Tο κτίριο είναι μέρος του προγράμματος ανέγερσης σχολικών κτιρίων του ‘30 και ολοκληρώθηκε το 1932. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η προσαρμογή του κτιρίου στη φυσική κλίση του εδάφους, πράγμα το οποίο οδήγησε σε πρωτότυπη αρχιτεκτονική λύση. Οι γεωμετρικοί όγκοι, λιτοί, με σαφείς επιδράσεις από το Mοντέρνο Kίνημα, διατάσσονται κλιμακωτά σε τρία επίπεδα, εντασσόμενοι αρμονικά στο φυσικό τοπίο.
Στο κτίριο που πέρασαν γενιές μαθητών, στεγάζεται τις τελευταίες δεκαετίες το 14ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας. Η συντήρηση όμως και οι εργασίες αποκατάστασης φθορών και ζημιών είναι ελλιπείς έως ανύπαρκτες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όταν τον Σεπτέμβριο του 2014 κλιμάκιο της Ανοιχτής Πόλης της 1ης Δημοτικής Κοινότητας επισκέφθηκε το σχολείο, υπήρξαν ακόμα τα σπασμένα τζάμια από τη βομβιστική επίθεση κατά του τότε υπουργού Πολιτισμού Γιώργου Βουλγαράκη, τον Μάιο του 2006!
Η διεύθυνση του σχολείου και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων έχουν κάνει επανειλημμένως εκκλήσεις στον Δήμο Αθηναίων και τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες για τη συντήρηση του κτιρίου. Όπως καταγγέλλουν οι γονείς οι απαντήσεις ήταν στερεότυπες: «Δεν υπάρχουν χρήματα και διαθέσιμοι εργάτες».
Έπρεπε να πέσει σοβάς...
Το πρόβλημα ήρθε στην επικαιρότητα, όταν στις 30 Σεπτεμβρίου μαθήτρια του σχολείου τραυματίστηκε, ευτυχώς ελαφρά, καθώς σοβάς αποκολλήθηκε από τον τοίχο της τάξης, την ώρα μαθήματος και έπεσε πάνω της. Οι γονείς της μαθήτριας έστειλαν εξώδικο προς τον Δήμο Αθηναίων, καθώς και στα υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού.
Γονείς πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο της Διεύθυνσης της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων και εξέθεσαν τα προβλήματα.
Η διευθύντρια του σχολείου, Δήμητρα Παπαδημητρίου, ενημέρωσε αμέσως για το περιστατικό τη Διεύθυνση Σχολικών Κτιρίων του δήμου και τεχνικά κλιμάκια επισκέφθηκαν τους χώρους, όπου και διαπίστωσαν τα προβλήματα. Οι μηχανικοί απεφάνθησαν, όπως μας ενημέρωσε η διευθύντρια, ότι δεν αποκλείεται να υπάρχουν και άλλοι σοβάδες ετοιμόρροποι, λόγω της παλαιότητας του κτιρίου. Αυτό επομένως θα πρέπει να διαπιστωθεί από τεχνικούς ελέγχους και στη συνέχεια να αλλάξουν τα ασφαλτόπανα και να τοποθετηθούν γυψοσανίδες για τη θωράκιση των ταβανιών.
Όπως τονίζει η διευθύντρια, η διαδικασία, όπως οι μηχανικοί τη διαβεβαίωσαν, δεν είναι χρονοβόρα και αρκεί η μεταφορά των μαθητών σε άλλη κενή αίθουσα μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών.
Και στο βάθος μετεγκατάσταση
Αν και τα τεχνικά κλιμάκια προέκριναν την αποκατάσταση, η Διεύθυνση Σχολικών Κτιρίων έχει κι άλλη «λύση». Προτείνει τη μετακίνηση του δημοτικού σχολείου σε άλλο κτίριο ή σε κοντέινερ (!).
