Με αφορμή το βίντεο από τη σελίδα Parkistas - Πεδίο του Άρεως, το Πάρκο της καρδιάς μας:
Διαβάζουμε καθημερινά και παρακολουθούμε στα κανάλια ρεπορτάζ για την εγκατάλειψη και τα ναρκωτικά στο Πεδίο του Άρεως, για την ανομία και τον τρόμο των κατοίκων. Ναι, για το Πεδίο του Άρεως, που παρελήφθη -εγκαταλελειμμένο επί χρόνια- από την Περιφέρεια Αττικής και γίνονται προσπάθειες να αναμορφωθεί και να αποτελέσει ένα μητροπολιτικό πάρκο, ανάσα για τους κατοίκους της Αθήνας. Η Περιφέρεια «τρέχει» σειρά σοβαρών προγραμμάτων (πολιτιστικών, αθλητικών, ψυχαγωγικών) και παράλληλα ανατάσσει τις εγκαταλειμμένες εδώ και χρόνια υποδομές (για παράδειγμα ανακαινίστηκε πλήρως το κτίριο Οικονομίδη που πρόκειται σύντομα να λειτουργήσει μαζί με τις δύο «Γαρδένιες»).
Την ίδια ώρα, κλιμακώνεται μια συντονισμένη επιχείρηση απαξίωσης από μέσα ενημέρωσης, που ενώ στηλιτεύουν την κατάσταση του Πεδίου του Άρεως και την... αδιαφορία της Περιφέρειας, δεν σηκώνουν το βλέμμα λίγο πιο ψηλά να δουν τον λόφο του Στρέφη και την απόλυτη εγκατάλειψη των 50 περίπου στρεμμάτων του. Θα θεωρηθεί άραγε καχυποψία και κακοήθεια να πούμε ότι ο λόφος είναι αόρατος για τα μέσα ενημέρωσης -σαν να έχει μετακομίσει σε άλλη χώρα-, επειδή υπεύθυνος γι' αυτό το... χάλι είναι ο Δήμος Αθηναίων και ο κ. Καμίνης και όχι η Περιφέρεια Αττικής και η Ρ. Δούρου;
Ας το πούμε και το κρίμα στον λαιμό μας...
Λίγα λόγια για τον... Αθηναίο λόφο του Στρέφη
Ο Στρέφης ήταν ιδιοκτήτης ενός λατομείου την δεκαετία του 1840 που βρισκόταν στο λόφο του Στρέφη, τότε λόφος Αγχεσμού. Η δεντροφύτευση έγινε το '24 με 26' δημιουργώντας ένα πανέμορφο πράσινο χώρο στα προάστια της τότε πόλης. Για τον λόγο αυτό, η Εμμανουήλ Μπενάκη ονομαζόταν τότε οδός Προαστίου.
Σύμφωνα με μαρτυρίες η δενδροφύτευσε έγινε για χάρη της γυναίκας του αξιωματικού Στρέφη, το σπίτι του οποίου βρισκόταν στους πρόποδες του λόφου. Το τοπίο ήταν βραχώδες και από το λατομείο συχνά σηκωνόταν κόκκινη σκόνη. Ιδιοκτήτης του λατομείου ήταν ο αδερφός του αξιωματικού. Όταν μια μέρα η κυρία Στρέφη γύρισε σπίτι και είδε τη μπουγάδα της κατακόκκινη οργίστηκε τόσο που για να την ηρεμήσει ο σύζυγός της διέταξε τους στρατιώτες του να δεντροφυτεύσουν όσο πιο σύντομα την περιοχή παρά τις αντιρρήσεις του αδερφού του.
Το 1936 έγινε η πρώτη ανάπλαση του χώρου που και ο λόφος έφτασε τη σημερινή του έκταση και ονομαζόταν άλσος Πινακωτών. Από τότε, μόλις το 1985, γίνεται νέα ανάπλαση του λόφου και δημιουργείται το ανοικτό γήπεδο του µπάσκετ. Δημιουργήθηκαν κούνιες, θεατράκι, πεζόδρομοι και άλλα. Για αρκετά χρόνια ο λόφος διατηρούνταν σε καλή κατάσταση και ήταν πόλος έλξης των κατοίκων των Εξαρχείων αλλά και όλης της Αθήνας. Από εκεί και πέρα, η συνεχής εγκατάλειψη και αδιαφορία των δημοτικών αρχών για τους ελεύθερους χώρους της Αθήνας είχε σαν αποτέλεσμα και την απαξίωση του λόφου του Στρέφη.
