to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

22:52 | 20.03.2013

Πολιτισμός

«Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους?»: πρεμιέρα την άλλη Πέμπτη

Tην Πέμπτη 27/3 στον κινηματογράφο Νιρβάνα



Κατά το elculkture.gr:

Πέντε χρόνια μετά το ιδιαίτερο «Valse Sentimentale», η Κωνσταντίνα Βούλγαρη επανέρχεται με μία ακόμα προσωπική ταινία που αγγίζει με διεισδυτική ματιά μια σημερινή ιστορία.


Με επίκεντρο την Ηλέκτρα, μια νεαρή γυναίκα που προσπαθεί να βρει τον ρυθμό της, το «Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους?» (από το ομώνυμο κόμικ της Μαφάλντα) περιγράφει τη σημερινή πραγματικότητα με χιούμορ, προβληματισμό και τρυφερότητα.

Σύνοψη


Η Ηλέκτρα, 32 χρονών, ζει στην Αθήνα της κρίσης. Παράλληλα με τη ζωή στην πόλη που αλλάζει συνεχώς, η Ηλέκτρα βιώνει τη δική της προσωπική κρίση. Ερωτευμένη με έναν πολιτικό κρατούμενο, με σπουδές στο Λονδίνο που δεν έχουν αντίκρισμα, με γονείς από τη γενιά του Πολυτεχνείου που ακόμα περιμένουν να ενωθεί η αριστερά, η ταινία «Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους?» είναι μια προσωπική, υποκειμενική καταγραφή της σημερινής πραγματικότητας με χιούμορ, θυμό, αγάπη και πολλές κουβέντες για φαγητό.

Κι ενώ η παρουσία του αναρχικού χώρου, η αντικομφορμιστική στάση ζωής της ηρωίδας, η γειτονιά των Εξαρχείων με τις καταλήψεις και τα αυτοσχέδια πάρκα και μια παρέμβαση σε ραδιοφωνικό σταθμό θα μπορούσαν σε διαφορετική περίπτωση να είναι τα συστατικά μιας ταινίας επικαιρότητας, η Βούλγαρη καταθέτει πάνω από όλα μια ταινία χαρακτήρων με χαρισματική φυσικότητα.


Η Ηλέκτρα, αν και μοναχική, επιδιώκει την ουσιαστική επικοινωνία με τους γύρω της. Απογοητευμένη από την αντιφατική σχέση με τους γονείς (Δημήτρης Πιατάς, Θέμις Μπαζάκα) και κυρίως με την μητέρα της , απρόθυμη να υποκύψει στα κλισέ της καλής δουλειάς και του γάμου, ανήσυχη για την τύχη του φυλακισμένου συντρόφου της (Δημήτρης Ξανθόπουλος), η πρωταγωνίστρια βρίσκει καταφύγιο σε δύο ανορθόδοξες σχέσεις. Από τη μια συζητά ισότιμα με το οχτάχρονο αγόρι (Αλέξης Χαρίσης) που προσέχει, από την άλλη εξομολογείται τα όνειρα και τους φόβους τους σε έναν πενηνταπεντάχρονο γείτονα (Κώστας Γανωτής) με αφορμή τη βόλτα του σκύλου της.

Η Βούλγαρη μας ξεναγεί στις προσωπικές στιγμές της ηρωίδας με διακριτικότητα. Οι συναντήσεις της Ηλέκτρας με τον περίγυρό της είναι το όχημα για να μοιραστούμε την αγωνία, τους φόβους, τις αντιφάσεις, αλλά και την αντίδρασή της σε μια κοινωνία που βιώνει βαθιά κρίση και δείχνει να ορίζεται από αυτήν.


