Και την ανακούφιση διαδέχτηκε η άνοδος του νέο-φιλελεύθερου ηθικού, όπως αποτυπώθηκε στις δηλώσεις της ότι «η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στους εταίρους της κι αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να συζητηθεί ένα νέο πρόγραμμα βοήθειας», αποκλείοντας πρακτικά το ενδεχόμενο που είχε αφήσει ανοιχτό ο Υπ. Εξωτερικών της Γερμανίας για επιμήκυνση του χρόνου υλοποίησης του Μνημονιακού προγράμματος. Η Ευρώπη ξανα-αλλάζει τακτική στο θέμα της Ελλάδας, εμείς τι κάνουμε?
Μετά από την πρωτιά της ΝΔ, και υπό το βάρος των παραπάνω δηλώσεων, υπήρξε μια μεγάλη σιωπή, από την πλευρά του Αντ. Σαμαρά σχετικά με το de facto επίδικο των εκλογών, την πορεία της Ελλάδας σε σχέση με τη δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο. Μέχρι σήμερα το πρωί η Ελλάδα είχε μόνο «συνέχεια, συνέπεια και αξιοπρέπεια» για τον πρόεδρο της ΝΔ, ενώ η προεκλογική δέσμευση για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου απουσίαζε ηχηρά, μέχρι η διεθνής αυλαία να πέσει, και οι προβολείς να φύγουν από τη χώρα μας, οπότε έγινε και η αναγγελία περί αναδιαπραγμάτευσης η οποία φαίνεται να είναι εσωτερικής κατανάλωσης.
Η ΝΔ βαρύνεται από την ιστορική και επιτακτική ευθύνη να αξιοποιήσει το θετικό κλίμα για την Ελλάδα, όπως είχε διαμορφωθεί στην Ευρώπη υπό το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκεια και τη θεαματική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αντ. Σαμαράς οφείλει να πράξει το έλασσον, να εξαργυρώσει δηλαδή σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις την διάρρηξη του νέο-φιλελεύθερου μπλοκ λιτότητας, στηριζόμενος στις δηλώσεις ευρωπαϊκών και διεθνών παραγόντων (Τς. Νταλάρα, Ζ.Κ. Γιούνκερ, επικεφαλής του ΟΟΣΑ Ανχελ Γκουρία ) που έκαναν συνεχείς εκκλήσεις για χαλάρωση των ρυθμών του Μνημονίου.
Διότι είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι «εκβιάστηκαν» σε αλλαγή πλεύσης από τη στιγμή που η οργή του κόσμου μεταφράστηκε σε πολιτικό γεγονός με την διεκδίκηση μιας κυβέρνησης αριστεράς, με κυρίαρχο μοχλό το ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός αυτό επέδρασε καταλυτικά τόσο για την ατζέντα των μνημονιακών κομμάτων, εξ’ ου και η αναφορά τους σε «επαναδιαπραγμάτευση» της δανειακής σύμβασης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αντιλήφθηκε ότι πλέον στην Ελλάδα πίσω από οποιαδήποτε μνημονιακό κυβερνητικό συνασπισμό υπάρχει μια ουσιαστική αντιπολίτευση.
Σε αυτή τη βάση, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να αλλάξει το σκηνικό, όπου διεξάγεται η πολική αντιπαράθεση. Δεν ζητά κανείς από τον κ. Σαμαρά να γίνει κάτι που δεν είναι, δηλαδή εκφραστής των λαϊκών αναγκών για μια αξιοπρεπή ζωή. Ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσει την πολιτική του μνημονίου, ότι δεν πρόκειται πάρει τα βάρη από τους φτωχούς και να τα ρίξει στους πλούσιους. Αυτό που απαιτούμε είναι να αξιοποιήσει όσα ο ελληνικός λαός τους τελευταίους μήνες κατέκτησε και μετέτρεψε σε λαϊκή ετυμηγορία στις εκλογές της 17ης Ιούνη, για την αλλαγή των εγκληματικών όρων του Μνημονίου.
Ξέρουμε ακόμα ότι η μόνη διασφάλιση για να σταματήσει η εξαθλίωση του ελληνικού λαού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και το λαϊκό κίνημα. Εκεί είναι η ελπίδα. Μόνο μέσα από την ισχυρή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ εντός και εκτός Βουλής θα αναγκάζονται ο κ. Σαμαράς και οι λοιπές μνημονιακές δυνάμεις να κάνουν πίσω. Μόνο όσο νοιώθουν τον αναβρασμό της ελληνικής κοινωνίας και της αριστεράς να τους απειλεί θα φοβούνται να συνεχίσουν τον δρόμο που οδηγεί στην εξαθλίωση του κόσμου και σε υπερκέρδη τις τράπεζες και τις λοιπές διαπλεκόμενες δυνάμεις.
Η αριστερά ήρθε για να μείνει. Και δε θα περιμένει τον κ. Σαμαρά για να αναχαιτίσει την εξαθλίωση, ούτε θα αφήσει τις ακροδεξιές συμμορίες να πατάνε στην απόγνωση. Ο κόσμος της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσουν τη μάχη καθημερινά όπου υπάρχει άνθρωπος χωρίς φαγητό, ρεύμα, σπίτι, χωρίς τα βασικα.
Η εξουσία είναι έξω στους δρόμους. Και η αριστερά δε θα την χαρίσει
