to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

19:55 | 13.05.2018

Έλλη Ζώτου

πηγή: Αυγή

Κοινωνία

H Λέσβος συνεχίζει να διδάσκει αλληλεγγύη

Τα νησιά, με πρωταγωνίστρια τη Λέσβο, έδειξαν τι σημαίνει ανθρωπιά, μην επιτρέποντας τότε σε κανέναν να καπηλευτεί ούτε τα προβλήματα που ομολογουμένως είχαν - αν σκεφτεί κανείς τι σημαίνει ένα νησί να δέχεται καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους χωρίς κάποια ουσιαστική προετοιμασία


Έχουν περάσει τρία χρόνια από τους μήνες εκείνους που παρακολουθούσαμε να γεμίζουν οι ακτές της Λέσβου με πορτοκαλί σωσίβια των ανθρώπων που πάσχιζαν να φτάσουν στην ασφάλεια της Ευρώπης, μακριά από εμπόλεμες διαμάχες, διώξεις ή ακραία φτώχεια. Κάποιοι από εμάς θυμούνται ακόμα τα τηλεφωνήματα στις εφημερίδες κατοίκων της Λέσβου που μας περιέγραφαν τις εικόνες μιας Μυτιλήνης που θύμιζε σε πολλούς τις ιστορίες των Μικρασιατών παππούδων τους.

Και τα νησιά, με πρωταγωνίστρια τη Λέσβο, έδειξαν τι σημαίνει ανθρωπιά, μην επιτρέποντας τότε σε κανέναν να καπηλευτεί ούτε τα προβλήματα που ομολογουμένως είχαν - αν σκεφτεί κανείς τι σημαίνει ένα νησί να δέχεται καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους χωρίς κάποια ουσιαστική προετοιμασία. Τρία χρόνια μετά, η εικόνα των γιαγιάδων που ταχταρίζουν το μωρό μιας προσφυγοπούλας που έφτασε βρεγμένη στην παραλία - γιαγιάδες που, σημειωτέον, είχαν προταθεί και για Νόμπελ!- κινδυνεύουμε να πούμε ότι ξεφτίζει. Ειδικά μετά και την πρόσφατη οργανωμένη επίθεση ακροδεξιών εναντίον ειρηνικά διαμαρτυρόμενων οικογενειών προσφύγων στην πλατεία Σαπφούς. Ξεφτίζει στ' αλήθεια; Ή απλώς η βία ακούστηκε πιο δυνατά από τον αγώνα που συνεχίζουν να δίνουν εθελοντές και ντόπιοι για την ανθρωπιά και τη συνύπαρξη όλων στο νησί, σε πείσμα όσων εποφθαλμιούν για λίγες ψήφους να δώσουν φωνή και σάρκα στον φασισμό και τον ρατσισμό;

Η αντιφασιστική Μυτιλήνη

Την περασμένη Τετάρτη, στη πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη, παραμονή της συμπλήρωσης 73 ετών από την αντιφασιστική νίκη των λαών, το φως και τα χαμόγελα των ανθρώπων έδιωξαν τη σκοτεινιά που προσπάθησαν δήθεν πατριώτες να φέρουν στην τοπική κοινωνία της Λέσβου. Μια μεγάλη αντιφασιστική συγκέντρωση με νέους, φοιτητές, πρόσφυγες, εργαζόμενους, οικογένειες ολόκληρες με τα παιδιά στην αγκαλιά ή και σε καρότσια ακόμα, συλλογικότητες, πολιτικούς φορείς και οργανώσεις της Αριστεράς, έδωσε το μήνυμα σε κάθε σοκάκι της πόλης ότι θα υπερασπιστούν τον τόπο τους από τους φασίστες.

Με συνθήματα όπως «Λέσβος γη, αντιφασιστική», «η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», «Ελλάδα, Τουρκία, Μακεδονία, ο εχθρός είναι στις τράπεζες και τα υπουργεία», «δυο μέτρα κάτω απ’ τη γη, υπάρχει μια θέση για κάθε ρατσιστή», η πορεία κατέληξε και πάλι στην πλατεία Σαπφούς, σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις από το νησί. Στην πλατεία, κάτω από το άγαλμα της Σαπφούς, η χορωδία «Cantalaloun» έσμιξε πρόσφυγες, μετανάστες, εθελοντές και ντόπιους σε τραγούδια που ενώνουν τον κόσμο.

