Η ευρωπαϊκή στρατηγική του Μακρόν είναι ευανάγνωστη:

- Στο εσωτερικό της Γαλλίας τουλάχιστον μέχρι το τέλος του χρόνου δεν θα προχωρήσει σε μέτρα που θα απορρυθμίζουν ή θα συμπιέζουν την κοινωνία, χωρίς ορατό αντίτιμο ως προς την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

- Απέναντι στη Γερμανία ο πρόεδρος της Γαλλίας δεν τρέφει αυταπάτες για οποιαδήποτε κίνηση χαλάρωσης της λιτότητας αλλά και πολιτικής πλαισίωσης της Ευρωζώνης, τουλάχιστον μέχρι τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Εκεί που μπορεί να προχωρήσει από αύριο η Γαλλία χωρίς τη Γερμανία να μπορεί να προβάλει εύκολα αντιρρήσεις, και χωρίς να χρειάζεται τροποποίηση των Συνθηκών, αλλά απλά και μόνο η ενεργοποίηση της δυνατότητας ενισχυμένων συνεργασιών, είναι η κοινή Αμυνα και οι αμυντικές προμήθειες. Με άλλα λόγια ας αρχίσει η πολιτική ενοποίηση από την κοινή Αμυνα και στη συνέχεια στην εξωτερική πολιτική, ώστε σταδιακά να είναι ολοένα και πιο δύσκολο για το Βερολίνο να υπεραμυνθεί υπέρ του στάτους κβο στην Ευρωζώνη, χωρίς δηλαδή πολιτική πλαισίωση, με μόνους αρμόδιους το άτυπο Eurogroup και τον ESM ως ευρωπαϊκό ΔΝΤ πλέον...

Η γαλλική πρωτοβουλία για ενισχυμένη συνεργασία στην Αμυνα σε ποιους θα απευθύνεται; Αν θα απευθύνεται μόνο στα μέλη της Ευρωζώνης, όπως διερωτάτο χθες η ιστοσελίδα Eurointelligence, θα υπάρξει συναίνεση της Γερμανίας σε αυτήν την κατεύθυνση; Τα παραπάνω τα έχουν επεξεργαστεί ο Ολάντ και οι συνεργάτες του τα δύο τελευταία χρόνια και η αποχώρηση της Βρετανίας, αν τελικά γίνει με τη μορφή σκληρού Brexit, ενισχύει την πρωτοκαθεδρία της Γαλλίας στην κοινή Αμυνα.

Τα παραπάνω όμως σε ό,τι αφορά την πίεση για αναθέρμανση της οικονομίας της Γαλλίας που είναι ασύμβατη με την ατζέντα Σόιμπλε είναι περί διαγραμμάτων. Η Γαλλία δεν μπορεί να αρκεσθεί σε κινήσεις μακροπρόθεσμης και μη προεξοφλημένης απόδοσης, αν μεσοπρόθεσμα δεν υπάρξουν χαλάρωση στην πράξη του ανεφάρμοστου Συμφώνου Σταθερότητας και σημαντική ευρωπαϊκή συνεισφορά ρευστότητας στην οικονομία.