Είθισται μία κυβέρνηση, όταν βρίσκεται περίπου στη μέση της θητείας της, να παίρνει... την “κάτω βόλτα” και η αξιωματική αντιπολίτευση να περιμένει την επιβεβαίωση της θεωρίας του “ώριμου φρούτου”. Ωστόσο, μετά την ψήφιση των μέτρων και των αντιμέτρων στη Βουλή, αλλά και την προοπτική επίτευξης “συμφωνίας - πακέτο” στο αυριανό Eurogroup, δημιουργούνται νέα πολιτικό δεδομένα, που έχουν ήδη προκαλέσει πονοκέφαλο στο επιτελείο του Κυρ. Μητσοτάκη. Κι αυτό διότι, την ώρα που, μαζί με την οικονομία, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να ανοίξει εκ νέου το πολιτικό παιχνίδι, η αξιωματική αντιπολίτευση εισέρχεται σε μία νέα πολιτική περίοδο, επιχειρώντας αφενός να επουλώσει τα τραύματά της από τις συνεχείς αλλαγές... “γραμμής” και στρατηγικής, αφετέρου να απεγκλωβιστεί από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο αυτοπαγιδεύτηκε.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα στόματα στην οδό Πειραιώς είχαν ανοίξει πριν καν ψηφιστεί και τυπικά η τεχνική συμφωνία την περασμένη Πέμπτη από τη Βουλή, καθώς πολλοί “γαλάζιοι” ζητούν από τον Κυρ. Μητσοτάκη πλήρη αλλαγή γραμμής και υιοθέτηση νέας πολιτικής στρατηγικής.
Από τα λάθη στο αδιέξοδο
Εξάλλου ακόμη και τα ποιοτικά ευρήματα των κυλιόμενων μετρήσεων που καταφθάνουν στη Ν.Δ. δείχνουν ότι, πέραν της “μαγικής εικόνας” που παρατηρείται στην πρόθεση ψήφου, ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει κάθε λόγο να ανησυχεί. Άλλωστε, από το περασμένο φθινόπωρο έως τώρα, η Ν.Δ. υπό την ηγεσία του έχει αλλάξει πολλές φορές την τακτική της, έχει αυτοπαγιδευθεί και έχει υποχρεωθεί σε απανωτές πολιτικές κυβιστήσεις: έως τα περασμένα Χριστούγεννα η “γραμμή” της Ν.Δ. ήταν “κλείστε επιτέλους την αξιολόγηση”, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος υποσχόταν πως, όταν ο ίδιος θα ερχόταν στην εξουσία, θα υιοθετούσε ένα “εμπροσθοβαρές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων”. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα όταν ο αντιπρόεδρος Άδ. Γεωργιάδης επιχείρησε να... εκλαϊκεύσει την ως άνω φράση, υποσχόμενος μέτρα “τόσα κι άλλα τόσα”, απ’ αυτά που προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο.
Όταν το πρώτο ορόσημο, της 5ης Δεκεμβρίου, χάθηκε, τότε η Ν.Δ. άφησε στην άκρη το μήνυμα “υπογράψτε τα πάντα να τελειώνουμε” και θόλωσε η γραμμή της για μία ακόμη φορά. Κι αυτό έγινε όταν ο Άδ. Γεωργιάδης ανέλαβε να... διερμηνεύσει στην κοινή γνώμη την πλατφόρμα των “σαμαρικών” και του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού, ότι δηλαδή η κυβέρνηση “πρέπει να πέσει” ώστε “να κλείσει η Ν.Δ. την αξιολόγηση”. Μετά την “προσυμφωνία” της 28ης Φεβρουαρίου, η “γραμμή” άλλαξε εκ νέου: ο Κυρ. Μητσοτάκης αναγκάστηκε, από του βήματος της Βουλής, να “αδειάσει” τον αντιπρόεδρό του διαβεβαιώνοντας ότι το κόμμα του επιθυμεί να κλείσει η αξιολόγηση, ενώ δύο ημέρες μετά, όταν ανέβηκε στο Βερολίνο και συναντήθηκε με την Άν. Μέρκελ και τον Β. Σόιμπλε, “ξέχασε” και τις εκλογές. Έκτοτε, περιοριζόταν να υπογραμμίζει την ανάγκη “πολιτικής αλλαγής” -άλλωστε είχε προηγηθεί έντονη εσωκομματική μουρμούρα: η Κατ. Παπακώστα είχε επισείσει τον κίνδυνο να καταστεί “γραφικό” το διαρκές εκλογικό αίτημα, ενώ η Ν.Δ. ακόμη προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της από την απόφαση Μητσοτάκη να αρνηθεί την υπερψήφιση της χριστουγεννιάτικης ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων. Μία απόφαση που είχε περιγραφεί, από τον Ευ. Μεϊμαράκη, ως... “τζάμπα μαγκιά”, με αποτέλεσμα να διευρυνθεί το εσωκομματικό χάσμα στην οδό Πειραιώς.
