to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

22:46 | 15.09.2015

Διεθνή

Οι πρόσφυγες, η Αυστρία και το ζητούμενο της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης

Ο καγκελάριος Φάιμαν είχε καταδικάσει το πρόσφατο περιστατικό της εκτροπής της πορείας των τρένων που έφυγαν από την Ουγγαρία με κατεύθυνση την Αυστρία και που οι πρόσφυγες τελικά οδηγήθηκαν και αφέθηκαν σε κάποιο ουγγρικό κέντρο μεταναστών, ότι "θυμίζει σκοτεινές εποχές της ιστορίας μας".


Όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου:

Η κοινή θέση για την ανάγκη σύγκλησης μιας έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προσφυγική κρίση, που διατύπωσαν κατά τις σημερινές συνομιλίες τους στο Βερολίνο η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Αυστριακός ομόλογός της, έρχεται να δικαιώσει τον Βέρνερ Φάιμαν.

Διότι είναι ακριβώς ο Αυστριακός καγκελάριος, ο οποίος ως πρώτος –όπως και σε άλλα θέματα στο παρελθόν, που μάλιστα σχετίζονταν με την Ελλάδα– θέτει το αίτημα αυτό εδώ και εβδομάδες, θεωρώντας ότι μια ενιαία στάση και μια στενή συνεργασία των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο προσφυγικό, είναι υψίστης σημασίας και ως εκ τούτου αποτελεί επιτακτική ανάγκη ένα έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αποκλειστικά και μόνον για αυτό το ζήτημα.

Στην επιχειρηματολογία του Βέρνερ Φάιμαν συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων, το ότι η προσφυγική κρίση έχει τη δυναμική να θέσει σε κίνδυνο την ΕΕ ως "εγχείρημα ειρήνης", και το ότι υπάρχουν κάποιοι που ανησυχούν μήπως η πολιτική δεν διαμορφώνει τη γενική εικόνα και αυτό θα μπορούσε να ζημιώσει βαριά το "εγχείρημα", και άλλοι που πιστεύουν ότι ο ανθρωπισμός δεν είναι ντροπή και πως ακριβώς η απραξία συνιστά κίνδυνο για την ΕΕ.

Εξάλλου, όπως λέει ο ίδιος, αλληλεγγύη δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να είναι αγαθοεργός, αλλά να αναγνωρίζει ότι ένα πρόβλημα μπορεί να λυθεί από κοινού και όχι μεμονωμένα, όπως επιμένουν ακριβώς εκείνες οι χώρες οι οποίες έχουν πληγεί λιγότερο ή καθόλου, αρνούμενες να δεχθούν τις ποσοστώσεις στην κατανομή προσφύγων, με τον ισχυρισμό πως κάθε είδους βοήθεια και συνεργασία πρέπει να υπάρξει μόνο σε εθελοντική βάση.

Οι χώρες και οι ηγέτες τους, που σήμερα υψώνουν φράχτες για να εμποδίσουν την είσοδο προσφύγων, είναι ακριβώς εκείνες οι οποίες οφείλουν την σημερινή υπόστασή τους στην πτώση τειχών στο παρελθόν, όπως επίσης είναι οι ίδιες οι οποίες έζησαν, με μια αντιστεκόμενη μερίδα του λαού τους, το δράμα της φυγής και της προσφυγιάς στο εξωτερικό.

Χιλιάδες Αυστριακοί πολίτες –οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες και εβδομάδες βοήθησαν αυθόρμητα και με αυταπάρνηση στην υποδοχή και μέριμνα στη χώρα τους των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων– διερωτώνται γιατί οι γείτονες τους ξεχνούν παντελώς τα δικά τους προσφυγικά κύματα στην πορεία των μεταπολεμικών δεκαετιών όταν έφταναν κατά χιλιάδες στην Αυστρία παραμένοντας πολλοί εκεί ή κατευθυνόμενοι προς την υπόλοιπη Δύση.

Αρκεί κανείς να ανατρέξει στη σχετικά πρόσφατη ιστορία αυτών των κεντροευρωπαϊκών και ανατολικοευρωπαϊκών χωρών από τις οποίες είχαν υπάρξει τεράστια προσφυγικά κύματα, από την Ουγγαρία με την "Εξέγερση του 1956" και την επέμβαση των Σοβιετικών στρατευμάτων, την Τσεχοσλοβακία με την "Άνοιξη της Πράγας" τον Αύγουστο του 1968 και την στρατιωτική επέμβαση του Συμφώνου της Βαρσοβίας", την Πολωνία της "Αλληλεγγύης" του Λεχ Βαλέσα ως και το στρατιωτικό νόμο του στρατηγού Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι το Δεκέμβριο του 1981.

