Συναγερμός έχει σημάνει στα κέντρα διαμόρφωσης ευρωπαϊκής  πολιτικής, Βερολίνο-Παρίσι-ΕΚΤ-Γιουρογκρουπ μετά και τις τελευταίες οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη, την ύφεση στην οποία εισέρχονται μια μια οι χώρες του ευρώ-και η Βρετανία- αλλά και η κατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης, σύμμαχο του Βερολίνου, που δεν κατάφερε να επιβάλλει την πολιτική λιτότητας.

Η σχεδόν προεξοφλημένη εκλογή του σοσιαλιστή Ολαντ στη Γαλλία, επίσης, κάνει επιτακτική για την Μέρκελ την αλλαγή ρητορικής-όχι απαραίτητα πολιτικής, όσον αφορά στην περιβόητη ανάπτυξη.

Αλλαγή στρατηγικής

Ένα μπαράζ δηλώσεων από αξιωματούχους την Τέταρτη καταδεικνύει την αλλαγή στρατηγικής από εκείνους που πρωτοστατούν στην επιβολή λιτότητας ως απάντηση στην ευρωπαϊκή κρίση, πρώτη και καλύτερη η Άγκελα Μερκελ που χάνει  έναν έναν τους συμμάχους της.

Σε ομιλία της σε συνέδριο που οργάνωσαν οι Χριστιανοδημοκράτες, η Γερμανίδα Καγκελάριος θυμήθηκε την ανάπτυξη. Η Ευρώπη χρειάζεται δημοσιονομική πειθαρχία, είπε η Μέρκελ, και το δημοσιονομικό σύμφωνο για την μείωση των ελλειμμάτων αλλά «χρειάζεται επίσης και ανάπτυξη. Ανάπτυξη υπό τη μορφή βιώσιμων πρωτοβουλιών, όχι απλά οικονομικών ενισχύσεων που αυξάνουν το δημόσιο χρέος, ανάπτυξη όπως την περιέγραψε σήμερα ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντραγι, υπό τη μορφή δηλαδή δομικών μεταρρυθμίσεων».

Η Μέρκελ γνωρίζει ότι έχει ήδη χάσει τον βασικό της σύμμαχο στην πολιτική λιτότητας, τον Σαρκοζι, και αναφέρεται στην Ανάπτυξη τη στιγμή που ο σοσιαλιστής Ολαντ παρουσιάζει στους FT την δική του πρόταση.

Επειδή όμως η Μέρκελ παρέπεμψε στον Μάριο Ντράγκι πρέπει να επισημάνουμε τι δήλωσε χτες ο πρόεδρος της ΕΚΤ.

Ο Ντράγκι μίλησε για «σύμφωνο ανάπτυξης» το οποίο θα συμπληρώσει την δημοσιονομική πειθαρχία. Ο κεντρικός τραπεζίτης όμως παραμένει παντελώς ασαφής στο πως εννοεί την ανάπτυξη, αντιθέτως ξεκαθαρίζει ότι δεν θα στηρίξει την χαλάρωση περιορισμών στην δημοσιονομική πειθαρχία.

Το μόνο που διευκρίνισε για το πώς εννοεί την ανάπτυξη είναι η "διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας στα κράτη του ευρώ κάτι που θα πρέπει να είναι κοινή ευθύνη". Το παράδειγμα, που έδωσε ήταν η βελτίωση της λειτουργίας της εργασιακής αγοράς.

Ο κεντρικός τραπεζίτης δηλαδή κατανοεί την ανάπτυξη όχι ως ενέσεις ρευστότητας στην οικονομία ή χαλάρωση δημοσιονομικής πειθαρχίας αλλά ως μεταρρύθμιση στην εργασιακή αγορά χάριν της ανταγωνιστηκότητας. Αυτό δηλαδή, που εφαρμόζεται στην Ελλάδα του μνημονίου σε δημόσιο-ιδιωτικό τομέα, με την συνεχόμενη μείωση μισθών.

Σε αυτήν την ανάπτυξη αναφέρονταν και η Μέρκελ που θα έρθει δια της μείωσης του εργασιακού κόστους. Ο Ολάντ, από την άλλη,  παρουσίασε δια του συμβούλου του στην οικονομική πολιτική, την δική του πρόταση ανάπτυξης, η οποία πρέπει να τονίσουμε, αφήνει ανέπαφη την δρακόντεια δημοσιονομική πειθαρχία και την πολιτική μηδενικών ελλειμμάτων της Μέρκελ.

Ο Ολάντ είναι πλήρως αφοσιωμένος στην δέσμευση του να μειώσει το γαλλικό έλλειμμα στο 3% του ΑΕΠ το 2013, και να το εξαλείψει το 2017 κάτι το οποίο είναι σύμφωνο με τους στόχους του δημοσιονομικού συμφώνου ξεκαθάρισε ο Μισέλ Σαπάν στους FT.

Οι 4 άξονες της Ευρωπαϊκής πολιτικής

Όσο για την προσθήκη της ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή πολιτική, αυτή αποτελείται από 4 βασικούς άξονες:

 - Αναπροσανατολισμός των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων προς την κατεύθυνση της παραγωγικής επιχειρηματικότητας και έρευνας.

 - Ενίσχυση χρηματοδότησης στην ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων για τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων υποδομής στην Ευρώπη
 - Δημιουργία project ομολόγων όχι για τη χρηματοδότηση εθνικού χρέους αλλά για χρηματοδότηση έργων, όπως για ανάπτυξη τεχνολογιών ενέργειας.

  - Τέλος, μετατροπή του μηχανισμού ESM σε τράπεζα ώστε να έχει πρόσβαση σε χρήματα της ΕΚΤ.

Το πόσα και ποια από τα παραπάνω θα δεχτεί το Βερολίνο θα κριθεί μετά τις γαλλικές εκλογές φυσικά στην διαπραγμάτευση εντός του γαλλογερμανικού άξονα. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι Μερκελ και Ολαντ δεν εννοούν το ίδιο όταν λένε την λέξη ανάπτυξη, ο Ολαντ χωρίς να αμφισβητεί την οικονομικά αυτοκτονική δημοσιονομική λιτότητα της Μέρκελ προχωράει λίγο παραπέρα με τα κοινά ομόλογα και τον ΕSM, η Μέρκελ μιλάει ξεκάθαρα για λιτότητα και με πολύ ασάφεια για ανάπτυξη, οπότε δεν φαίνεται να έχει μετακινηθεί ουσιαστικά από τις θέσεις της.

Στον αναπτυξιακό χορό μπαίνει και ο Ζαν κλοντ Γιουνκερ, πρόεδρος του Γιουρογκρουπ, «είναι προφανές πως πρέπει να συμπληρώσουμε την ευρωπαϊκή πολιτική με μια στρατηγική ανάπτυξης» δήλωσε χτες και κάπου εκεί έκλεισε και το θέμα…