Προσθέτει δε, πως δεν ήταν τυχαίο το «Όχι» στην κυπριακή Βουλή για αυτή την απόφαση, κάτι που ο ίδιος το ανέμενε και το οποίο τελικά είναι μια κατανοητή αντίδραση από την πλευρά των λαϊκών αντιπροσώπων.
Παραπέμποντας στη δήλωση της Αυστριακής υπουργού Οικονομικών Μαρία Φέκτερ -- την οποία, όπως λέει, δεν εξαιρεί από την επιφύλαξη και την κριτική του (ΣΣ απέναντι στους υπουργούς Οικονομικών του Eurogroup) - που σε μια στιγμή ειλικρίνειας παραδέχεται πως «ίσως θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε περισσότερο στις Βρυξέλλες», ο κ. Βρανίτσκι επισημαίνει με έμφαση, ότι όχι «ίσως» αλλά «οπωσδήποτε», έπρεπε να είχε υπάρξει περισσότερη διαπραγμάτευση.
Διότι, κατά την άποψή του, θα έπρεπε να γνωρίζουν εκείνοι στις Βρυξέλλες ποιά είναι τώρα πραγματικά τα καθήκοντα των Κυπρίων και ποιά τα καθήκοντα των Ευρωπαίων, όπως θα έπρεπε επίσης να γνωρίζουν τη γλώσσα που θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν ώστε να μην προκύψουν αυτά που προέκυψαν, δηλαδή οι μεν Ευρωπαίοι να ισχυρίζονται ότι οι Κύπριοι αποδέχτηκαν και οι δεύτεροι πως δεν αποδέχτηκαν και κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί και αυτό θα αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό βήμα. Σύμφωνα με τον πρώην καγκελάριο, όταν επαναλαμβάνεται συνέχεια ότι η Κύπρος αποτελεί ειδική περίπτωση, αυτό γίνεται διότι είναι ιδιαίτερες οι σχέσεις προς τη ρωσική οικονομία, όπως δεν υπάρχουν κατά αυτό τον τρόπο σε άλλες χώρες, όμως ο ίδιος δεν θέλει να μπει στη συζήτηση, αν από αυτό μπορούν να εξαχθούν συνωμοσιολογικά σενάρια. Οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν τόσο μεγάλο δυναμικό ως προς τα οικονομικά κέντρα, ώστε αν είχαν κάτι τέτοιο κατά νουν, προχώρησαν σε μια λανθασμένη απόφαση, προσθέτει.
Ως προς το ρόλο της Ρωσίας στο θέμα της Κύπρου, ο ίδιος θεωρεί πως δεν μπορεί ακόμη να προβλεφθεί, διότι, όπως σημειώνει, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ούτε υποσχέθηκε κάτι ούτε και έκανε κάποια δεσμευτική δήλωση και ως εκ τούτου θα πρέπει κανείς να περιμένει ποιά θα είναι τελικά η στάση των Ρώσων.
Στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στη Βιέννη, ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας, αναφερόμενος στις εξελίξεις στην Ελλάδα, επισημαίνει πως από τη φύση των πραγμάτων, δεν υπάρχει ακόμη ένα πραγματικό τέλος της κρίσης. Και θα πρέπει, όπως λέει, να επαναλάβει και πάλι την πάγια θέση που εκπροσωπεί, πως δηλαδή δεν επιτρέπεται σε καμιά περίπτωση να παραβλέπονται οι ανάγκες του πληθυσμού και προπάντων των ανθρώπων που έχουν χαμηλούς μισθούς και συντάξεις και αυτός πρέπει να είναι ένας σημαντικός παράγοντας για το ξεπέρασμα της δύσκολης κατάστασης. Κατά την άποψή του, εξαιτίας των συνθηκών, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια και θα πρέπει να εφαρμόσει εκείνα για τα οποία έχει αναλάβει υποχρεώσεις με όλες τις δυσκολίες τους και με όλα τα βάρη που έχει να σηκώσει ο ελληνικός λαός.
Υπενθυμίζεται, πως σε παλαιότερες συνεντεύξεις του, ο πρώην καγκελάριος της Αυστρίας (στο διάστημα 1986-1997) - ο οποίος θεωρείται μεγάλος φίλος της Ελλάδας, διαθέτοντας κατοικία στην Ιεράπετρα της Κρήτης όπου περνά κάθε χρόνο αρκετό καιρό - είχε ζητήσει να παραμείνει ανοικτή η «ομπρέλα διάσωσης» για την Ελλάδα, σημειώνοντας πως «σίγουρα μπορεί να γίνουν αρκετά ακόμη».
Είχε επίσης επισημάνει ως «μη σωστό», τα πάντα να ανάγονται σε νέα μέτρα λιτότητας από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης, καθώς με τον τρόπο αυτό, όπως τόνιζε, δεν πρόκειται να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, χωρίς την οποία δεν υπάρχουν φόροι και ως εκ τούτου μια εξυγίανση των δημοσιονομικών, ενώ συμπλήρωσε πως η Διεθνής Κοινότητα θα πρέπει να καταστήσει δυνατά για την Ελλάδα, επενδυτικά προγράμματα και μια επιστροφή σε μια «επιθετική» οικονομική πολιτική.
Πηγή: ΑΜΠΕ
