Η ραγδαία ενισχυόμενη δυναμική των αποσχιστικών τάσεων στην Καταλονία, με την επικράτηση της απόλυτης αυτοδυναμίας στις περιφερειακές εκλογές του Σεπτεμβρίου, έχει δώσει και αυτή το δικό της χρώμα στην εκλογική μάχη. Τα κεντρικά κόμματα, από την πλευρά τους, έχουν την δική τους ατζέντα.
Το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα απορρίπτει την πιθανότητα διεξαγωγής δημοψηφίσματος, το οποίο θεωρεί αντισυνταγματικό, αλλά και την μεταρρύθμιση του συντάγματος της χώρας, για να δοθούν περισσότερες ελευθερίες στις περιοχές με διαφορετική εθνοτική ταυτότητα από αυτήν του «Ισπανού», όπως η Καταλονία, αλλά και η Βασκία.
Οι σοσιαλιστές από την πλευρά τους προτείνουν μία συνταγματική μεταρρύθμιση, με μεταστροφή προς ένα πιο ομόσπονδο σχήμα, με μεγαλύτερη ισχύ των περιφερειών στην ισπανική γερουσία. Ειδικά για την Καταλονία, είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν ένα νέο καθεστώς που θα αναγνωρίζει τις «ιδιαιτερότητές» της.
Οι Ciudadanos, που κινούνται σε μία πιο φιλελεύθερη και κεντροδεξιά πλατφόρμα, αρκούνται επίσης να δηλώσουν «ανοιχτοί» σε μία συνταγματική μεταρρύθμιση, αλλά την ίδια ώρα τάσσονται υπέρ της ενίσχυσης της κεντρικής κυβέρνησης, μέσω της αλλαγής των προσώπων που υπηρετούν τους υφιστάμενους θεσμούς.
Αντίθετα, το Podemos ως κυριότερο αριστερό σχήμα, δηλώνει ανοιχτό στην διεξαγωγή δημοψηφίσματος και συνολικά τάσσεται υπέρ μίας Ισπανίας ως «έθνος των εθνών», με ημιαυτόνομες περιοχές εντός μίας ισπανικής ομοσπονδίας, όταν οι υπόλοιποι τρεις κύριοι διεκδικητές της ψήφου των Ισπανών επιμένουν σε μία Ισπανία ομογενή, όπου η ταυτότητα του πολίτη καθορίζεται από την ταυτότητα της πλειοψηφίας.
Ουσιαστικά, λοιπόν, μόνο η ισπανική Αριστερά, όπως εκφράζεται από το Podemos, υποστηρίζει την λαϊκή βούληση των Καταλανών, ενώ το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα είναι από ευθέως αντίθετο στα δεξιά έως απλώς «συγκαταβατικό» στο κέντρο, με μεταρρυθμιστικές προτάσεις που φαίνεται να στοχεύουν περισσότερο στην εκτόνωση.
Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί περιμένουν το Podemos να κερδίσει τις περισσότερες έδρες από την Καταλονία. Ωστόσο, ο φόβος των αντιπάλων της καταλανικής αυτονομίας, για μία διάλυση της Ισπανίας, ενώνει δυνάμεις που δεν μπορούν να υποτιμηθούν. Ακόμη και στην Καταλονία, οι νικητές του Σεπτεμβρίου πήραν μόνο το 48% των ψήφων της περιφέρειας.
Πολλοί από τους υπόλοιπους είναι πιθανον διατεθειμένοι να στηρίξουν τους αντιπάλους του Podemos στην κεντρική πολιτική σκηνή, ώστε να εμποδίσουν τις αποσχιστικές τάσεις να κυριαρχήσουν.
Αυτός είναι πιθανότατα και ο λόγος που οι Σοσιαλιστές, όπως και δευτερευόντως οι Ciudadanos, «παίζουν το χαρτί» της συνταγματικής αναθεώρησης. Εμφανίζονται έτσι αφενός «ανεκτοί» προς τους υποστηρικτές της καταλανικής ανεξαρτησίας, αφετέρου υπέρ μίας λύσης χρονοβόρας και «μεσοβέζικης» που δεν θα οδηγήσει σε πλήρη αυτονομία την Καταλονία και πιθανώς άλλες περιοχές της Ισπανίας.
Την απόφαση θα πάρουν οι ίδιοι οι Ισπανοί ψηφοφόροι, αποτρέποντας, προσπαθώντας να χειραγωγήσουν, ή απελευθερώνοντας τις προοπτικές της Καταλονίας...
