιχτά» για τους πρόσφυγες, σε σημείο που οι γιατροί κανόνιζαν ακόμα και εμβόλιμα ραντεβού.

Τα μελλοντικά σχέδια των ανθρώπων του Κοινωνικού ΕΚΑΒ, είναι «ο προσανατολισμός στον ελληνικό πληθυσμό και την ελληνική κοινωνία, που ήταν ο βασικός λόγος που ξεκίνησε όλη η προσπάθεια», λέει ο κ. Βουδούρης.

Διακοπή χρηματοδότησης

Το κοινωνικό ΕΚΑΒ αρχικά ήταν εγκεκριμένο για ένα έτος με βασικό χρηματοδότη την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ. Ωστόσο, έπειτα από ορισμένες Ευρωπαϊκές αποφάσεις, το Σεπτέμβρη του 2018, διακόπτεται απότομα η χρηματοδότηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το πρόγραμμα να λειτουργεί υποτυπωδώς, με ότι δυνάμεις έχουν τα μέλη και οι εργαζόμενοι, προκειμένου να μην χαθεί αυτή η ιδιαίτερα σημαντική επένδυση.

Τι συμβαίνει με τα ασυνόδευτα ανήλικα;

Ένα τεράστιο ζήτημα που ακόμη δεν έχει επιλυθεί, αφορά τα ασυνόδευτα ανήλικα. «Στην χώρα υπάρχουν πάνω από 3.000 ασυνόδευτα ανήλικα, αλλά μόνο 1.000 από αυτά τα παιδιά στεγάζονται με τις προδιαγραφές που πρέπει», αναφέρει ο κ. Βουδούρης. «Τα υπόλοιπα 2.000 είναι είτε στον δρόμο, είτε σε καταυλισμούς, είτε σε κρατητήρια της αστυνομίας».

«Εμείς έχουμε κάνει πέντε προτάσεις δομών που θα μπορούσαν να στεγάσουν τουλάχιστον 150 παιδιά σε κτήρια που είναι εντοπισμένα, τσεκαρισμένα και των οποίων οι ιδιοκτήτες συμφωνούν». Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι οι προδιαγραφές της ΕΕ, απαιτούν δομές που είναι όλες οι θέσεις τους προσβάσιμες για παιδιά με αναπηρία, ακόμα και στα πολυόροφα κτήρια. Έχουν βρεθεί κτήρια που είναι προσβάσιμα στο ισόγειο αλλά δεν είναι στους άλλους ορόφους, οπότε αυτόματα αποκλείονται από τον κανονισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, τον τελευταίο χρόνο να δημιουργηθούν μόνο 60 θέσεις στέγασης σε ασυνόδευτα παιδιά, ενώ από τα 600 παιδιά που έχει υπό την προστασία του ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, μόνο τα δύο είναι με αναπηρία. «Θέλοντας να κάνουμε το καλύτερο, δεν κάνουμε το καλό και κάνουμε το χειρότερο», λέει ο κ. Βουδούρης. «Είναι καλύτερα να βρίσκονται σε καταυλισμούς ή στο δρόμο, που δέχονται ακόμη και σεξουαλική εκμετάλλευση;»

Πλέον, το αρμόδιο υπουργείο για τα ασυνόδευτα, είναι το Υπουργείο Οικονομίας, καθώς το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν έχει Διαχειριστική Αρχή. «Ωστόσο, τα ασυνόδευτα παιδιά είναι τα άτομα που θα πρέπει να ασχοληθούμε κατά απόλυτη προτεραιότητα». Αυτό που πρέπει να γίνει, λέει ο κ. Βουδούρης, είναι να εκδοθεί Κοινή Υπουργική Απόφαση που θα προβλέπει είτε να υπάρχουν καινούργιες δομές μόνο για παιδιά με αναπηρία, είτε στις νέες αυτές δομές να υπάρχουν ορισμένες θέσεις με αυτές τις προδιαγραφές. «Η δημιουργία δομών ασυνόδευτων έχει και τεράστιο όφελος για την τοπική κοινωνία γιατί δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας. Κάθε δομή για 50 παιδιά έχει 24 θέσεις εργασίας εξειδικευμένου προσωπικού.»

Κι όχι μόνο αυτό. "Υπερασπίσου το παιδί. Γιατί άμα γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα".

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)