Η κ. Σακοράφα εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2014, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 28% και εξέλεξε 6 βουλευτές. Τον Ιούλιο διαφώνησε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο αποφάσισε ότι η έδρα τής ανήκει προσωπικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη μεγάλη απώλεια της κ. Σακοράφα, τον Σεπτέμβριο ξαναζήτησε τη λαϊκή κρίση και πήρε 35,5%.

Η κ. Σακοράφα δεν θεώρησε χρήσιμο να θέσει εκ νέου τον εαυτό της στη λαϊκή κρίση. Δεν αποφάσισε ούτε να προσχωρήσει στη ΛΑΕ. Αλίμονο, πώς να χωρέσει μια τέτοια προσωπικότητα σε ένα κόμμα που δεν πιάνει 3% για να μπει στη Βουλή. Αποφάσισε μόνο, εκ του ασφαλούς, να κρατήσει για τον εαυτό της την ευρωβουλευτική έδρα. Και, φυσικά, τη διόλου ευκαταφρόνητη αποζημίωση των 15.000 ευρώ μηνιαίως συν τις αποζημιώσεις για τα λοιπά έξοδα συνεργατών, χωρίς να τα μοιράζεται με καμία ενοχλητική συλλογικότητα.

Δεν μας ξάφνιασε η επιλογή της. Θα έπρεπε να το είχαμε καταλάβει από τότε που ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αρνούνταν πεισματικά να αποδώσει τη βουλευτική εισφορά στο κομματικό ταμείο αλλά και το ταμείο κοινωνικής αλληλεγγύης. Ωστόσο, αυτό που μας ξαφνιάζει είναι που δηλώνει πως το μόνο που κάνει την εκ του ασφαλούς επαναστάτρια να ντρέπεται είναι πως κάποτε ήλπιζε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Λίγη περισσότερη ντροπή δεν βλάπτει...

Αλλά και η ντροπή στις μέρες μας κοστίζει ακριβά...

Ζ.