to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

12:52 | 01.02.2013

Κοινωνία

Το ξύλο στα χρόνια της Δημοκρατίας

Του Κωνσταντίνου Νάκκα


«Βρισκόμουν μαζί με τον συνάδελφο βουλευτή Χρήστο Καραγιαννίδη, μαζί με τους εργαζομένους στα πεντάμηνα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας. Δείξαμε την βουλευτική μας ταυτότητα, δηλώσαμε την ιδιότητά μας, αλλά δεχθήκαμε επίθεση και προπηλακισμό. Πρόκειται για ακραία επίδειξη κυβερνητικής καταστολής. Η τρικομματική κυβέρνηση επιλέγει την αστυνομική βία απέναντι στους εργαζομένους, σε βουλευτές, την Αριστερά και το εργατικό κίνημα.»
Κώστας Μπάρκας, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Παραπροχθές ήταν οι συνταξιούχοι και οι λιμενεργάτες. Προχθές ήταν οι αγανακτισμένοι στις πλατείες μαζί με τον Γλέζο και τον Μίκη, οι μαθητές και οι φοιτητές. Εχθές ήταν οι άνεργοι, οι απεργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Μπάρκας και Καραγιαννίδης.
Who ΄s next?

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου εξελίσσετε κάτω από το «άγρυπνο μάτι» της τρικομματικής κοινοπραξίας που καθοδηγεί το «ελαφρύ χέρι» της αστυνομοτρομοκρατίας.

Και όπως ήταν φυσικό, σύσσωμα τα μαζικά μέσα επικοινωνίας παρουσίασαν την είδηση στις πραγματικές της διαστάσεις.
Και όπως ήταν φυσικό, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας θορυβήθηκε, αντέδρασε, διαμαρτυρήθηκε, ξεσηκώθηκε.
Και όπως ήταν φυσικό ο Πρόεδρος του Εθνικού Κοινοβουλίου ζήτησε από τον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας «να ρίξει άπλετο φως στην υπόθεση» και «να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο».
Και όπως ήταν φυσικό ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας επιτέλεσε το καθήκον του αφού με την δημόσια τοποθέτησή του καταδίκασε απερίφραστα «τις φασιστικού τύπου ενέργειες, είτε προέρχονται από φασιστοειδή εκτός κοινοβουλίου, είτε από φασιστικά-ναζιστικά κόμματα εντός κοινοβουλίου, είτε τέλος από φασίζουσες πολιτικές ηγεσίες που λειτουργούν στους κόλπους του επίσημου κράτους.»

Το ξύλο μπορεί να βγήκε από τον Παράδεισο, όπως λέει η παροιμία αλλά στο πολίτευμα που θέλουμε ακόμη να το αποκαλούμε Δημοκρατία, η αποδοχή, ηχηρή ή σιωπηρή, της βίας εναντίον εκπροσώπων του Λαού κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους στον αγώνα κοινωνικών ομάδων, μαρτυρά τη δημοκρατικότητα των δημοκρατών της δημοκρατίας.
           
….to be continued (για το ξύλο μιλάω)

ΥΓ. Επειδή το ξύλο είναι καλύτερο μετά μουσικής… καλή μας διασκέδαση.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)