Αναλυτικά, η κίνηση εργαζομένων στο Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής «Ανεξάρτητη Συνδικαλιστική Παρέμβαση», εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: 

Ανακοινώθηκε στη Βουλή η απάντηση που έδωσε η Υπουργός Εργασίας στην Ερώτηση βουλευτών,  για την παράνομη απόλυση, από τον Πρόεδρο και την πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής της συν. Ρύιας Πατσατζή, υπάλληλο και εκλεγμένο μέλος του ΔΣ. Έτσι μάθαμε και για το πρόστιμο που επιβλήθηκε από το ΣΕΠΕ και το οποίο αρνιόταν  κατηγορηματικά ο Πρόεδρος, στο τελευταίο ΔΣ, παραπλανώντας ψευδόμενος, για άλλη μια φορά, τα μέλη του. Στο οποίο ΔΣ, αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι το ΕΚ θα επιβαρυνθεί οικονομικά από τις ενέργειές του. Τι έχει ν’ απαντήσει τώρα?

Για εμάς το τεράστιο θέμα είναι η απόλυση της συναδέλφου και ο τρόπος  που απολύθηκε, που την στέλνει στην ανεργία, χωρίς να μπορεί να πάρει έστω το επίδομα. Πρέπει να ξέρει ο Πρόεδρος, ότι  Εργατικά Κέντρα φτιάχτηκαν για να υπερασπίζονται τους εργαζόμενους από τις απολύσεις και τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών κι όχι ν’ αυθαιρετούν τα ίδια, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, νόμους και αποφάσεις του ΣΕΠΕ. Επίσης πρέπει να γνωρίζει, ότι τη νομολογία που επιδιώκει να δημιουργήσει με την παράκαμψη του ν.1264/82, στρώνει το χαλί στους εργοδότες που θα το χρησιμοποιήσουν αύριο για ν’ απολύουν οι ίδιοι συνδικαλιστές, με την έγκριση του Π. Μαγαλιού και της παράταξής του. Έναν νόμο, που όλο το συνδικαλιστικό κίνημα χαιρέτησε ως τον πιο δημοκρατικό που είχε η χώρα και τον νόμο που διακαώς εδώ και χρόνια οι εργοδότες θέλουν να καταργήσουν ή να τον καταστήσουν ανενεργό. Αλλά μάλλον αισθάνεται περισσότερο εργοδότης παρά εργαζόμενος, μια και το ΕΚ το θεωρεί «μαγαζάκι» του.

Περιμένουμε τις απαντήσεις για τα ερωτήματα που βάζουμε εδώ και πολύ καιρό, αλλά δυστυχώς, ο Πρόεδρος του ΕΚ εκτός από συκοφαντίες δεξιά κι αριστερά, δεν έχει απαντήσει επί της ουσίας.

Επίσης περιμένουμε να πάρει θέση η ηγεσία της ΓΣΕΕ, καθώς και η ΠΑΣΚΕ Ιδιωτικών Υπαλλήλων, η οποία με ανακοίνωσή της δήλωνε πως δεν υπάρχει απόλυση!!

Απαιτούμε ν’ ανακληθεί άμεσα αυτή η απόλυση, η οποία αποτελεί ντροπή γι’ αυτούς που την σχεδίασαν και για το συνδικαλιστικό κίνημα, αν συνεχίσει να την ανέχεται. Μια απόλυση που δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα επιβίωσης στην συναδέλφισσα, προς δόξα του Μαγαλιού και της παράταξής του, καθώς και όποιων τον καλύπτουν ως σήμερα.