Πολύ βιάστηκαν οι επιτελείς της ΝΔ να στοχοποιήσουν τον Νάσο Θεοδωρίδη με αφορμή τις απόψεις που έχει εκφράσει για τα ελληνοτουρκικά ζητήματα. Ως υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο κ. Θεοδωρίδης είναι φυσικό να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην υπεράσπιση της ειρήνης και των ατομικών δικαιωμάτων, χωρίς να λογαριάζει τα ταμπού της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Για τον ίδιο λόγο, ήταν άστοχη η αντίδραση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσε να υιοθετήσει τη λογοκριτική λογική του Κλουζό του τουίτερ που έχει συγκροτήσει ο κ. Κεδίκογλου. 

Είναι αστείο να αισθάνονται τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποχρεωμένα να απολογηθούν για τις απόψεις ενός απλού μέλους του κόμματος στο επικοινωνιακό επιτελείο της Συγγρού, τη στιγμή που επιφανή στελέχη της κυβέρνησης είναι ο κ. Βορίδης ή ο κ. Γεωργιάδης, με τις γνωστές απόψεις, τη μαθητεία τους δίπλα στον Παπαδόπουλο και τον Πλεύρη και τις εκλογικές τους συνεργασίες με στελέχη της ΕΝΕΚ και της Χρυσής Αυγής. 

Αλλά υπάρχει και κάτι σοβαρότερο. Αν έπρεπε να απομακρυνθεί ο κ. Θεοδωρίδης από μία Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τι θα έπρεπε να γίνει με έναν πολιτικό που κρατά σήμερα στα χέρια του την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής παρά το γεγονός ότι έχει εκφράσει την άποψη ότι στη Θράκη υπάρχει «τουρκική μειονότητα», ότι «η Ελλάδα είναι ο ομφάλιος λώρος που συνδέει την Τουρκία με τον ευρωπαϊκό πλακούντα» και ότι οι αντιθέσεις Ελλάδας – Τουρκίας είναι «σχετικές», και όσοι δεν το βλέπουν ασκούν «κοντόφθαλμη πολιτική, που αντί να εκμεταλλευθεί αυτό το γεγονός, προσπαθεί να μας πείσει με βρυχηθμούς»; 

Καλά το καταλάβατε. Αυτές τις απόψεις υποστήριζε ο Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Εποπτεία» λίγους μήνες προτού αναλάβει το πόστο του υπουργού Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και στη συνέχεια Μητσοτάκη (τχ. 141, Ιανουάριος 1989). 

Στην ίδια συνέντευξη διαφαινόταν και το προφητικό χάρισμα του σημερινού πρωθυπουργού: «Εγώ ο ίδιος, εάν ζω στα 55 ή 60 χρόνια μου και έχω κυβερνητικές ευθύνες, δεν πρόκειται να αντιμετωπίζω το πρόβλημα της τουκρικής μειονότητας στη Θράκη, π.χ. γιατί οι Τούρκοι θα ΄χουν φύγει από εκεί, θα ‘ χουν εγκατασταθεί στη Φρανκφούρτη ή τη Μασσαλία». 

Μετά από αυτά, και σύμφωνα με τα κριτήρια του επιτελείου της Συγγρού, ποιος πρέπει να απομακρυνθεί από τη θέση του; Μήπως ο κ. Φαήλος πρέπει να αναλάβει δράση; 

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών