Ενα σπάνιο φαινόμενο μαζικής παράκρουσης με αυτοκαταστροφικές τάσεις πρέπει να συνέβη στα Εξάρχεια το απόγευμα της 5ης Μαΐου 2010, λίγες ώρες μετά τη μαζική απεργιακή πορεία που έληξε με τον εμπρησμό της Μαρφίν και τον θάνατο των τριών υπαλλήλων της.
Σύμφωνα με τις χθεσινές (σημ. left.gr: αναφέρεται στη δικάσιμο της Τρίτης 1 Δεκεμβρίου) απολογίες των αστυνομικών της ομάδας ΔΕΛΤΑ, που κατηγορούνται για απρόκλητη εισβολή στα γραφεία του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών στον πεζόδρομο της Τσαμαδού εκείνο το απόγευμα, δεν ήταν αυτοί που μπήκαν βίαια στον χώρο, τα έκαναν γυαλιά καρφιά, κατέστρεψαν βιβλιοθήκες, έσπασαν τζάμια, πέταξαν αφίσες και πανό και τραυμάτισαν αρκετούς, αλλά τα ίδια τα μέλη του Δικτύου.
Οπως είχαν υποστηρίξει οι κατηγορούμενοι και στην πρώτη δίκη, που επαναλαμβάνεται ύστερα από έφεση που άσκησε ο εισαγγελέας Εφετών στην αθωωτική απόφαση, τα μέλη του Δικτύου, προφανώς αψηφώντας ότι φυλάσσονταν από διμοιρίες ΜΑΤ η είσοδος και η έξοδος του πεζόδρομου, επιτέθηκαν με πέτρες και κοντάρια στην ομάδα ΔΕΛΤΑ την ώρα που περνούσε και στη συνέχεια πρόλαβαν να μπουν από τη στενή είσοδο στον χώρο των γραφείων, πριν καταφέρουν οι αστυνομικοί να συλλάβουν κάποιον.
Αντιθέτως, τα μέλη του Δικτύου, που αποδείχτηκαν καλά εκπαιδευμένα, συνέλαβαν αστυνομικό και επιχειρούσαν να τον σύρουν όμηρο μέσα στο κτίριο, αλλά κατάφεραν οι συνάδελφοί του να τον ελευθερώσουν. Μετά από αυτή τους την επιτυχία, θεώρησαν το περιστατικό λήξαν και έφυγαν για να επιχειρήσουν αλλού.
Πριν όμως ξανανέβουν στις μηχανές τους, εμπνεόμενοι ίσως από τις δράσεις των Ατενίστας, συγκέντρωσαν σ’ ένα σημείο στον πεζόδρομο τα πανό που είχαν αφήσει εδώ κι εκεί τα μέλη του Δικτύου. Πρέπει μάλιστα να καθάρισαν ολόκληρο τον πεζόδρομο, καθώς δεν βρέθηκαν ούτε φαίνονται στις φωτογραφίες πέτρες και άλλα ίχνη της επίθεσης, αλλά αυτό παρέλειψαν να το αναφέρουν από διακριτικότητα.
Στο μεταξύ, στα γραφεία του Δικτύου, οι άνθρωποι άρχισαν να συμπεριφέρονται με τρόπο που έχει παρατηρηθεί μόνο σε αρχαίες τραγωδίες. Μπορεί να μην τους καταδίωκαν οι αστυνομικοί, τους καταδίωκαν όμως σίγουρα οι Ερινύες, προξενώντας τους τέτοιο πανικό που ρίχνονταν πάνω στους τοίχους, στα τζάμια και στις βιβλιοθήκες.
Την ιστορία της αστυνομικής επίθεσης την κατασκεύασαν αργότερα για να καλύψουν αυτή την πραγματικότητα. Αλλωστε, οι κατηγορούμενοι το ξεκαθάρισαν ότι δεν είχαν κανένα λόγο να επιτεθούν στο Δίκτυο, καθώς δεν εμφορούνται από φασιστική ιδεολογία.
Απόδειξη, είπαν, ότι τον Ιανουάριο του 2010 συνέλαβαν 40 φασίστες που είχαν επιτεθεί σε αντιρατσιστική συγκέντρωση στους Αμπελόκηπους. Στην ερώτηση της έδρας πώς στο περιστατικό της Τσαμαδού δεν κατάφεραν να συλλάβουν ούτε έναν, οι κατηγορούμενοι απέφυγαν με διακριτικότητα να απαντήσουν.
Η δίκη συνεχίζεται στις 22 Δεκεμβρίου.
