to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

13:04 | 25.02.2013

left.gr

Κοινωνία

Η ζωή εντός στρατόπεδου στην εποχή των μνημονίων

Συνέντευξη με τον Σταύρο Ματίκα από την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων, για τις αυτοκτονίες στο στρατό, για τις οικονομικές δυσκολίες και την αύξηση της πίεσης, τις αντιστάσεις μες στα στρατόπεδα


Μιλήσαμε με τον Σταύρο Ματίκα από την Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων για όσα συμβαίνουν αυτή την εποχή μέσα στα στρατόπεδα. Αφορμή, οι πρόσφατες αυτοκτονίες σε δυο στρατόπεδα του Εβρου. Η συζήτηση εκ των πραγμάτων επεκτάθηκε στις συνθήκες της θητείας, τις επιπτώσεις της ευρύτερης οικονομικής κατάστασης και των μνημονιακών πολιτικών στην καθημερινότητα των φαντάρων, τους συνδικαλιστικούς αγώνες μέσα στο στρατό.

Ξεχωρίζουμε από τις απαντήσεις του δυο σημεία:

  •  «Οι στρατευμένοι βιώνουν μια παρατεταμένη περίοδο αναμονής θερμού επεισοδίου (με αφορμή την όλη κινητικότητα περί ανακήρυξης ΑΟΖ)  κάτι που σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα για την πολεμική ετοιμότητα. Ασκήσεις, εκπαίδευση, σκοπιές γίνονται με την μέγιστη δυνατή ένταση».


  • «Τα οικονομικά προβλήματα αλλάζουν δραστικά τα όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα για την καθημερινότητα του στρατού. (...)  . Μετά τις τελευταίες περικοπές η θητεία είναι αβάσταχτο έξοδο για τη νεολαία. Στη νέα κατάσταση έχουν εμφανιστεί και νέα φαινόμενα: αναβολές επειδή τα χρήματα τελείωσαν, βυσματικές μεταθέσεις με μοναδικό κριτήριο την ικανότητα εξεύρεσης μεροκάματου, φαντάροι που παραμένουν στα στρατόπεδα για να μη χαλάσουν χρήματα στην έξοδο, αξιωματικοί που τρώνε το φαγητό των φαντάρων. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί θα αντάλλαζαν ευχαρίστως μέρες άδειας με λίγα ευρώ».


Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:


-Δυο αυτοκτονίες μέσα σε λίγες μέρες, ενός 27χρονου οπλίτη και ενός 28χρονου ΕΠΟΠ, και των δύο στον Εβρο. Υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτή την πράξη; Πόσο ρόλο έπαιξαν οι συνθήκες της θητείας;


«Παρ’ όλη τη προσπάθεια που έγινε, δε βρέθηκε κανένας τρόπος να αποδοθούν οι αυτοκτονίες σε προηγούμενα ψυχολογικά ή προσωπικά προβλήματα. Είναι ο ίδιος ο στρατός που τα δημιουργεί και σε ακραίες περιπτώσεις οδηγεί σε αυτοκτονίες. Ειδικά αυτή τη εποχή, που η προσπάθεια για το χάραγμα των ΑΟΖ γίνεται με τον πλέον επιθετικό τρόπο από τη μεριά των ελληνικών συμφερόντων,  οι στρατευμένοι βιώνουν μια παρατεταμένη περίοδο αναμονής θερμού επεισοδίου κάτι που σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα για την πολεμική ετοιμότητα. Ασκήσεις, εκπαίδευση, σκοπιές γίνονται με την μέγιστη δυνατή ένταση.

»Αντίστοιχα μειώνονται άδειες, έξοδοι, ελεύθερος χρόνος σε ένα περιβάλλον με φωνές, αυταρχισμό και διαρκή πίεση. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τα τεράστια προβλήματα από την οικονομική κρίση και τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στα στρατόπεδα του Έβρου έχουμε μια πρώτη εικόνα για τις αιτίες των πρόσφατων, προηγούμενων (και ελπίζουμε όχι επόμενων) αυτοκτονιών».


«Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ, ΕΜΜΕΣΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ»



-Ποια ήταν η αντίδραση του στρατού, σε επίπεδο απόδοσης ευθυνών;
 
«Όλη η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ παρέλασε στον Έβρο προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Η στρατιωτική ηγεσία στάθηκε κυρίως στα οικονομικά προβλήματα των μονίμων θέλοντας να παρουσιαστεί και ως ο συνδικαλιστικός εκφραστής τους. Δήλωσε κατανόηση και υποσχέθηκε να κάνει ό,τι μπορεί χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Από εκεί και πέρα είναι ολοφάνερη σε όλα τα επίπεδα η βελτίωση των συνθηκών στη συντριπτική πλειοψηφία των μονάδων του Έβρου. Από μόνο του αυτό το γεγονός αποτελεί έμμεση αποδοχή της ενοχής του στρατού και μια συνολική ανάληψη ευθύνης από τη μεριά της ιεραρχίας. Χρειάζεται όμως προσοχή. Μόνο η συνέχιση του αγώνα μέσα και έξω από τα στρατόπεδα μπορεί να διατηρήσει τα κεκτημένα και να απαιτήσει επιπλέον βελτιώσεις».



«ΠΟΛΛΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΘΑ ΑΝΤΑΛΛΑΖΑΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΕΥΡΩ»


-Με δυο λόγια, πόσο εχει επιβαρύνει τις συνθήκες της θητείας η πολύχρονη οικονομική κρίση; Τι έχει αλλάξει στις μονάδες όσον αφορά την καθημερινότητα των φαντάρων; Και, απ' την άλλη, πόσο πιο δύσκολη είναι η ανταπόκριση των φαντάρων στις οικονομικές απαιτήσεις της  θητείας - που συνιστά ένα ούτως ή άλλως δυσβάστακτο βάρος, πολύ περισσότερο τώρα που η ελληνική κοινωνία φτωχοποιείται μαζικά και βίαια;

«Τα οικονομικά προβλήματα αλλάζουν δραστικά τα όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα για την καθημερινότητα του στρατού. Έτσι και αλλιώς η πολιτική συγκυβέρνησης-ΕΕ- ΔΝΤ- κεφαλαίου έχει εξαθλιώσει τη μεγάλη θιγόμενη πλειοψηφία. Θα ήταν όμως λάθος να θεωρήσουμε τις αυτοκτονίες στο στρατό ως απλώς μια προβολή του κύματος των αυτοκτονιών στην κοινωνία. Μετά τις τελευταίες περικοπές η θητεία είναι αβάσταχτο έξοδο για τη νεολαία. Δεν είναι δηλαδή μόνο τα γενικότερα οικονομικά προβλήματα που αγχώνουν τους φαντάρους (ανεργία των ίδιων και των γονιών τους, χρέη, λογαριασμοί κτλ) αλλά και τα επιπλέον έξοδα της ίδιας της θητεία που ανέρχονται σε 2.500 με 3.000 ευρώ. Φυσικά και οι μόνιμοι εκτός από τις μειώσεις μισθών έχουν να αντιμετωπίσουν με δικά τους έξοδα μια σειρά από περικοπές.

»Στη νέα κατάσταση έχουν εμφανιστεί και νέα φαινόμενα: αναβολές επειδή τα χρήματα τελείωσαν, βυσματικές μεταθέσεις με μοναδικό κριτήριο την ικανότητα εξεύρεσης μεροκάματου, φαντάροι που παραμένουν στα στρατόπεδα για να μη χαλάσουν χρήματα στην έξοδο, αξιωματικοί που τρώνε το φαγητό των φαντάρων. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί θα αντάλλαζαν ευχαρίστως μέρες άδειας με λίγα ευρώ».



-Ως Δίκτυο Σπάρτακος παρακολουθείτε καθημερινά τη ζωή των φαντάρων στις μονάδες του στρατού. Ποια είναι τα κυριότερα παράπονα που σας μεταφέρονται συνήθως;


«Σίγουρα η καθημερινότητα ξεχωρίζει στα παράπονα των φαντάρων. Αυτή την εποχή υπάρχει έντονη ανησυχία για την έλλειψη θέρμανσης και την κατάργηση των μεταθέσεων στον τόπο κατοικίας. Επίσης οι φαντάροι διαμαρτύρονται για τη μείωση των καταστάσεων επιβίβασης και την έλλειψη κινήσεων στις κοντινές πόλεις κατά τη διάρκεια των εξόδων. Διαχρονικά είναι τέλος τα παράπονα για τον αυταρχισμό, την αυθαιρεσία και τις άσκοπες ποινές».


-Τι γίνεται με τον συνδικαλισμό στο στρατό, στρατιωτών και μόνιμων στελεχών;


«Οι συγκλονιστικές μάχες των φαντάρων δημιουργούν μια συσσωρευμένη αγωνιστική εμπειρία στο κίνημα μέσα και έξω από το στρατό. Οι φαντάροι δημιουργούν μεταξύ τους δεσμούς και πρωτότυπες συλλογικές μορφές ανά στρατόπεδο ή περιοχή. Αυτός ο ήδη υπαρκτός συνδικαλισμός είναι έτοιμος να αναβαθμίσει τη δράση του και να περάσει σε επίσημη θεσμική μορφή. Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να την αναγνωρίσουν».


left.gr

 

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)