Ο κ. Μελάς επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι η «εντυπωσιακά λανθασμένη οικονομική αντίληψη», αυτή που είναι «αδιανόητο να υποστηρίζεται το 2015 στην Ευρώπη» και την οποία επιβάλλουν οι δανειστές στην Ελλάδα, δεν εφαρμόζεται στις αναπτυγμένες χώρες, ούτε στην ίδια τη Γερμανία.
 
Σχολιάζοντας επί της ουσίας το μνημονιακό στερεότυπο, πως αν συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τις «συνταγές» των δανειστών «θα γίνουμε κάποια στιγμή κανονικό ευρωπαϊκό κράτος», ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου σημείωσε:
 
«Η πολιτική που εφαρμόζεται στη Γερμανία δεν έχει καμία σχέση με αυτήν, που θέλουν να επιβάλλουν σε εμάς. Στη Γερμανία πχ έχει σαφή ρόλο το κράτος. Να σκεφτείτε ότι το 86% του ενεργητικού των γερμανικών τραπεζών δεν υπόκειται στον έλεγχο της ΕΚΤ». Η ανάπτυξη εκεί γίνεται με μοχλό τράπεζες, οι οποίες ελέγχονται από το δημόσιο, από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών πρόσθεσε ο κ. Μελάς.
 
Ερωτηθείς για τους στόχους της πολιτικής του Βερολίνου ως προς την Ευρώπη, ο καθηγητής ανέφερε:
 
«Η Γερμανία έτσι εξυπηρετεί μόνο βραχυπρόθεσμους, ιδιοτελείς στόχους. Η πολιτική αυτή δεν έχει μακρόχρονη προοπτική. Η γερμανική πολιτική ποτέ δεν ήταν μακρόπνοη, για την Ευρώπη» σημείωσε και πρόσθεσε: «Δεν είναι δυνατόν οι Ευρώπη να λειτουργήσει με βάση την ομοιομορφία. Οι οικονομίες δεν είναι σαν τα αβγά που τα βάζεις το ένα δίπλα στο άλλο. Κάποιοι τα λέγαμε αυτά από το ’90, τώρα φαίνεται καθαρά…».
 
Ερωτηθείς «τι κρατάει και τι αφήνει» από τις συζητήσεις της τρέχουσας περιόδου, για τις δυνατότητες πώλησης ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, σε χώρες με τις οποίες η Αθήνα μπορεί να συσφίξει τις σχέσεις της, για τα BRICS κλπ, ο κ. Μελάς είπε:

«Κρατάω κυρίως αυτό που είπε και ο πρωθυπουργός, ότι οι διαπραγματεύσεις πρέπει να συνεχιστούν και κάποια στιγμή να επιτύχουμε ρύθμιση χρέους.  Όλα τα άλλα έχουν σημασία υποβοηθητική και μόνο. Θυμίζω αυτό που είπε ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών: ‘Κοιτάξτε να τα βρείτε με τους εταίρους σας’ Ξέρετε με τι επιτόκιο δανείζεται η Ρωσία; Πάνω από 12-13%. Το ίδιο και η Βραζιλία. Ασφαλώς σε μία κρίσιμη κατάσταση μπορούμε να αντλήσουμε χρήματα μέσω ομολόγων , όλα αυτά κινούνται σε θετική κατεύθυνση, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα».
    
 Και ο καθηγητής κατέληξε:
 
«Δυστυχώς, εμείς δεν έχουμε έναν Τσάβες, που το 2005 έδωσε στην Αργεντινή 5 δισ. δολάρια, αγοράζοντας ομόλογα. Με αυτά τα  χρήματα η Αργεντινή εξόφλησε το ΔΝΤ… Το χρέος μας είναι μεγάλο και σημασία μεγάλη έχει η αναδιάρθρωσή του. Αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης. Εγώ θα έλεγα κάτι ειδικότερο: Να θέσουμε ως επί μέρους στόχο τη ρύθμιση του χρέους μέχρι το 2020. Θα ήταν μια πρώτη ανάσα».