Με τον στρουθοκαμηλισμό των χωρών αυτών, αλλά και των τριών της Βαλτικής –που όλες τους, ως νεόκοπα μέλη της ΕΕ, οφείλουν εν μέρει την ένταξή τους στην υποστήριξή τους από την Αυστρία– να αρνούνται μια δίκαιη κατανομή των προσφύγων με ποσοστώσεις σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, δεν αποκλείεται να υπάρξουν στην πορεία, έντονες αντιπαραθέσεις, κάτι που θα διαφανεί στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Εκτιμήσεις αναφέρουν πως από 300.000 ως 500.000 πρόσφυγες φέρεται να φθάνουν φέτος στη Γερμανία, διερχόμενοι προφανώς από την Αυστρία, ενώ περίπου το ένα δέκατο αναμένεται να παραμείνει στην Αυστρία παρότι η Ουγγαρία κρατά κλειστά τα σύνορά της με τη Σερβία, καθώς υπάρχει εναλλακτική φυγής τους μέσω Σλοβενίας ή Κροατίας.

Στην κριτική που ασκεί η Βιέννη στην Ουγγαρία για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι οι ουγγρικές Αρχές έχουν μόνο 6.000 θέσεις μέριμνας, την ώρα που η Αυστρία έχει δημιουργήσει ήδη 50.000 και δημιουργεί επιπλέον 20.000 θέσεις, ενώ παράλληλα σημειώνει οι διαδικασίες χορήγησης ασύλου από τη Βουδαπέστη είναι χαοτικές.

Ο καγκελάριος Φάιμαν είχε καταδικάσει το πρόσφατο περιστατικό της εκτροπής της πορείας των τρένων που έφυγαν από την Ουγγαρία με κατεύθυνση την Αυστρία και που οι πρόσφυγες τελικά οδηγήθηκαν και αφέθηκαν σε κάποιο ουγγρικό κέντρο μεταναστών, ότι "θυμίζει σκοτεινές εποχές της ιστορίας μας".

Σε συνέντευξή του στο "Ντερ Σπίγκελ" ο ίδιος δεν παρέλειψε να εγκαλέσει τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν ότι ενεργεί "ανεύθυνα" όταν χαρακτηρίζει όλους του πρόσφυγες οικονομικούς μετανάστες, κάτι που, σύμφωνα με τον Αυστριακό καγκελάριο, αποτελεί συνειδητή πολιτική εκφοβισμού. "Το να στοιβάζεις πρόσφυγες σε τρένα με την πεποίθηση ότι θα πάνε κάπου αλλού, ξυπνά αναμνήσεις από τη σκοτεινότερη εποχή της ηπείρου μας", πρόσθεσε.

Η κοινή θέση για την ανάγκη σύγκλησης μιας έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προσφυγική κρίση, που διατύπωσαν κατά τις σημερινές συνομιλίες τους στο Βερολίνο η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Αυστριακός ομόλογός της, έρχεται να δικαιώσει τον Βέρνερ Φάιμαν.

Διότι είναι ακριβώς ο Αυστριακός καγκελάριος, ο οποίος ως πρώτος –όπως και σε άλλα θέματα στο παρελθόν, που μάλιστα σχετίζονταν με την Ελλάδα– θέτει το αίτημα αυτό εδώ και εβδομάδες, θεωρώντας ότι μια ενιαία στάση και μια στενή συνεργασία των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο προσφυγικό, είναι υψίστης σημασίας και ως εκ τούτου αποτελεί επιτακτική ανάγκη ένα έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αποκλειστικά και μόνον για αυτό το ζήτημα.

Στην επιχειρηματολογία του Βέρνερ Φάιμαν συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων, το ότι η προσφυγική κρίση έχει τη δυναμική να θέσει σε κίνδυνο την ΕΕ ως "εγχείρημα ειρήνης", και το ότι υπάρχουν κάποιοι που ανησυχούν μήπως η πολιτική δεν διαμορφώνει τη γενική εικόνα και αυτό θα μπορούσε να ζημιώσει βαριά το "εγχείρημα", και άλλοι που πιστεύουν ότι ο ανθρωπισμός δεν είναι ντροπή και πως ακριβώς η απραξία συνιστά κίνδυνο για την ΕΕ.

Εξάλλου, όπως λέει ο ίδιος, αλληλεγγύη δεν σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να είναι αγαθοεργός, αλλά να αναγνωρίζει ότι ένα πρόβλημα μπορεί να λυθεί από κοινού και όχι μεμονωμένα, όπως επιμένουν ακριβώς εκείνες οι χώρες οι οποίες έχουν πληγεί λιγότερο ή καθόλου, αρνούμενες να δεχθούν τις ποσοστώσεις στην κατανομή προσφύγων, με τον ισχυρισμό πως κάθε είδους βοήθεια και συνεργασία πρέπει να υπάρξει μόνο σε εθελοντική βάση.