Άλλωστε, ο Κυρ. Μητσοτάκης αρνήθηκε να ψηφίσει τη χριστουγεννιάτικη ενίσχυση με το επιχείρημα πως επρόκειτο περί “μονομερούς ενέργειας”, ωστόσο την περασμένη εβδομάδα ακύρωσε (και αυτό) το επιχείρημά του πιέζοντας την κυβέρνηση να μοιράσει... μονομερώς μέρος της υπέρβασης του πλεονάσματος του 2017 που... δεν έχει πιστοποιηθεί ακόμη!
Ζητείται στρατηγική
Κατόπιν όλων αυτών, όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι η συμφωνία ήταν θέμα χρόνου, ο Κυρ. Μητσοτάκης ζήτησε από όλα τα στελέχη του να ασκήσουν “man to man” (πρόσωπο με πρόσωπο) αντιπολίτευση, με απώτατο στόχο να μεγιστοποιηθεί το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης για τα μέτρα. Η Ν.Δ. επιχείρησε να απαξιώσει τα “αντίμετρα”, καίτοι υποχρεώθηκε να ψηφίσει ένα εξ αυτών: την ελάφρυνση των αγροτών με τη μετάταξη των εφοδίων τους από τον υψηλό ΦΠΑ (24%) στο 13% από 1ης Ιουλίου...
Σε κάθε περίπτωση η ψηφοφορία στη Βουλή πέρασε και πλέον, όπως συνομολογεί η πλειονότητα των “γαλάζιων” στελεχών, οι κραυγές περί “τετάρτου Μνημονίου” δεν έχουν σημασία. Ως εκ τούτου το επόμενο διάστημα οι εσωκομματικές διεργασίες στη Ν.Δ. αναμένεται να ενταθούν εκ νέου, καθώς πολλά στελέχη του κόμματος θα πιέσουν την ηγεσία ώστε να καταρτίσει μία νέα πολιτική στρατηγική. Ήδη ο Κυρ. Μητσοτάκης ξεδιπλώνει τακτική “επαφής με την κοινωνία” και έχει δώσει αντίστοιχες οδηγίες στους τομεάρχες του κόμματός του. Παραλλήλως η αξιωματική αντιπολίτευση αναμένεται να δώσει βάρος και στο πρόγραμμα, καθώς από τον περασμένο Σεπτέμβριο και τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ακόμη εκκρεμεί η... παρουσίασή του -καίτοι εδώ και έναν χρόνο ο Κυρ. Μητσοτάκης ζητεί εκλογές...
Πάντως, η παρουσίαση του προγράμματος που επεξεργάζεται ο έτερος αντιπρόεδρος του κόμματος Κ. Χατζηδάκης μπορεί να αποτελέσει “δίκοπο μαχαίρι” για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν αυτό συνιστά “αποκαλυπτήρια” της πραγματικής στρατηγικής του προέδρου της Ν.Δ. Εξάλλου σημεία της στρατηγικής του έχει ήδη αφήσει να διαφανούν: πριν από μία εβδομάδα περιέγραψε ως “αχρείαστες” συγκεκριμένες ομάδες δημοσίων υπαλλήλων, ενώ στην ομιλία του στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη έθεσε ως “παράδειγμα” και πρότυπο την ανάπτυξη της... Ρουμανίας, της Πολωνίας και της Βουλγαρίας, αποκαλύπτοντας την δική του πρόταση: ένα κράτος - Ειδική Οικονομική Ζώνη, με διαλυμένη αγορά εργασίας και ιδανικές συνθήκες για την επιχειρηματική ολιγαρχία.
Σε κάθε περίπτωση, όπως λένε επιτελικά “γαλάζια” στελέχη, η Ν.Δ. σκοπεύει να αποδείξει με την παρουσίαση του προγράμματός της πως είναι “άλλος κόσμος” σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και στο ασφυκτικό “μνημονιακό” πλαίσιο. Μόνο που αυτός ο... “κόσμος” μπορεί να μην αρέσει καθόλου στην κοινωνία, την ώρα που η κυβέρνηση, από την άλλη, θα επιχειρεί να ανατάξει την οικονομία και να αποδείξει πως η χώρα όντως γυρίζει σελίδα.