Αντλώντας έμπνευση από τα προσωπικά της βιώματα η σκηνοθέτις δηλώνει για την αναφορά στην αστική, προοδευτική οικογένεια της πρωταγωνίστριας που όμως έχει τα στεγανά της: «Μιλάω γι’ αυτό που γνωρίζω, δηλαδή την προοδευτική, αριστερή οικογένεια της γενιάς του Πολυτεχνείου. Έχει ενδιαφέρον ο γονιός που απ’ τη μια προσπαθεί να εφαρμόσει μια θεωρία ελευθεριότητας στη ζωή του, απ’ την άλλη να την κάνει πράξη στη ζωή του παιδιού του. Ίσως η γενιά εκείνη κάπου δε βρήκε αυτό το νήμα κι έτσι δημιουργούνται αντιφάσεις στα παιδιά τους. Ενώ δηλαδή στη θεωρία είμαστε ανοικτοί, τελικά μας νοιάζει ακόμα τι θα πει ο γείτονας. Υπάρχουν συντηρητικές αξίες και καθωσπρεπισμός που δεν έχουν ξεπεραστεί».

Παρομοίως, το θέμα της αντίστασης και της αλληλεγγύης είναι κεντρικό για τη Βούλγαρη: «Με αφορά και με ενδιαφέρει αυτός ο χώρος. Η ιδιοσυγκρασία και η ηθική των ανθρώπων που αφιερώνουν χρόνο ή ακόμα θυσιάζουν και την προσωπική τους ελευθερία για τα ιδανικά τους, είναι για μένα το πιο σημαντικό. Ήθελα να αναδείξω την εμπειρία που έχω εγώ, αλλά και την αληθινή πλευρά αυτών των ανθρώπων, που συνήθως τα ΜΜΕ τους παρουσιάζουν αρνητικά. Νομίζω εξάλλου ότι η αλληλεγγύη είναι η μόνη λύση. Οι αυτόνομες πρωτοβουλίες, χωρίς κεντρική κομματική γραμμή που να τις καλύπτει. Είναι στάση ζωής, συμπεριφορά, σχέσεις, τα οποία ακολουθείς με συνέπεια και όχι για μια - δυο ώρες ή για να πας απλά σε μια πορεία».

Όσο για το ερωτηματικό του τίτλου που μοιάζει να υπονομεύει την έννοια της αισιοδοξίας η σκηνοθέτις σχολιάζει: «Θέλω η ταινία να έχει ένα αισιόδοξο μήνυμα, για μένα ωστόσο αυτό αντλείται από την πολιτική αφύπνιση και τη συλλογική προσπάθεια ακόμα και σε επίπεδο ομάδας, πρωτοβουλιών, γειτονιάς. Δεν είναι αισιόδοξο να ξαναγυρίζουμε στην παλιά κατάσταση, στους παλιούς μισθούς, το lifestyle και τα κομμωτήρια. Γι’ αυτό και οι αισιόδοξοι της ταινίας μου είναι αντισυμβατικοί και είναι αυτοί που μπορεί να καταλήξουν και στη φυλακή».


Συντελεστές

Κωνσταντίνα Βούλγαρη | Σενάριο - Σκηνοθεσία
Ελένη Αφεντάκη | Παραγωγός
Βάσω Πατρούμπα | Line Producer
Κώστας Αθουσάκης | Βοηθός Σκηνοθέτη
Νίκος Βελιώτης | Συνθέτης
Ορέστης Καμπερίδης | Ηχολήπτης
Χρήστος Χαρίσης | Σκηνογράφος
Βασίλης Κλωτσοτήρας | Διευθ. Φωτογραφίας
Kenan Akkawi | Μοντάζ
Ιωάννα Σημεονίδη | Make-up Artist
Χαρά Κότζαλη | Χορογράφος
Κίκο Αφεντάκη | Publicity, Web & Social Media
Ηφιγένεια Βασιλείου | Art Work

Παίζουν:


Μαρία Γεωργιάδου | Ηλέκτρα
Δημήτρης Ξανθόπουλος | Μανούσος
Δημήτρης Πιατάς | Πατέρας
Θέμης Μπαζάκα | Μητέρα
Κώστας Γανωτής | Αργύρης
Αλέξης Χαρίσης | Maerkl/ Πέτρος

Πληροφορίες εκδήλωσης

ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax

Λ. Αλεξάνδρας 192 (ΜΕΤΡΟ Αμπελόκηποι), +302106469398,

Πρεμιέρα: Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013, στις 20.00
Διάρκεια: 83'

Είσοδος μόνο με πρόσκληση.

* * *

Δείτε και μια συνέντευξη με την Κωνσταντίνα Βούλγαρη στο left.gr, πέρσι τον Νοέμβρη:

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)