Τα ερωτήματα αυτά θα ηχούσαν ακατάληπτα τα προηγούμενα χρόνια, τότε που όλοι προετοιμαζόμασταν απλά για να νικήσουμε στις εκλογές… Είναι όμως απολύτως κατανοητά τώρα που η κυβερνητική εμπειρία μας έχει πείσει για την ανάγκη ύπαρξης ισχυρών διεθνών συμμαχιών, για την ανάγκη υλοποίησης πολιτικών που να δίνουν μετρήσιμα αποτελέσματα, για την ανάγκη διατήρησης των παλιών κοινωνικών συμμαχιών και οικοδόμησης νέων.
Είναι απολύτως σαφές σε όλους ότι σε αυτό το ρευστό σκηνικό ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια ευρωπαϊκή δύναμη σταθερότητας και προόδου. Με διεθνές κύρος σαν κυβέρνηση, η οποία μπορεί να υλοποιήσει «ανοίγματα» σε χώρες με τις οποίες είχαν διαρραγεί οι παραδοσιακά καλές μας σχέσεις. Με πρόγραμμα για την οικονομική ανόρθωση της χώρας. Με αποφασιστικότητα, για να μπορεί να τα βάλει με τη διαφθορά και τη διαπλοκή και ιδιαίτερα με το κομμάτι εκείνο των ΜΜΕ που είχε μάθει «να ανεβάζει και να κατεβάζει κυβερνήσεις»… Με δημοκρατικό ήθος και ευαισθησία, για να μπορεί να προωθεί μέτρα σαν την απλή αναλογική, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων, το σύμφωνο συμβίωσης και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Δυο λόγια για τη σχέση κόμματος και κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, στο Συνέδριό του, θα πρέπει να συζητήσει τον ιδιαίτερο ρόλο που μπορεί να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε μια κοινωνία η οποία δεν έχει συνέλθει από τη συνεχιζόμενη λιτότητα. Η παλιά αντίληψη του «δήμαρχου-διεκπεραιωτή» έχει αντικατασταθεί από έναν «δήμαρχο-μάνατζερ-οραματιστή-καινοτόμο-κοινωνικό αγωνιστή». Η κυβέρνηση θέλει να δώσει (και δίνει σταδιακά) στους λειτουργούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα «εργαλεία» για να αναπτύξουν έναν πιο παρεμβατικό, πιο ουσιαστικό, πιο αναπτυξιακό ρόλο.
Οφείλουμε όμως, στο Συνέδριο να δούμε και τη στρατηγική μας για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Μετά την αποτυχία στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, αν εξαιρέσουμε τις δύο Περιφέρειες και τους λίγους δήμους, χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε τις πολιτικές, αυτοδιοικητικές μας συμμαχίες με τις όμορες πολιτικές δυνάμεις αλλά και τα τοπικά κινήματα. Το 2019 δεν είναι μακριά και είναι αδιανόητο να μην έχουμε φωνή σε έναν βασικό πυλώνα άσκησης πολιτικής όπως είναι ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι κρίσιμο, λοιπόν, να έχεις ένα κόμμα το οποίο να μπορεί να συνομιλεί και να παρεμβαίνει στην κοινωνία. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με νέους συντρόφους, οι οποίοι να είναι διατεθειμένοι να δώσουν μάχες για να αλλάξει αυτή η κοινωνία και να σταματήσουμε να είμαστε όμηροι μιας μικρής ομάδας μεγάλων συμφερόντων! Σε αυτή μας την προσπάθεια υπάρχει χώρος για πολύ περισσότερους από όσους σήμερα στελεχώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί η σημερινή κομματική δομή να μην περιλαμβάνει αυτούς που μας έδωσαν τη νίκη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015, αυτούς που μας στηρίζουν στην κοινωνία, αυτούς που δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την επιστροφή στο παρελθόν των σαμαροβενιζέλων…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη γέννησή του, υπήρξε σχήμα μετωπικό. Αυτή την κουλτούρα συνεργασιών θα πρέπει να την καλλιεργήσουμε ακόμα περισσότερο, ειδικά μετά την προώθηση του στόχου της απλής αναλογικής. Οι όποιες συμμαχίες θα κληθούμε να υλοποιήσουμε θα πρέπει να είναι πάνω σε μια επεξεργασμένη, συλλογικά, πολιτική βάση.
* Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
