Συνηθίζεται στην ελληνικής πολιτική σκηνή αλλά και στα κόμματα της αριστεράς να ξεχνούν εύκολα. Σήμερα η μάχη ενάντια στη λήθη είναι πιο επίκαιρη όσο ποτέ και αυτό δεν αφορά μόνο τις ιστορικές προσωπικότητες της αριστεράς αλλά είναι μια ευρύτερη διαπίστωση.
Ο Παπαγιαννάκης στην μεγάλη και ταραχώδη πολλές φορές πολιτική του διαδρομή κατόρθωσε να ξεχωρίσει, πρώτα απ όλα για το ήθος του και την στάση ζωής του, την εκρηκτικότητά του αλλά και την σεμνότητά του, την ευγένειά του αλλά και την επιμονή του.
Μας λείπει ο Μιχάλης, είτε συμφωνούσαμε, είτε διαφωνούσαμε μαζί του. Μας σημάδεψε και μας χάραξε! Άνοιξε δρόμους! Ήταν σύνθετο πάζλ ο Μιχάλης, αριστερός, ευρωπαϊστής, οικολόγος, βαθιά δημοκράτης, κινηματικός αλλά ταυτόχρονα και θεσμικός.
Ως ευρωβουλευτής του ΣΥΝ και αργότερα ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έφερε μια νέα ατζέντα στην πολιτική ζωή της χώρας, μίλησε για την περιβαλλοντική κρίση όταν πολλοί τον χαρακτήριζαν αυτόν αλλά και τον ΣΥΝ ως «ΟΙΚΟχαρούμενοι».
Οραματίστηκε μια ευρωπαϊκή συνομοσπονδία κρατών, με δημοκρατικά εκλεγμένη διοίκηση και δημοκρατικά ελεγχόμενη άσκηση της πολιτικής. Προειδοποίησε για την στρεβλή αρχιτεκτονική της ΟΝΕ και του ευρώ. Δεν σταμάτησε όμως στο επίπεδο της Ε.Ε. πρότεινε και αγωνίστηκε για την δημοκρατική διεύθυνση της παγκοσμιοποίησης για μια «άλλη παγκοσμιοποίηση» όπως του άρεσε να λέει.
Ήταν ο πολιτικός των αντιπροτάσεων και των συγκεκριμένων λύσεων. Θεωρούσε ότι για να κατέρχεσαι στον πολικό στίβο πρέπει να έχεις πρόγραμμα προτάσεις και σχέδιο.
Πήγε κόντρα στο ρεύμα, μίλησε καθαρά και ενάντια στην διοργάνωση των ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Δεν μάσαγε τα λόγια του όταν συγκρουόταν και όταν επιχειρηματολογούσε. Δεν χαριζόταν σε κανέναν αλλά ήταν έτοιμος να πεισθεί αν τα επιχειρήματα που άκουγε ήταν ορθολογικά.
Η συγκρότησή του, το φάσμα των ενδιαφερόντων του, η παιδεία του, του εξασφάλιζαν απόθεμα γνώσεων που τον τροφοδοτούσαν με πληροφορίες που μέσα στη συνθετική τους σκέψη μετατρέπονταν σε πειστικά επιχειρήματα. Ο Παπαγιαννάκης ήθελε να αλλάζει συνειδήσεις και καταστάσεις, δεν του άρεσε να περιμένει την Δευτέρα Παρουσία όπως δεν του άρεσε να λέει και ΘΑ που δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν. Απεχθανόταν το λαϊκισμό, την φλυαρία και τον βερμπαλισμό
Ο Παπαγιαννάκης και όχι μόνο ο Παπαγιαννάκης, διαμόρφωσε καθοριστικά την φυσιογνωμία της αριστεράς σε πολύ δύσκολα χρόνια. Το ανοιχτό του πνεύμα, το χιούμορ του, το χαμόγελο του ακόμα και στα δύσκολα σκιαγράφησαν ένα νέο στυλ πολίτη - πολικού. Το πολιτικό του έργο τις προτάσεις του και τις ιδέες του εμπλουτίζουν την φαρέτρα μας για τις δύσκολες μάχες που έχουμε μπροστά μας.