Προτάθηκε μάλιστα στην περίπτωση της μετεγκατάστασης το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν το 5ο Λύκειο, στην οδό Πρασσά, το οποίο είναι απολύτως εγκαταλελειμμένο και για να χρησιμοποιηθεί θα χρειαστούν πάμπολλες εργασίες αποκατάστασης. Επομένως προκύπτει το εύλογο ερώτημα γιατί δεν αποκαθίσταται το κτίριο του Πικιώνη και συζητείται η εκκένωσή του. Για ποια χρήση άραγε;
Όπως μας τόνισε η σύμβουλος της 1ης δημοτικής κοινότητας της Ανοιχτής Πόλης, Αναστασία Λαζαρίδου, που επισκέφθηκε το σχολείο και μίλησε με τη διευθύντρια, Δ. Παπαδημητρίου, η χρήση του κτιρίων του Πικιώνη αποτελεί κίνητρο για τη συντήρηση και την αποκατάστασή του. Σε περίπτωση που πάψει να χρησιμοποιείται ως σχολείο, η ισχυρότερη πιθανότητα είναι να εγκαταλειφθεί στη φθορά. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και η διευθύντρια του σχολείου που τόνισε ότι η μετεγκατάσταση θα σημάνει την πλήρη υποβάθμιση.
Στο δημοτικό συμβούλιο
Με αφορμή τον τραυματισμό της μαθήτριας το θέμα του σχολείου ετέθη στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας από τη «Λαϊκή Συσπείρωση».
Ο δημοτικός σύμβουλος, Ν. Σοφιανός, αφού αναφέρθηκε στο περιστατικό, τόνισε ότι «πρέπει να κοπεί μαχαίρι οποιαδήποτε συζήτηση μετεγκατάστασης του σχολείου, θυμίζοντας ότι έχουμε αποφασίσει από το 2011 ότι αυτό το σχολικό συγκρότημα με το χαρακτήρα που έχει ως “έργο Πικιώνη” πρέπει να διαφυλαχτεί και στη χρήση του, αλλά και στη λειτουργία του». Ζήτησε μάλιστα «είτε με ίδιους πόρους είτε με ένταξη σε κάποιο πρόγραμμα θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα».
Στη συνεδρίαση δόθηκε ο λόγος και στη Χαρά Μαρούλη, εκπρόσωπο του Συλλόγου Γονέων του 14ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών,που έθεσε τα χρόνια προβλήματα του σχολείου με βασικό λόγο την εγκατάλειψη της συντήρησης καθώς και τις διεκδικήσεις τους.
Δήλωσε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι «υπάρχει μεγάλη αλληλογραφία του σχολείου με το δήμο. Από την αρχή του σχολικού έτους πιέζαμε και η μόνη απάντηση ήταν ότι για το 14ο έχουν γίνει πολλά!».
Τα αιτήματα στήριξε και η Ανοιχτή Πόλη. Όπως μας δήλωσε η επικεφαλής της δημοτικής κίνησης, Ελθήνα Αγγελοπούλου, «γνωρίζουμε τα χρονίζοντα προβλήματα του ιστορικού κτιρίου και παρακολουθούμε τις εξελίξεις». Τόνισε μάλιστα ότι η Ανοιχτή Πόλη θα προσπαθήσει με κάθε μέσο να αποτρέψει μια μετεγκατάσταση του σχολείου, την οποία χαρακτήρισε «εγκληματική».
Να τα λέμε κι αυτά...
Απαντώντας ο αντιδήμαρχος, Γ. Αποστολόπουλος, και προσπαθώντας να καθησυχάσει όσον αφορά στα προβλήματα των σχολικών κτιρίων χρησιμοποίησε το εξής.... ασύλληπτο επιχείρημα. «Για να μην δοθεί η εντύπωση ότι πέφτουν ταβάνια στα κεφάλια των παιδιών, όπως είπε, ανέφερε στατιστικά στοιχεία για να τεκμηριώσει το μέγιστο επίτευγμα (!), ότι αθροιστικά μόνο 7-8 τετραγωνικά μέτρα έχουν πέσει σε σύνολο εκατοντάδων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων ταβανιών, αν αναλογιστούμε ότι ο δήμος έχει 450 σχολικά κτίρια!