Οι πρόσφυγες δεν έφτασαν το 2015

Η Λέσβος άλλωστε δεν έμαθε τι σημαίνει πρόσφυγας το 2015, όταν πρόσφυγες έφτασαν κατά χιλιάδες στην Ευρώπη. Πάντα στο νησί υπήρχαν ομάδες υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών που έφταναν στις ακτές του και παλιότερα -σε μικρότερους αριθμούς τότε, τόσο που δεν ήταν τόσο ορατή η παρουσία τους όσο σήμερα. Μάλιστα, μια τέτοια ομάδα υποστήριξης είχε οργανωθεί το μακρινό 2005 από φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Το 2012 ξεκίνησε το εγχείρημα του ΠΙΚΠΑ, ένας χώρος των παλιών κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ όπου μια ομάδα ακτιβιστών του νησιού ξεκίνησε να στήνει ένα χώρο φιλοξενίας ευάλωτων προσφύγων και μεταναστών. Η ομάδα αυτών των ακτιβιστών μετεξελίχθηκε στην Αλληλεγγύη Λέσβου, η οποία και βραβεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2016 με το βραβείο Νάνσεν από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, ενώ ο χώρος του ΠΙΚΠΑ συνέχισε τη λειτουργία του προσφέροντας καταφύγιο στις δύσκολες ώρες του 2015.

Ένα "μωσαϊκό" ένταξης

Και οι ακούραστοι εθελοντές ντόπιοι δεν σταμάτησαν όταν σβήσαν τα φώτα της δημοσιότητας αλλά ούτε και όταν ήλθε η συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας που έφερε σαν συνέπεια τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων σε άθλιες ομολογουμένως συνθήκες στη Μόρια, όπου τους καταδίκασε να περιμένουν για μήνες ολόκληρους την απόφαση ασύλου. Η Αλληλεγγύη Λέσβου και το Borderline - Europe στήσανε το Μοσάικ, ένα κέντρο υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στη Λέσβο. Σε αυτό, συνεργάστηκαν και συνεργάζονται και ΜΚΟ όπως Help Refugees, Odysseas και παλιότερα οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, η Praksis. Στο κέντρο αυτό, που λειτουργεί μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης, πρόσφυγες και μετανάστες μπορούν να μάθουν ελληνικά και αγγλικά, οι Έλληνες να μάθουν αραβικά, τα παιδιά να παίξουν, να μάθουν υπολογιστές ενήλικοι από καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ενώ λειτουργούν εργαστήρια ανακύκλωσης, ύφανσης. Διαθέτουν επίσης δανειστική πολύγλωσση βιβλιοθήκη και χορωδίες παιδιών και ενηλίκων.

«Το Μοσάικ προσλαμβάνει τόσο πρόσφυγες όσο και γηγενείς ως μεταφραστές, νομικούς συμβούλους, καθηγητές γλωσσών, κ.λπ.. Έτσι δημιουργούνται προϋποθέσεις συνεργασίας, μέσω των οποίων οι πρόσφυγες προσφέρουν έργο στην τοπική κοινωνία, αντί να νιώθουν παθητικοί και εξαρτώμενοι παραλήπτες βοήθειας τρίτων», σημειώνουν οι ίδιοι στην ιστοσελίδα τους.

Mahabharabbit

Και κάπως έτσι, ενώ στην Αθήνα αναρωτιόμασταν σε πόσες ταυτοποιήσεις έχει προχωρήσει η αστυνομία για την ακροδεξιά επίθεση στην πλατεία Σαπφούς, στις 4 Μαΐου στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης και την επομένη στο Πολύκεντρο του Μανταμάδου ανέβαινε μια πολυεθνική παράσταση με το όνομα «Mahabharabbit» με μουσική, σωματικό θέατρο, κατασκευές και την τέχνη της μεταποίησης από πάνω από 60 ανθρώπους όλων των ηλικιών και καταγωγών.

Η παράσταση ανέβηκε με την υποστήριξη του Κέντρου Μοσάικ και της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λέσβου, δύο διαπολιτισμικές χορωδίες της Λέσβου, ένα bodypercussion σύνολο από Τουρκία.

Ένα πολυπολιτισμικό εστιατόριο

Ναν στα φαρσί και τα νταρί σημαίνει ψωμί. Με το όνομα αυτό στις 28 Μαρτίου άνοιξε τις πόρτες του ένα κοινωνικό εστιατόριο - καφέ στη Μυτιλήνη από τέσσερις γυναίκες με στόχο να συνεργαστούν για να βοηθήσουν στις ανάγκες πρόσβασης στην εργασία τόσο των προσφύγων όσο και των ντόπιων.

«Τα τραπέζια μας τα έφτιαξαν πρόσφυγες από παλέτες και τα έπιπλα μας είναι μεταχειρισμένα, τα τασάκια μας από αλουμινένια κουτάκια κ.ά.», γράφουν και τονίζουν ότι προτεραιότητά τους είναι να στηρίξουν τοπικούς παραγωγούς και την αλληλέγγυα οικονομία. Στην κουζίνα Ελληνίδες και προσφυγοπούλες παντρεύουν τη Μεσόγειο και την Ανατολή στα πιάτα τους, ενώ οι πόρτες του μαγαζιού ήταν ανοιχτές, όπως μας διηγείται κάτοικος, κατά τα γεγονότα της πλατείας Σαπφούς για να δώσουν καταφύγιο σε πρόσφυγες και αλληλέγγυους.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)