Την Τετάρτη, 24 Σεπτεμβρίου 2015, μου επιδόθηκε εξώδικη διαμαρτυρία του Κωνσταντίνου Μουσουρούλη του Δημητρίου με την οποία με εγκαλεί για «απρόκλητη, βάναυση και συκοφαντική επίθεση» εναντίον του η οποία του προκάλεσε «ηθική βλάβη».

Η εξώδικη διαμαρτυρία αφορά δηλώσεις μου στην πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΚΑΪ», «Πρώτη Γραμμή», της 9ης Σεπτεμβρίου 2015 με τους δημοσιογράφους Βασίλη Λυριτζή και Δημήτρη Οικονόμου.

Στην εν λόγω εκπομπή, αναφέρθηκα στο θέμα που είχε προκύψει αναφορικά με ενδείξεις για επιχείρηση ολοκλήρωσης των συμβάσεων ΣΔΙΤ Πελοποννήσου για τη διαχείριση των απορριμμάτων, αντίθετα σε όσα προβλέπει ο ισχύων από 24- 7 – 2015 ΕΣΔΑ.

Συγκεκριμένα, επισήμανα ότι ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε δημοσιεύσει τον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων και είχε καλέσει τους αρμόδιους φορείς να προχωρήσουν στην αναθεώρηση των περιφερειακών σχεδίων, έτσι ώστε να προκύπτει όφελος για την ανακύκλωση, το περιβάλλον αλλά και το κόστος για τον πολίτη και τους παραγωγούς, σύμφωνα με πληροφορίες επιδιώχθηκε η ολοκλήρωση των συμβάσεων ΣΔΙΤ Πελοποννήσου για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων.

Επισήμανα δε και διευκρίνισα, τόσο στην αρχική τοποθέτησή μου όσο και μετά από παρέμβαση του ίδιου του κου Μουσουρούλη ότι δεν αναφερόμουν σε εξυπηρέτηση προσωπικών του συμφερόντων, διευκρίνιση την οποία ο κος Μουσουρούλης δεν αποδέχτηκε, για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει.

Επιπλέον, επισήμανα, ως όφειλα, αυτό που η υπηρεσιακή Πρωθυπουργός εξέθεσε κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 28ης Αυγούστου 2015 στα μέλη της υπηρεσιακής κυβέρνησης και επανέλαβε σε επιστολή του προς τους υπηρεσιακούς υπουργός, ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης, ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση αυτοπεριορίζεται με αποχή ανάληψης πρωτοβουλιών και δεσμεύσεων σε μείζονα πολιτικά ‘η οικονομικά ζητήματα, οι οποίες θα περιόριζαν ή θα δέσμευαν την ελευθερία κινήσεων της επόμενης κυβέρνησης.

Η εξώδικη διαμαρτυρία του κου Μουσουρούλη με την παράλληλη εκτόξευση εναντίον μου κατηγοριών για «ειρωνικό ύφος» και «αυταρέσκεια» που προσιδιάζουν περισσότερο σε ύβρεις, δεν τιμά την προσωπική πολιτική του πορεία. Επιπλέον, επιλέγει με την εξώδικη διαμαρτυρία την ποινικοποίηση του πολιτικού διαλόγου.