Υποστηρίζει ότι "μια κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο θα προστατεύσει τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού -και ο ΣΥΡΙΖΑ το επτάμηνο της διακυβέρνησής του, αυτό απέδειξε με τα νομοσχέδια που έφερε στη Βουλή", ενώ επισημαίνει ότι "είναι θέμα τιμής" για όλους η στήριξη της κυβερνητικής προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς "δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά σε εκείνη τη φάση ο Τσίπρας και η διαπραγματευτική ομάδα, χωρίς να καταστρέψει τη χώρα".

Για το "μένος" των παλιών συντρόφων αναφέρει: "Δεν μπορείς να είσαι σύντροφος μέχρι χθες και να βγαίνεις σήμερα και να λες: ο Τσίπρας φτιάχνει τον γύψο του Παπαδόπουλου. Αυτές είναι πάρα πολύ βαριές κουβέντες. Ή το ήξερες και πριν αυτό το πράγμα και θα έπρεπε να παραιτηθείς ή δεν το ήξερες, άγνοια όμως δεν συγχωρείται". Και προσθέτει: "θέλουν να κρατήσουν τα χέρια τους καθαρά" και "να κερδίσουν πόντους από τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί βεβαίως από τον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να πάρουν εκλογική πελατεία".

Τέλος, τονίζει ότι "αυτές είναι οι πιο ιστορικές εκλογές στη Μεταπολίτευση" διότι "πρέπει να εξυγιανθεί το κράτος" από "θεσμούς και μηχανισμούς οι οποίοι είναι εντελώς διαβρωμένοι από μέσα". "Αυτά αν δεν αλλάξουν -και δεν μπορεί να τα αλλάξει αυτός που τα δημιούργησε, τα κόμματα που τα δημιούργησαν- δεν μπορούμε να έχουμε μέλλον σε αυτή τη χώρα. Θα ψηφίζουμε μονίμως μνημόνια και θα παρακαλάμε, θα υποκύπτουμε στους εκβιασμούς για να μπορούμε να έχουμε κάποια ρευστότητα. Αν δεν έχουμε εξυγίανση του κράτους, εάν δεν έχουμε έναν αριστερό εκσυγχρονισμό με πρόσημο κοινωνικό, δηλαδή με μεροληψία υπέρ των αδύναμων, δεν πρόκειται να σταθούμε στα πόδια μας. Είμαστε σε οριακή στιγμή".

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

Ερ: Κυρία Αναγνωστοπούλου, είστε πρώτη στη λίστα της Αχαΐας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τώρα είχαμε στις εκλογές το μνημόνιο και το αντιμνημόνιο. Τώρα και τα δύο μεγάλα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία βρίσκονται στον ίδιο παρανομαστή. Πόσο διαφοροποιεί μία κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο την εφαρμογή ενός πολύ σκληρού μνημονίου κατά τη γνώμη σας;

Απ: Ναι, εγώ θα πω ότι διαφοροποιεί πάρα πολύ ως προς το ότικαι σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί ένα μνημόνιο το θέμα είναι μία κυβέρνηση, ποιες τάξεις, ποιες ομάδες από τον πληθυσμό προσπαθεί να προστατεύσει. Αυτό που δείξαμε εμείς, αυτό το μικρό διάστημα που κυβερνήσαμε, είναι ότι προσπαθήσαμε να προστατεύσουμε τις ομάδες που είναι οι πιο ευάλωτες. Και με τον νόμο για την ανθρωπιστική κρίση και με τον νόμο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με τον νόμο για τα νοσοκομεία -τα 5 ευρώ, τους ανασφάλιστους κλπ-, με το άνοιγμα της βιομηχανίας ζάχαρης. Δηλαδή το κύριο είναι σε αυτή την περίοδο, ποιους προσπαθεί να προστατεύσει η κυβέρνηση. Γι' αυτό θεωρώ ότι η ιδεολογία είναι πολύ σημαντικό πράγμα, η ιδεολογική κατεύθυνση να το έλεγα καλύτερα. Ο νόμος ο οποίος θα εφαρμοστεί για τη φορολόγηση των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών και για τον εξορθολογισμό της άδειας των καναλιών, είναι από τα πράγματα που δείχνουν προς τα πού κατευθύνεται μία κυβέρνηση.

Ερ: Ωστόσο, αυτή η συμφωνία "μάτωσε" τον ΣΥΡΙΖΑ. Και βρίσκεστε εσείς σήμερα αντιμέτωποι με μια διάσπαση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πιστεύετε ότι όλοι όσοι στήριξαν τον κ. Τσίπρα ή συντάσσονται ακόμη σήμερα με αυτόν θα έχουν αύριο μία συμπαγή στάση σε μία ενδεχόμενη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ή με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στις δύσκολες αποφάσεις που θα κληθούν να προσυπογράψουν;

Απ: Εγώ θεωρώ ότι είναι θέμα τιμής για όλους μας. Το συζητήσαμε, πήραμε την απόφαση ότι στηρίζουμε αυτήν την προσπάθεια, αφού συνομολογήσαμε όλοι και όλες ότι δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά σε εκείνη τη φάση ο Τσίπρας και η διαπραγματευτική ομάδα, χωρίς να καταστρέψει τη χώρα. Αυτό το ξέρουν και αυτοί που αποχώρησαν, μαζί τα συζητούσαμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να στηρίξουμε, δίνοντας παράλληλα τον αγώνα σε εκείνα τα πεδία που μπορούμε να επαναδιαπραγματευτούμε, όπως είναι για παράδειγμα το αγροτικό, το συνταξιοδοτικό. Δηλαδή, πιστεύω ότι ανοίξαμε κάποιες ρωγμές στην Ευρώπη, αποκτήσαμε κάποιες συμμαχίες και εκεί μπορούμε να κατορθώσουμε πολλά πράγματα. Αυτό λοιπόν το έχουμε συνομολογήσει όλοι και όλες.