Οι χώρες και οι ηγέτες τους, που σήμερα υψώνουν φράχτες για να εμποδίσουν την είσοδο προσφύγων, είναι ακριβώς εκείνες οι οποίες οφείλουν την σημερινή υπόστασή τους στην πτώση τειχών στο παρελθόν, όπως επίσης είναι οι ίδιες οι οποίες έζησαν, με μια αντιστεκόμενη μερίδα του λαού τους, το δράμα της φυγής και της προσφυγιάς στο εξωτερικό.

Χιλιάδες Αυστριακοί πολίτες –οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες και εβδομάδες βοήθησαν αυθόρμητα και με αυταπάρνηση στην υποδοχή και μέριμνα στη χώρα τους των δεκάδων χιλιάδων προσφύγων– διερωτώνται γιατί οι γείτονες τους ξεχνούν παντελώς τα δικά τους προσφυγικά κύματα στην πορεία των μεταπολεμικών δεκαετιών όταν έφταναν κατά χιλιάδες στην Αυστρία παραμένοντας πολλοί εκεί ή κατευθυνόμενοι προς την υπόλοιπη Δύση.

Αρκεί κανείς να ανατρέξει στη σχετικά πρόσφατη ιστορία αυτών των κεντροευρωπαϊκών και ανατολικοευρωπαϊκών χωρών από τις οποίες είχαν υπάρξει τεράστια προσφυγικά κύματα, από την Ουγγαρία με την "Εξέγερση του 1956" και την επέμβαση των Σοβιετικών στρατευμάτων, την Τσεχοσλοβακία με την "Άνοιξη της Πράγας" τον Αύγουστο του 1968 και την στρατιωτική επέμβαση του Συμφώνου της Βαρσοβίας", την Πολωνία της "Αλληλεγγύης" του Λεχ Βαλέσα ως και το στρατιωτικό νόμο του στρατηγού Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι το Δεκέμβριο του 1981.

Με τον στρουθοκαμηλισμό των χωρών αυτών, αλλά και των τριών της Βαλτικής –που όλες τους, ως νεόκοπα μέλη της ΕΕ, οφείλουν εν μέρει την ένταξή τους στην υποστήριξή τους από την Αυστρία– να αρνούνται μια δίκαιη κατανομή των προσφύγων με ποσοστώσεις σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, δεν αποκλείεται να υπάρξουν στην πορεία, έντονες αντιπαραθέσεις, κάτι που θα διαφανεί στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Εκτιμήσεις αναφέρουν πως από 300.000 ως 500.000 πρόσφυγες φέρεται να φθάνουν φέτος στη Γερμανία, διερχόμενοι προφανώς από την Αυστρία, ενώ περίπου το ένα δέκατο αναμένεται να παραμείνει στην Αυστρία παρότι η Ουγγαρία κρατά κλειστά τα σύνορά της με τη Σερβία, καθώς υπάρχει εναλλακτική φυγής τους μέσω Σλοβενίας ή Κροατίας.

Στην κριτική που ασκεί η Βιέννη στην Ουγγαρία για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι οι ουγγρικές Αρχές έχουν μόνο 6.000 θέσεις μέριμνας, την ώρα που η Αυστρία έχει δημιουργήσει ήδη 50.000 και δημιουργεί επιπλέον 20.000 θέσεις, ενώ παράλληλα σημειώνει οι διαδικασίες χορήγησης ασύλου από τη Βουδαπέστη είναι χαοτικές.

Ο καγκελάριος Φάιμαν είχε καταδικάσει το πρόσφατο περιστατικό της εκτροπής της πορείας των τρένων που έφυγαν από την Ουγγαρία με κατεύθυνση την Αυστρία και που οι πρόσφυγες τελικά οδηγήθηκαν και αφέθηκαν σε κάποιο ουγγρικό κέντρο μεταναστών, ότι "θυμίζει σκοτεινές εποχές της ιστορίας μας".

Σε συνέντευξή του στο "Ντερ Σπίγκελ" ο ίδιος δεν παρέλειψε να εγκαλέσει τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν ότι ενεργεί "ανεύθυνα" όταν χαρακτηρίζει όλους του πρόσφυγες οικονομικούς μετανάστες, κάτι που, σύμφωνα με τον Αυστριακό καγκελάριο, αποτελεί συνειδητή πολιτική εκφοβισμού. "Το να στοιβάζεις πρόσφυγες σε τρένα με την πεποίθηση ότι θα πάνε κάπου αλλού, ξυπνά αναμνήσεις από τη σκοτεινότερη εποχή της ηπείρου μας", πρόσθεσε.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)