Η παραπάνω φωτογραφία έχει κάνει τον κύκλο του διαδικτύου, όμως ελάχιστα γνωρίζουμε στην Ελλάδα τον ανώνυμο πρωταγωνιστή της, που πιθανότατα είναι ο August Landmesser.
Γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1910. Το 1931 προσχώρησε στο Ναζιστικό κόμμα, ελπίζοντας να εξασφαλίσει καμμία δουλίτσα. Το κόμμα τον απέπεμψε το 1935, όταν μαθεύτηκε πως είχε αρραβωνιαστεί την Εβραία Ίρμα Έκλερ. Έκαναν τα χαρτιά τους για να παντρευτούν αλλά οι τους εμπόδισαν οι Νόμοι της Νυρεμβέργης, ρατσιστικοί νόμοι που καθόριζαν τα κριτήρια για την Αρία φυλή και ανακήρυσσαν σε υπάνθρωπους τους Εβραίους, τους Σλάβους, τους Τσιγγάνους κ.α.
Η γλυκιά Ίρμα Έκλερ
Στις 29 Οκτωβρίου 1935 γεννήθηκε η πρώτη κόρη τους, η Ίνγκριντ. Το 1937 προσπάθησαν να ξεφύγουν στη Δανία αλλά ο Λαντμέσερ συνελήφθη. Εκεί διαπίστωσαν ότι η Ίρμα Λαντμέσερ ήταν έγγυος ξανά. Ο Αύγουστος καταδικάστηκε τον Ιούλιο του 1937 για «ατίμωση της φυλής», σύμφωνα με τη ρατσιστική νομοθεσία. Στη δίκη υποστήριξε πως ούτε ο ίδιος, ούτε η γυναίκα του ήξεραν πως είναι 100% Εβραία, έτσι στις 27 Μαΐου 1938 αφέθηκε ελεύθερος ελλείψει στοιχείων αλλά και με αναστολή. Ο Λαντμέσερ και η Έκλερ συνέχισαν να ζουν μαζί κι έτσι στις 15 Ιουλίου 1938, συνελήφθη και καταδικάστηκε δυόμιση χρόνια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Börgermoor.
Ναζήδες, δεν θα μου πείτε ποιάν θα αγαπήσω!
Η Έκλερ συνελήφθη από τη Γκεστάπο και κρατήθηκε στη φυλακή Fuhlsbüttel, όπου γέννησε τη δεύτερη κόρη της, την Ιρένα. Από εκεί μετάχθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Oranienburg, μετά σ' εκείνο του Lichtenburg και στο τέλος στο διαβόητο Ravensbrück. Τα παιδιά αρχικά δόθηκαν στο δημοτικό ορφανοτροφείο. Στην Ίνγκριντ επετράπη να μείνει με τη γιαγιά της (από τη μητέρα), ενώ η Ιρένα πήγε το 1941 σε μια θετή οικογένεια. Όταν πέθανε η γιαγιά της, το 1953, η Ίνγκριντ δόθηκε και αυτή σε θετή οικογένεια. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1942 ελάχιστα γράμματα ήλθαν από τη μητέρα τους, την Ίρμα. Πιστεύεται ότι παραδόθηκε στο λεγόμενο «Κέντρο Ευθανασίας Bernburg» το Φεβρουάριο 1942, όπου ήταν ένα από τα 14.000 θύματα. Ανακυρήχθηκε νεκρή το 1949, με [τυπική;] ημερομηνία θανάτου την 28 Απριλίου 1942.
Ο Λαντμέσερ απολύθηκε από τη φυλακή τον Ιανουάριο του 1941. Κι έπιασε μια χειρωνακτική
δουλειά. Το Φεβρουάριο του 1944 επιστρατεύτηκε σε ένα από τα τάγματα ανεπιθυμήτων, το διαβόητο 999ο Τάγμα Πεζικού Φρουρίων. [Σ.τ.Μ. τα ποινικά τάγματα όλα είχαν τον αριθμό 999 και μερικά έδρασαν στην Πελοπόννησο.] Στις 17 Οκτωβρίου 1944 ανακηρύχτηκε αγνοούμενος και πιθανότατα νεκρός στη μάχη της 1ης Αυγούστου, στην Κροατία. Ο γάμος του Λαντμέσερ και της Έκλερ κηρύχτηκε αναδρομικά έγκυρος το καλοκαίρι του 1951, στο Αμβούργο, και το ίδιο φθινόπωρο η Ίνγκριντ πήρε το επώνυμο του πατέρα της, ενώ η Ιρένα κράτησε το επώνυμο της μητέρας της.
Η αναγνώριση στην ιστορική φωτογραφία
Το 1996 η Ιρένα Έκλερ δημοσίευσε το βιβλίο «Die Vormundschaftsakte 1935–1958 : Verfolgung einer Familie wegen "Rassenschande» (Ο νόμος επιμέλειας 1935–1958: η δίωξη μιας οικογένειας για «Ατίμωση της Φυλής»). Στο βιβλίο αυτό για την ιστορία της οικογένειάς της περιέχονται πολλά πρωτότυπα ντοκουμέντα από τη σχετική περίοδο, γράμματα από τη μητέρα της και έγγραφα από κρατικούς θεσμούς.
Στις 22 Μαρτίου 1991 η εφημερίδα «Die Zeit» δημοσίευσε μια φωτογραφία, τραβηγμένη στις 13 Ιουνίου 1936. Δείχνει ένα μεγάλο πλήθος εργαζομένων του ναυπηγείου Blohm + Voss του Αμβούργου, συγκεντρωμένων για την καθέλκυση του εκπαιδευτικού πλοίου Horst Wessel. [Σ.τ.Μ. το πλοίο πήρε το όνομά του από έναν τραμπούκο των Ναζί, που σκότωσαν κομμουνιστές το 1930. Το ιστιοφόρο κατασχέθηκε μετά τον πόλεμο από τους Αμερικανούς και συνεχίζει ακόμη τα ταξίδια του ]. Στη φωτογραφία όλοι εκτελούν το ναζιστικό χαιρετισμό, που ήδη το 1936 ήταν υποχρεωτικός για όλους, δημόσιους υπάλληλους και ιδιωτικούς, εκτός από έναν άνδρα, προς το βάθος της συγκέντρωσης, που κάθεται κατσούφης με τα μπράτσα σταυρωμένα. Δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι ο εικονιζόμενος είναι ο Λαντμέσερ (ο οποίος εκείνη την εποχή δούλευε σ' αυτό το ναυπηγείο) ή κάποιος άλλος που του μοιάζει πολύ. Ούτε η κόρη του Ιρένα είναι σίγουρη, καθώς δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της.
Πηγή: Wikipedia
Ξεχασμένος για δεκαετίες, ο Αύγουστος Λαντμέσερ ανακαλύφθηκε και έγινε παγκοσμίως γνωστός χάρη στο Ίντερνετ. Το οποίο τον τιμά...