Ερ: Πώς βλέπετε, όμως, το πολιτικό "μένος" που επιδεικνύουν προς εσάς οι πρώην σύντροφοι;

Απ: Κοιτάξτε, αυτό που με έχει πραγματικά αποκαρδιώσει περισσότερο, είναι ακριβώς αυτό το μένος. Δεν μπορείς να είσαι σύντροφος μέχρι χθες και να βγαίνεις σήμερα και να λες: ο Τσίπρας φτιάχνει τον γύψο του Παπαδόπουλου. Αυτές είναι πάρα πολύ βαριές κουβέντες. Ή το ήξερες και πριν αυτό το πράγμα και θα έπρεπε να παραιτηθείς ή δεν το ήξερες, άγνοια όμως δεν συγχωρείται. Αυτό το να κερδίσουμε πόντους από τον ΣΥΡΙΖΑ..., γιατί βεβαίως από το ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να πάρουν εκλογική πελατεία οι αποχωρήσαντες και καταφέρονται με αυτό το μένος. Εγώ καταλαβαίνω να θέλουν να κρατήσουν τα χέρια τους καθαρά, γιατί περί αυτού πρόκειται.

Ερ: Κυρία Αναγνωστοπούλου, μου θυμίζετε και κάτι άλλο; Όλοι εσείς οι υποψήφιοι στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές δεν είχατε υπογράψει στο να καταθέσετε την έδρα σας στη Βουλή σε περίπτωση διαφωνίας σας;

Απ: Βέβαια.

Ερ: Πού πήγε αυτό, ισχύει και για τώρα; Και γι αυτές τις εκλογές;

Απ: Ισχύει και για τώρα. Πάντα ισχύει στο δικό μας κόμμα, πάντα ίσχυε και πάντα ισχύει.

Ερ: Η οποία δεν τηρήθηκε όμως...

Απ: Βέβαια, δεν σεβάστηκε κανένας την υπογραφή του.

Ερ: Το απαίτησε, όμως, κάποιος; Ο κ. Τσίπρας το απαίτησε;

Απ: Κοιτάξτε, το είπε στις κοινοβουλευτικές ομάδες, ότι όποιος διαφωνεί μπορεί να παραιτηθεί και να φύγει. Δεν το έκανε κανένας. Αλλά το θέμα είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ η διαφωνία ήτανε πάντα κάτι το σεβαστό. Η διαφωνία, όμως, μ΄ αυτόν τον τρόπο.... Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι θέλανε οι πρώην σύντροφοί μας να φτιάξουνε δικό τους κόμμα. Ψάχνανε τη χρυσή ευκαιρία μέχρι να υπογράψει ο Τσίπρας. Γιατί ξέρανε ότι χωρίς να υπογράψει ο Τσίπρας, θα έχουμε καταστροφή σ΄ αυτή τη χώρα. Αυτόματη καταστροφή.

Ερ: Μία τελευταία ερώτηση κυρία Αναγνωστοπούλου. Τι θα λέγατε στους ψηφοφόρους που ενδεχομένως σας ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές ή στους αναποφάσιστους; Ψηφίστε εμάς γιατί... Συμπληρώστε εσείς τη φράση με δυο λόγια.

Απ: Εγώ θα έλεγα ότι είναι ίσως οι πιο ιστορικές εκλογές στη Μεταπολίτευση και θα εξηγήσω για ποιον λόγο. Είχαμε 40 χρόνια δυο κόμματα τα οποία κυβερνούσαν με τον τρόπο που κυβέρνησαν, δηλαδή έφθασαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Πρέπει καταρχάς να μάθουμε τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε στη χρεοκοπία. Γιατί αυτό το κράτος στάθηκε εντελώς ανίκανο να προστατεύσει τον ίδιο τον εαυτό του, άρα έχουμε θεσμούς και μηχανισμούς, οι οποίοι είναι εντελώς διαβρωμένοι από μέσα. Αυτά αν δεν αλλάξουν -και δεν μπορεί να τα αλλάξει αυτός που τα δημιούργησε, τα κόμματα που τα δημιούργησαν- δεν μπορούμε να έχουμε μέλλον σε αυτή την χώρα. Θα ψηφίζουμε μονίμως μνημόνια και θα παρακαλάμε, θα υποκύπτουμε στους εκβιασμούς για να μπορούμε να έχουμε κάποια ρευστότητα. Αν δεν έχουμε εξυγίανση του κράτους, εάν δεν έχουμε έναν αριστερό εκσυγχρονισμό με πρόσημο κοινωνικό, δηλαδή με μεροληψία υπέρ των αδύναμων, δεν πρόκειται να σταθούμε στα πόδια μας. Είμαστε σε οριακή στιγμή.