Οι Γάλλοι ψήφισαν εδώ και δύο μήνες έναν νόμο που απαγορεύει την αποστολή e-mails από τον εργοδότη στους εργαζόμενους εκτός ωραρίου εργασίας, κατ’ αρχάς στις επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 50 εργαζόμενους, με προοπτική να γενικευτεί για όλες. Οι Ισπανοί είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν, με τη σοσιαλιστική αντιπολίτευση να έχει καταθέσει το σχετικό σχέδιο νόμου, που θα επιτρέπει στους εργαζόμενους να μπορούν να αγνοούν το κινητό τους και το ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο στον ελεύθερο χρόνο τους. Οι Αυστριακοί το συζήτησαν σοβαρά με την εξέλιξη στη Γαλλία και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η υφιστάμενη εργατική τους νομοθεσία, ούτως ή άλλως προβλέπει ότι ο εργαζόμενος δεν οφείλει να είναι διαθέσιμος εκτός ωραρίου και υπερωριών. Οι Γερμανοί, αν και το συζητούν από το 2011, δεν έχουν προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση, αλλά... ενθάρρυναν τις εταιρείες να εντάξουν την απαγόρευση στους δικούς τους κώδικες εργασιακής συμπεριφοράς, με τις μεγάλες, τύπου Telekom ή Volkswagen, να έχουν ήδη ανταποκριθεί. Όσο για τις χώρες της Σκανδιναβίας, εκεί θεωρείται αυτονόητο ότι οι εργαζόμενοι δικαιούνται να είναι offline μετά τη δουλειά τους.

Στην Ευρώπη του Βορρά και του Νότου ο νομοθέτης προσπαθεί να φρενάρει την υπόγεια ανάμειξη εργασίας και ελεύθερου χρόνου, την οποία ευνοεί η τεχνολογία, καθώς έχει διαπιστωθεί, μεταξύ άλλων, ότι βλάπτει σοβαρά την υγεία του εργαζόμενου. “Burn out” είναι η λέξη της μόδας, και τα πρώτα συμπτώματα της εργασιακής ασθένειας του 21ου αιώνα είναι αϋπνίες, αδυναμία συγκέντρωσης, ανικανότητα ξεκούρασης. Βλέπετε, η προστασία του εργαζόμενου εξακολουθεί να είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ευρωπαϊκής κανονικότητας.

Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα, η μάχη δίνεται για να επανέλθουν οι συλλογικές συμβάσεις, για να ανατραπεί η πορεία προς τον εργασιακό Μεσαίωνα. Και οι Ευρωπαίοι εταίροι -με πολλές εξαιρέσεις, είναι αλήθεια- μαζί με πολλούς εν Ελλάδι «ευρωπαϊστές» παρακολουθούν αμέτοχοι το ΔΝΤ να παίζει το δικό του παιχνίδι σε βάρος των δικών τους αξιών.