«Και την παίρνω στην αγκαλιά και την κρατάω από το χέρι θέλω να ζήσει. Και της λέω Γιαννούλα δεν θα πεθάνεις και εκείνη μου κούνησε αρνητικά τα φρύδια και εκεί έτρεμε στα δικά μου τα χέρια.

Την πήρα στην αγκαλιά μου να την πάω πάνω στο αμάξι και τρελαθήκαμε, ο σύζυγός μου τρελάθηκε, ήταν και η πεθερά μου εδώ και μου δείχνει το κοριτσάκι χάλια να κάνει κίνηση προς τα εμπρός. Εγώ νόμισα ότι θα κάνει εμετό, δεν πήγε το μυαλό μου ότι χάνει αίμα ,πολύ αίμα αφού όπως την είχα στην αγκαλιά μου είδα να πετάει το αίμα από εδώ (σ.σ από το στόμα) Πέταγε αίμα και από τον λαιμό. Έβγαλα την μπλούζα και σκούπισα το αίμα της αλλά έβγαζε αίμα από παντού και μετά ανοίγει το στόμα της και ... έβγαλε πολύ αίμα το μωρό.

Ήταν πολύ χάλια το κορίτσι δεν άκουσα ούτε μια κουβέντα. Πως να ακούσω αφού είχε πεθάνει το κορίτσι. Και αυτός (εννοεί τον άνθρωπο που πυροβόλησε) λέει «έριξα στον αέρα». Αυτά όλα ψέματα είναι.»